ตอนนี้เวลาบ่ายโมงตรงตามที่นัดไว้ เขามารอสาวน้อยตั้งแต่เที่ยงครึ่ง ยอมไม่ทานข้าวเที่ยง ยอมเกงานโยนงานให้พี่ชายดูแลจนหมด เพื่อมาเฝ้ารอสาวน้อยผู้ขโมยหัวใจตน
ตึ๊ด! ตึ๊ด! ตึ๊ด!
เพียงแค่โทรศัพท์สั่นเขาก็รีบดูชื่อคนโทรมาทันที และมันก็เป็นชื่อของคนที่เฝ้ารอ จึงรีบกดรับสายด้วยความรวดเร็ว
“ฮัลโหลครับ”
“สวัสดีค่ะพี่เสือ หอมนะคะ”
สาวน้อยเอ่ยสวัสดีตามมารยาท ด้วยความที่ชายหนุ่มอายุเยอะกว่าตน จึงต้องเอ่ยสวัสดีทุกครั้งที่โทรหาและพบเจอ
คำทักทายของกลิ่นรักมันทำให้หัวใจแข็งแรงของผยองห่อเหี่ยวลงทันที ยิ่งสาวเจ้าพูดแบบนี้ยิ่งทำให้รู้สึกว่าตัวเองไม่คู่ควรกับอีกฝ่าย
“พี่เสือคะ”
หญิงสาวถามเมื่อเห็นว่าคนในสายเงียบไป
“ครับน้องหอม”
“หอมก็นึกว่าเป็นอะไรไปน่ะค่ะ”
“เปล่าครับ น้องหอมเรียนเสร็จยังครับตอนนี้”
“เสร็จแล้วค่ะ กำลังเดินออกไปหน้ามหา’ลัย หอมจะบอกว่า.....”
“พี่รออยู่ข้างหน้ามหา’ลัยแล้วครับ”
สาวน้อย
