ลินินนั่งคิดอะไรเพลินๆประมาณสองสามนาที ก็ลุกขึ้นไปดื่มน้ำ พอหันหน้ากลับมาอีกที นายแบบหนุ่มก็เปิดประตูห้องน้ำออกมา
“ฉันจะกลับแล้ว”
“อ้าว เพิ่งมาจะกลับแล้วเหรอ”
“ก็เมลดาเขาหลับอยู่ นินแค่เอาของมาเยี่ยม นี่ก็ดึกมากนินไปนอนก่อนดีกว่าค่ะ เพราะพรุ่งนี้เช้านินมีนัด”
“งั้นก็เชิญตามสบายครับ”
ลินินเดินไปเปิดประตู ก่อนจะก้าวออกไป หล่อนหันมามองคู่หนุ่มสาวอีกครั้งอย่างเย้ยหยันแกมหมั่นไส้
‘หายป่วยไวๆนะเมลดา ตื่นเช้ามาจะได้สดชื่น’ ทว่าแววตาของคนที่อวยพรให้เพื่อนหายป่วยไวๆ กลับฉายแววอำมหิตออกมา
เมื่อลินินออกไปพ้นประตูแล้ว นายแบบหนุ่มก็เดินไปล็อกกลอนประตูแล้วกลับมานั่งที่เดิม ชายหนุ่มยังนั่งเฝ้าคนป่วยอีกเป็นชั่วโมงกว่าจะยอมลุกขึ้นไปดื่มนมก่อนนอน
ก๊อกๆ!
ประตูหน้าห้องถูกเคาะอีกครั้งในยามวิกาล
เฮนริคตัวแข็งทื่อกับภาพบาดตาตรงหน้า ภาพของหญิงชายนอนเปลือบกายอยู่ใต้ผ้าห่อมผืนเดียวกัน ภาพของทั้งสองคนที่ตื
