ตุบ!
พรึ่บ!
"เฮ้อ! มาจนได้"
ร่างบางที่โยนชายหนุ่มลงบนโซฟาเสร็จก็ถึงกับต้องบ่นเขาทันทีพร้อมกับจ้องคนที่เมาไม่รู้เรื่องด้วยความหงุดหงิด ก่อนที่จะเดินออกไปจากห้องของเขา แต่ทว่า...ทันทีที่กำลังจะเดินออกจากห้องเขานั้น สายตาก็มองไปรอบๆ ทำให้เธอนึกถึงเรื่องนั้นขึ้นมา
อย่าบอกนะว่าคืนนั้น....ห้องนี้....
พรึ่บๆๆ
เคทสะบัดหน้าเพื่อเรียกสติ
พรึ่บ!
ตุบ!
"อื้อออ! ช่วย...อื้อออ!"
"......?" ฉันหันกลับไปมองก็เห็นว่าหมอนั่นกำลังยืนขึ้นแล้วล้มลงไปที่โซฟาอีกครั้ง "นาย!"
หมับ!
พรึ่บ!
"ช่วยฉันด้วย...."
"นี่ปล่อยฉันก่อนสิ!"
"เธอ!"
ร่างบางมองสายตาของชายหนุ่มที่กำลังพยายามเพ่งมองเธออย่างสงสัยปนแปลกใจ แล้วใช้มือจับใบหน้าของเธออย่างรวดเร็วทำให้เคทตกใจขึ้นมาแล้วผลักเขาออกไปอีกครั้งจนชายหนุ่มกระเด็นล้มลงที่พื้นอย่างแรง
ตุบ!
"อ๊ะ!"
"ทำบ้าอะไรของนายเนี่ย! รออยู่นี่! ฉันจะเรียกคนของนายให้มาดูแล"
พอพูด
