ขณะทั้งสองพยายามจะหาทางรอดยอดอาชาคู่ใจของรัชทายาทก็ถูกยิงเข้ากลางอก มันร้องอย่างเจ็บปวดก่อนล้มลงกับพื้นทำให้พวกเขากระเด็นออกจากตัวม้า ห่าวซวนกอดร่างของเย่เซียวเอาไว้แน่นเพื่อรับแรงกระแทกแทนแต่มันก็ทำให้เขาได้รับบาดเจ็บไม่น้อย ทั้งคู่พยายามลุกขึ้นอย่างทุลักทุเลก่อนจะออกวิ่งเท่าที่พอจะทำได้
“อย่าออกห่างจากข้า” เงาดำร่างหนึ่งพุ่งเข้าใส่พร้อมอาวุธในมือ ร่างสูงหันหลังคว้ากระบี่ข้างเอวตั้งรับก่อนจะถีบเข้าที่ท้องของนักฆ่าเต็มแรง
การต่อสู้เริ่มชุลมุนวุ่นวายชายหนุ่มต้องรับมืออีกฝ่ายด้วยร่างกายอันบอบช้ำ ซ้ำยังต้องคอยคุ้มกันบุตรีแม่ทัพที่กลายเป็นเป้าหมายไปด้วยอีกคนทำให้ศึกนี้ไม่มีวี่แววว่าจะชนะ
“ถอยไม่ได้แล้ว” ไป๋เย่เซียวร้องบอก แม้เสียงการต่อสู้จะดังไปทั่วแต่ก็ยังไม่มีมือที่สามเข้ามาห้ามทัพหรือเพราะสถานที่แห่งนี้อาจอยู่ไกลจากจุดตั้งกระโจมมากเกินไป รัชทายาทหนุ่มพยายามยื้อเวลาไว้ให้มากที่สุดแต่ดูเห
