แตกจนเต็ม
958 คำ
พั่บ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
“อ๊า ๆ ๆ ๆ พอแล้วพิชญ์” ร่างบางสะเทือนโดนเขย่าราวกับเกิดแผ่นดินไหว จุดเสียวหลายจุดถูกแก่นกายกระแทกหลายครั้งจนแทบปริแตก เธอถูกพิชญ์กระเด้าหลาย ๆ ครั้งจนทรมานไปทั้งร่างกาย หน้าอกสวยถูกบีบจนปวดอกแต่ยิ่งรุนแรงมากเท่าไหร่ยิ่งใกล้เสร็จมากเท่านั้น
“ซี๊ดดดดดดด”
พั่บ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
“พี่ถึงแล้วพิชญ์ อื้อออออไม่ไหวแล้ว...เหมือนจะแตกอีกแล้ว”
“รอผมก่อนสิครับ ผมยังไม่เหนื่อยเลยพี่จะแตกอีกแล้วเหรอ”
พิชญ์ยิ้มร่าปล่อยพะแพงลงจากหน้าขา ให้พะแพงนั่งหันหลังเข้าหาตัวก่อนจะต่อด้วยท่าด็อกกี้ส่งดุ้นใหญ่เข้าจากด้านหลังอีกครั้ง ก่อนจะกระหน่ำกระเด้าจนหน้าขาตีกับก้นสวยจนเสียงดังสนั่นลั่นรถท่ามกลางเสียงร้องของพะแพง
“อ๊า ๆ ๆ ๆ ๆ ”
พั่บ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
“อ้า ซี๊ดดดด”
“แตกแล้วอย่าแช่นะพิชญ์เดี๋ยวถุงยางติด เอามาแตกข้างนอกเดี๋ยวพี่อมให้”
“แต่ผมอยากแตกใส่หน้าพี่ว่ะ ซี๊ดดดด” เขากระแทกเธออีกสองสามครั้งก่อนจะชักมันออกมาจากร่องสวาทจนน้ำหวานใสไหลตามออกมา โยนร่างเล็กของพี่รหัสสาวลงบนเบาะ เขาก้าวคร่อมเธอไว้ก่อนจะถอดถุงออก ชักแก่นกายรัว ๆ สายตาวาววับราวกับกำลังเจอเรื่องสนุก
“อย่าให้เปอะผมพี่นะพิชญ์ เดี๋ยวผัวพี่รู้”
“อ้าาา”
อสุจิสีขาวขุ่นพุ่งออกจากดุ้นใหญ่ราวกับกระบอกฉีด พุ่งใส่หน้าสวยและผมไม่ขาดสาย พิชญ์เงยหน้าสูดปากคราง เมื่อร่างเขากระตุกถี่พร้อมกับพะแพงที่ต้องช่วยตัวเองจนเสร็จไปพร้อมกับเขาอีกครั้ง
มือบางลูบใบหน้าพร้อมกับพิชญ์ที่ทิ้งตัวลงบนอกเธอด้วยความเหนื่อยล้า
“ก็บอกว่าอย่าแตกใส่ผมไง”
“งั้นคืนนี้พี่แพงก็ค้างที่ห้องผมสิครับ อย่าเพิ่งกลับไปหาผัวพี่เลยนะ”
“เช็ดให้ที” พะแพงนอนหายใจรวยระริน ส่งกระดาษทิชชูให้พิชญ์เช็ดร่องรอยสวาทที่ชายหนุ่มสร้างไว้ คราบน้ำสีขาวขุ่นเปรอะบนตัวเธอทั่ว
“ตรงลงว่าไงครับ”
“เดี๋ยวค่อยตอบไม่ได้เหรอ จะเอาเลยเหรอคำตอบ” ดวงตาหวานเหลือบมองเขาในความมืดสลัว ยกมือแตะหน้าเขาเบา ๆ ราวกับต้องหารจะหยอกล้อ
พิชญ์ลุกขึ้นซับมันลงบนตัวของหญิงสาวอย่างว่าง่ายค่อย ๆ เช็ดตามหน้าอกใหญ่ หน้าท้องแบนราบและหว่างขาของเธอ
“อ๊ะ! เบา ๆ สิ มันยิ่งช้ำอยู่นะ”
