เกมรักคุณป๋า

7

เสียงเค้ายังดังก้องอยู่ในหูของเธอ อาการจีบแบบตรงๆซึ่งหน้าแบบนี้ ไม่ค่อยมีให้เห็นบ่อยนัก มือบางดึงผ้าห่มขึ้นมาปิดหน้าตัวเองอย่างอายๆ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่า คนอย่างเค้าจะจีบตรงๆแบบนี้ คนบ้า คนหน้าไม่อาย ลุงแก่กว่าเธอตั้งหลายปี แก่ไปแล้ว สาวสวยบ่นกับตัวองในความมืด คืนนี้เธอจะนอนได้ยังไงกันเล่า ใบหน้าสวยใสยิ้มคนเดียวออกมา คล้ายกับว่ากำแพงในใจเริ่มละลายไปทีละนิด

เสียงเคาะประตูหน้าห้องในช่วงสาย ทำเอาเจ้าของห้องที่กำลังอยู่ในชุดนอนขมวดคิ้วอย่างสงสัย ที่นี่มันส่วนตัวมากเหลือเกิน ใครจะกล้ามาหาเธอนอกจากคุณป๊าและแม่ ด้วยความที่ไม่ทันระวังตัว เท้าบอบบางเดินเร็วๆไปเปิดประตูออกทันที คนที่รออยู่ด้านนอก ยิ้มออกมาอย่างพอใจกับภาพที่เห็น ชุดนอนตัวบางเบาสีชมพูหวาน ขับผิวขาวผ่องของเธอ อิงฟ้าไม่ทันระวังตัว เค้าก็เดินเข้ามาในห้องของเธอแล้ว

ทั้งเนื้อทั้งตัวมีเพียงชุดนอนตัวสั้นเท่านั้น แดเนียลเดินนำเข้ามาด้านใน พร้อมกับวางแก้วกาแฟและอาหารเช้าที่เอามาฝากสาวน้อยของตัวเอง ใบหน้าหล่อคมมองสาวสวยในชุดนอนแล้วยิ้มออกมา

"อิงสวยมาก"

แดเนียลมองคนในชุดนอนอย่างตั้งใจ อิงฟ้าเดินเร็วๆเข้าไปในห้องแล้วคว้าเสื้อคลุมตัวยาวมาสวมเอาไว้ก่อนจะเดินออกมาหน้าตาบึ้งตึง มองคนที่มาหาแต่เช้าอย่างไม่วางใจ

"มาทำไมคะ ที่ส่วนตัวนะคะเนี่ย "

เธอบอกเสียงดุ แดเนียลนั่งลงที่โซฟาตัวหนาแล้วเอนตัวนอนลงอย่างสบายใจ

"คิดถึงอิง นอนไม่หลับ "

แดเนียลบอกออกมาตามตรง เธอทำให้เค้าคิดถึงจนอยู่ไม่ได้ ยิ่งพบเจอยิ่งได้คุยยิ่งทำให้เค้าทุรนทุราย อิงฟ้าเดินตรงไปมองคนที่นอนบนโซฟาของตัวเองช้าๆแต่ยังคงเว้นระยะห่างเอาไว้

"ไม่มีบ้านนอนหรอไงคะ มานอนบ้านคนอื่น"

เจ้าของห้องบ่นออกมา คนที่หลับตาตอบออกมาด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล "ที่บ้านไม่มีอิง"

อิงฟ้าเปิดทีวีทำลายความเงียบ เธอเดินวนไปวนมาในห้องของตัวเองระหว่างที่เค้านอนหลับตาอยู่ อยากจะไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดก็อยาก อยากจะไล่เค้ากลับก็อยาก เธอไม่ชอบให้เค้ารุกเร็วขนาดนี้เลย

"ไปทำอะไรก็ทำเถอะ ผมง่วง ขอนอนแปปเดียว เดี๋ยวจะไปแล้ว "

คนนอนหลับตาบอกออกมา แล้วลืมตาขึ้นมามองคนสวยของตัวเอง

"มาขอดูหน้าเท่านั้นแหละ วันนี้มีงานยาวเหยียดทั้งวัน มาขอเห็นหน้า มาขอกำลังใจก่อนไปทำงานเท่านั้นเอง"

อิงฟ้ายิ้มบางๆออกมาแล้วย่นจมูก อย่างเขินๆ "ไปกี่โมงคะ ต้องปลุกไหม "

เธอย้อนถามออกมา แดเนียลส่ายหน้า "เลขาจะโทรมาตาม อิงจะอาบน้ำไหม หรือจะทานของเช้าก่อน ผมมีกาแฟมาฝากด้วยนะ "

แดเนียลมองดูคนหน้าใสยกกาแฟขึ้นดื่มอย่างสบายใจ ขนมเค้กขนมปังหลายอย่างวางเรียงรายตรงหน้า เค้าดีใจที่เธอชอบกิน วันแรกที่เจอเจอไปทานไฮทีกับเพื่อน เมื่อวานเธอไปกินปิ้งย่างกับเค้า เค้าคิดถูกแล้วว่าเธอชอบกิน สายตาคมกริบมองริมฝีปากบางที่มีครีมสีขาวติดอยู่ ไม่ทันคิด แดเนียลใช้นิ้วโป้งเช็ดที่ริมฝีปากบางเบาๆแล้วนำมาเข้าปากตัวเองอย่างตั้งใจ อิงฟ้าหน้าร้อนผ่าวด้วยความอาย เธอกำลังจะบ้าตายเพราะเค้า สายตาที่มองมามีความหมายแอบแฝง

"จริงๆอยากให้ตรงอื่นเช็ดให้ แต่กลัวอิงตกใจ "

เค้าบอกก่อนจะชี้ไปที่ปากตัวเอง อิงฟ้าหยิกเบาๆที่มือเค้าทันที

"ห่ามมาก ทำไมฉวยโอกาสแบบนี้ "

แดเนียลส่ายหน้าแล้วมองนาฬิการาคาแพงที่ข้อมือตัวเอง ก่อนจะลุกขึ้นยืน

"ผมไปทำงานคงไม่ว่างทั้งวัน ถ้าอิงคิดถึงบ้าง ผมคงจะไม่เหนื่อยไม่เครียด "

มือหนาจับมือเธอขึ้นมาแล้วเอาแนบแก้มของตัวเองเอาไว้ ก่อนจะเดินออกจากห้องไป ทิ้งให้เจ้าของห้องนั่งใจสั่นระรัว เพราะการกระทำของคนอย่างเค้า

การประชุมยาวเหยียดตั้งแต่เช้ายาวไปจนถึงตอนบ่าย แดเนียลทำงานอย่างตั้งใจไม่มีเวลาเปิดโทรศัพท์ตัวเองแม้แต่น้อย ช่วงพักเบรค ข้อความไลน์ที่ส่งมาทำเอาใบหน้าเคร่งขรึมยิ้มกว้างออกมาอย่างเก็บอาการไม่มิด สติ้กเกอร์ ไฟท์ติ้ง อันเดียวจากมือเธอที่ส่งมาหา ทำเอาคนรับยิ้มกว้างออกมา อย่างน้อย เธอก็มีเยื่อใยให้เค้าบ้าง