“ไม่ได้ผอมเท่าใดท่านย่า”
ซูเมิ่งเองก็เป็นห่วงชายที่ตนแอบรักเช่นกัน นางสบโอกาสจึงพูดอย่างต้องการให้ท่านย่าเจียงทราบถึงอาการของเขา
“น่าจะเป็นเพราะท่านเจ้าสำนักนอนไม่พอเจ้าค่ะ”
“เหตุใดจึงเป็นเช่นนั้น” ท่านย่าเจียงไม่เคยรับรู้เรื่องนี้ เมื่อได้ยินก็ตกใจ ท่านถามแล้วยังเขม่นตามองหลานชายด้วยความสงสัย
“ที่แท้แล้วเรื่องนอนไม่หลับนั่นเป็นเรื่องใหญ่เลยหรือ ที่มีคนในสำนักนำไปพูดกันว่าเจ้านอนหลับแล้วเข้าใกล้ห้วงความตายนั่น เหตุใดจึงไม่บอกย่า เจ้าเห็นย่าเป็น....”
“ไม่มีอันใดหรอกท่านย่า”
จ้าวหลิวกล่าวปัดสิ่งที่ท่านย่ากังวล ดวงตาสีดำของเขามองตำหนิไปยังซูเมิ่ง ที่มักหาเรื่องมาพูดให้ท่านย่าเจียงต้องกังวลใจ
ท่านย่าเจียงอายุขนาดนี้แล้วเรื่องใดรกสมอง รกความรู้สึก จ้าวหลิวมิอยากให้กระเทือนกับท่านย่าของเขาเลยสักนิด
ท่านย่าเจียงยังไม่ยอมให้หลานชายปัดออกไปแบบง่ายๆ ท่านถามจี้ไม่เลิก
“เช่นนั้นแล้วเป็นเ