“เพราะดุ้นผมใหญ่ทำพี่ฉีกรึเปล่า”
“บ้าสิ”
“ว่าแต่ผมกับผัวพี่ใครใหญ่กว่ากันเหรอ” เขาพูดพลางหัวเราะ
“ตอนนี้อยู่กับพิชญ์ก็ต้องบอกว่าพิชญ์สิ ถ้าผัวพี่เผลอพี่จะนึกถึงพิชญ์คนแรกเลยดีไหม เอาเสื้อมาใส่ให้พี่เถอะหนาวจะตายอยู่แล้ว” เหงื่อที่ผุดออกจากร่างเขาและเธอมันทำให้ยิ่งโดนแอร์ยิ่งเย็นเข้าไปกันใหญ่
“ยกมือขึ้นสิครับ”
เดรสตัวสวยตัวเดิมที่พะแพงใส่ออกมาจากคอนโดถูกสวมกลับเข้าสู่ร่าง มือสวยควานหาจีสตริงก่อนจะค่อย ๆ ผูกมันอย่างเชื่องช้า รับจูบจากพิชญ์อย่างใส่ใจ มือหนาไม่ยอมแพ้ล้วงเข้ามาในจีสตริงของเธอราวกับต้องการจะให้เธอถอดมันอีกครั้ง
“ไม่เอาน่าพอก่อน เพิ่งใส่เข้าไปเองนะ”
“ถ้าผมบอกว่าผมเ****นพี่จะให้ผมเอาอีกรอบไหม”
“ไม่จ้ะ ใส่เสื้อได้แล้วเด็กดีเดี๋ยวพี่ไปส่ง”
พิชญ์ไม่ตอบกลับสายตาประหลาดมองร่างเล็กที่ควานหาโทรศัพท์ก่อนจะลงไปนั่งฟังคนขับ เธอมองเห็นพิชญ์นั่งประจำที่ก่อนจะออกรถออกไปเพื่อส่งชายหนุ่มกลับที่หอ ถึงแม้จะพูดไปแต่วันนี้กินอิ่มแล้วเธอคงต้องกลับไปเป็นเด็กดีของปัญญ์ จะอยู่กับพิชญ์ยันเช้าเธอเองที่จะรับมันไหมไหว
ความกลัดมันของเขามันทำให้เธอถูกใจไม่น้อย
ทิชชูแผ่นบางถูกซับไปตามเรือนผมเบา ๆ
มือใหญ่อยู่ไม่สุขล้วงเข้ากระโปรงของพะแพงตลอดทาง พิชญ์ยิ้มร่าเมื่อหญิงสาวต้องขับรถกลับไม่สามารถห้ามปรามเขาได้
“พิชญ์ เล่นอะไรเนี่ย”
“ผมรู้พี่ก็เ****นผมช่วยไม่ดีเหรอ”
“พอได้แล้ว อ๊ะ! พิชญ์อื้ออออ”
“น้ำพี่เต็มมือผมเลยว่ะ” ฝ่ามือใหญ่เขี่ยร่องสวาทเธอรุนแรงจนพะแพงเลือดซูบฉีดไปทั่วทั้งหน้า ริมฝีปากบางกัดแน่นพยายามไม่ส่งเสียง กว่าจะถึงหอของพิชญ์น้ำหวานก็เลอะกระโปรงเป็นวงกว้าง เธอเหยียบเบรกมองซ้ายมองขวาก่อนจะแยกเท้าออก
“ทำให้เสร็จเร็ว ๆ เลย”
“ไหนบอกพอได้แล้วไงครับพี่รหัส”
“อย่าพูดมากน่า อ๊ะ ๆ อื้ออออ๊าาาาาาพิชญ์” ร่องสวาทตอดนิ้วใหญ่รัว ๆ ก่อนจะปล่อยน้ำไหลทะลักลงบนเบาะพิชญ์หัวเราะยกมือดูดน้ำเหนียวบนนิ้วจนหมด พอจะเลิกกระโปรงตัวยาวคนเพิ่งเสร็จอีกครั้งก็โดนพะแพงผลักออก เธอกระตุกกระโปรงลงก่อนจะมองนาฬิกาที่เวลาล่วงเลยไปค่อนคืน
“งั้นแค่ตีสามนะ”
“หึ ครับ” เด็กหนุ่มกระตุกยิ้มก่อนจะคว้าร่างของพี่รหัสยกข้ามมาฝั่งตัวเอง ก่อนจะตัดสินใจฟัดเธอตามอารมณ์งุ่นง่านและไม่คิดจะปล่อยเธอกลับก่อนเช้าด้วย
- ผู้เขียน
