ตอนที่ 7 ยังคงได้ดอกไม้เท่าเดิม
อดีตองค์รัชทายาทไป๋ซ่งอวิ้นยืนมองจวนทรุดโทรมที่อยู่ตรงหน้า เขาย่อมรู้ดีว่าผู้ว่าการเมืองเจิ้งโจวทำดีที่สุดแล้ว ตั้งแต่ได้รับคำสั่งโยกย้ายมาประจำการที่ด่านเหนือ จวนร้างแห่งนี้ก็ถูกบูรณะซ่อมแซมขึ้นใหม่ แต่อาจเพราะท่านอ๋องคนล่าสุดที่อยู่จวนนี้ก็เป็นท่านอ๋องของอดีตฮ่องเต้ ตั้งแต่เปลี่ยนรัชศกใหม่ จวนอ๋องก็ไร้ผู้อยู่อาศัย และเขาผู้นี้ก็เป็นอ๋องกบฏคนล่าสุดที่ถูกเนรเทศมาอยู่ หากผู้ว่าหลี่จะซ่อมแซมไม่ทันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอันใด เพราะเหตุการณ์มันกะทันหันอยู่มาก อย่าว่าแต่ผู้ว่าตั้งตัวไม่ทันเลย เขาเองก็ตั้งตัวไม่ทันเช่นกัน
"ทะ...ท่านอ๋อง...จวนอ๋องยังต้องตกแต่งอีกเล็กน้อย พระองค์เสด็จไปพักที่จวนรับรองก่อนดีหรือไม่ กระหม่อมให้คนทำความสะอาดเอาไว้แล้ว" ไป๋ซ่งอวิ้นละสายตากลับมา ใบหน้ามิได้บ่งบอกอารมณ์ของผู้เป็นเจ้าของ ทว่าถึงอย่างนั้นผู้ว่าหลี่จุ๋นโป๋ก็หลั่งเหงื่อเต็มแผ่นห
