ตำหนักพระสนมเสียนเฟย
หญิงสาวนางหนึ่งเดินเข้ามายังด้านในตำหนักก่อนตรงไปกระซิบวาจากับนางกำนัลรับใช้ส่วนพระองค์ของพระสนม อีกฝ่ายพยักหน้ารับคำก่อนเดินตรงเข้าไปยังด้านในของตำหนัก
“ฮองเฮาอาการทรุดหนักจนไม่ได้สติแล้วเพคะ ตอนนี้หมอหลวงกำลังพยุงอาการไว้ข้างกายมีองค์ฮ่องเต้ติดตามอาการไม่ห่างเพคะ” หนิงเอ๋อนางกำนัลคนสนิทของพระสนมรีบแจ้งให้ทราบ
“งั้นรึ” ชายหนุ่มพยักหน้ารับเบาๆ ก่อนเขียนบางสิ่งลงในกระดาษแผ่นเล็กและส่งให้องครักษ์ข้างกาย
“รีบส่งไปยังกองกำลังที่ใต้เท้าซ่งดูแลด้านนอก อย่าลืมย้ำเขาอีกครั้งไม่ให้ชะล่าใจ เราอาจเคลื่อนตัวเข้ามาในวังหลวงได้แต่หาใช่ว่าจะกุมชัย”
“พ่ะย่ะค่ะองค์ชาย” เจียวจ้านรับคำสั่งก่อนเดินออกไปด้านนอก
“เวลาเป็นสิ่งสำคัญ และโชคก็เป็นสิ่งสุดท้ายที่จะมอบชัยชนะมาให้ ท่านสอนข้าเอาไว้เองใช่หรือไม่ท่านแม่” โชคอาจฟังดูงมงายแต่ในสนามรบแม้เพียงสิ่งเล็กน้อยที่เกิดขึ้นก็สามารถพลิกสถานก
