ตามองของ คว้าเอาตำราเล่มที่เก่าที่สุดเปิดออกดู
“แม่จะรีบรักษาท่านจอมมารอะไรนั้นให้หลับๆ ไปให้ได้เสียที แล้วเราจะได้เอาเงินก้อนใหญ่กลับบ้านของเรากัน เจ้าว่าเป็นเช่นนั้นดีหรือไม่”
“ดีขอรับ”
เจ้าลิ่วของนางรับคำอย่างดีใจ นางมองลูกแล้วเอ่ยขึ้นอีกประโยค
“ยังมีอีกเรื่องที่แม่ต้องบอกเจ้า”
“เรื่องใดหรือท่านแม่”
“ต่อไปนี้ เจ้าห้ามออกไปข้างนอกห้อง จะกินสิ่งใดให้บอกแม่ แม่จะสั่งคนทำมาให้เจ้าเอง”
เจ้าลิ่วไม่เข้าใจไม่พอ ตอนนี้ไม่พอใจท่านแม่อีกด้วย ได้เข้ามาในสำนักจอมมารเลื่องชื่อเช่นนี้ ให้ขังตัวไว้ในห้องจะมีประโยชน์อันใดกัน
“เหตุใดจึงไม่ให้ข้าออกไปนอกห้องด้วยเล่าท่านแม่”
เพราะนางไม่อยากให้ใครก็ตามแต่ได้เห็นว่าเจ้าลิ่วของนางมีดวงตาดำเหลือบแดงอย่างไรเล่า
มีผู้ใดในโลกนี้บ้างที่มีดวงตาประหลาดอย่างเจ้าลิ่วลูกของนาง หากมิใช่ว่าเป็นเชื้อสายเดียวกัน
อา...มิใช่ว่า ไอ้บ้ากามตัณหาจัดในถ้ำนั่นคือหนึ
