ในคืนนี้จางหนิงตั้งใจจะเผด็จศึกอีกฝ่ายอย่างจริงจัง ครั้งที่แล้วเธอบำรุงเขาด้วยหอยนางรมไปจานใหญ่ ชายฉกรรจ์ที่ร่างกายแข็งแรงแบบนั้นย่อมจะเกิดอารมณ์
วันที่นอนด้วยกัน แม้ว่าอีกฝ่ายจะบอกว่าไม่คิดที่จะทำอะไรเธอ แต่หญิงสาวรู้ดีว่าเขามีความต้องการ เพราะเธอรับรู้ได้ว่าท่อนลำของเขามันดุนดันบั้นท้ายของเธอเกือบทั้งคืน
ช่วงหลายวันมานี้จางหนิงก็สังเกตเห็นว่า สายตาที่อีกฝ่ายมองตนเองนั้นแปลกไปจากเมื่อก่อน มันมีความปรารถนาที่ฉายชัดออกมาให้เห็นได้อย่างชัดเจน
ดังนั้นวันนี้หลังจากที่กินข้าวเย็นด้วยกันในตอนที่เธอดื่มนม หญิงสาวจึงแกล้งทำน้ำนมหกเลอะขอบปากอย่างจงใจ น้ำนมบางส่วนไหลลงไปตามลำคอของเธอ ไหลเรื่อยไปจนถึงร่องอกและทิ้งรอยเปียกชื้นเอาไว้
ฉู่หยางมองภาพที่เกิดขึ้นด้วยแววตานิ่งค้าง เขาแอบกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก ริมฝีปากจู่ ๆ ก็แห้งผากลงอย่างรวดเร็ว
มือหนาเอื้อมออกไปสัมผัสคราบน้ำนมบนลำคอของอีกฝ่ายอย่างห้ามใจไม่อยู่
'นุ่มอย่างที่คิดจริง ๆ’
ภายใต้แสงตะเกียงสีเหลืองนวล คนทั้งสองนั่งอยู่ใกล้กันมาก จางหนิงเงยหน้ามองเขาดวงตาของเธอเปล่งประกายวาววับ ช่างดูยั่วยวนยิ่งนัก
ซึ่งมันทำให้ความยับยั้งชั่งใจของฉู่หยางพังทลายลง เขาเคลื่อนตัวเข้ามาใกล้อีกฝ่ายราวกับต้องมนต์สะกด
สายตาของชายหนุ่มจับจ้องที่ริมฝีปากแดงฉ่ำของคนตัวเล็กกว่า และนึกในใจว่า ‘แค่จูบก็พอ หากว่าเธอปฏิเสธ เขาจะหยุดและจากไปทันที’
เมื่อคิดได้ดังนี้ชายหนุ่มก็แนบริมฝีปากประกบจูบกับเธอ
เริ่มต้นจากจูบอย่างแผ่วเบา ก่อนจะค่อย ๆ เพิ่มความรุนแรงขึ้น ริมฝีปากอุ่นร้อนของชายหนุ่มทำให้ จางหนิงรู้สึกสั่นสะท้านไปทั้งตัว ลิ้นสากกวาดไปทั่วโพรงปากเล็กอันชุ่มชื้น
จางหนิงไม่เคยคิดเลยว่าการถูกจูบจะทำให้เธอรู้สึกดีมากขนาดนี้ ร่างกายของเธอสั่นระริก ใบหน้าร้อนผ่าว หูก็อื้อไปหมด ยิ่งตอนที่เขาดูดเลียลิ้นเล็ก ๆ ของเธอ ความเสียวก็แล่นจากท้ายทอยไปจนถึงบั้นท้ายเลยทีเดียว
ยามที่ฉู่หยางผละริมฝีปากออก จางหนิงก็ดวงตาเลื่อนลอยด้วยความปรารถนา
“พี่ทำได้ไหม…” เขากระซิบถามเสียงกระเส่าที่ข้างใบหู
จางหนิงพยักหน้าแทนคำตอบ ก่อนจะยกแขนของตัวเองโอบรัดต้นคอของเขา ใบหน้าของหญิงสาวในเวลานี้ช่างเย้ายวนชวนให้เขาลงมือรังแกเธอ
ฉู่หยางไม่อาจทนได้อีกต่อไป เขาลุกขึ้นและอุ้มเธอเข้าไปในห้องนอนของตนเองทันที
ภายในห้องนอนของฉู่หยาง คนทั้งสองต่างพัวพันนัวเนียกันอยู่บนเตียง ร่างกายเปลือยเปล่าของชายหนุ่มเผยกล้ามเนื้อหน้าท้องที่สมบูรณ์และแข็งแกร่ง ท่อนลำของเขากำลังตั้งลำขึ้นมาอย่างซื่อสัตย์ต่ออารมณ์ของผู้เป็นเจ้าของ
ฉู่หยางมองหญิงสาวที่กำลังนอนหลับตาพริ้มอยู่ใต้ร่างของตนเอง ชายหนุ่มค่อย ๆ ลูบตัวเธอเบา ๆ ไม่กล้ากระทำรุนแรงกับเธอมากนัก อีกฝ่ายค่อนข้างตัวเล็กไม่รู้ว่าจะรองรับเขาได้ทั้งหมดหรือไม่
มือหนาชักท่อนลำของตนเองขึ้นลงเบา ๆ เพื่อให้มันขยายขนาดเพิ่ม แม้ว่าเขาจะไม่เคยมีประสบการณ์โดยตรง แต่เรื่องสัปดนในหมู่สหายทหารก็ล้วนฟังมาไม่น้อย บวกกับสัญชาตญาณของผู้ชาย ดังนั้นเขาก็รู้ดีว่าจะต้องทำอย่างไร
ฉู่หยางจับขาของคนตัวเล็กอ้าออกกว้าง เขาเสียดสีท่อนลำกับส่วนนั้นกลางกายของหญิงสาวเบา ๆ เวลานี้น้ำสีใสเปียกชื้นถูกหลังออกมาจนฉ่ำแฉะ เพียงแค่สัมผัสภายนอกก็ทำให้ท่อนลำของเขาอาบย้อมไปด้วยน้ำสีใสของเธอ
“ถ้าเปลี่ยนใจตอนนี้ยังทันอยู่นะ” ฉู่หยางถามเธออีกครั้ง
จางหนิงกำลังรอการเติมเต็มจากส่วนนั้นของเขา เมื่อได้ยินคำถามนี้ หญิงสาวก็ไม่อยากให้อีกฝ่ายลังเลอีก เธอยกท่อนขาเรียวโอบรัดเอวของชายหนุ่มเอาไว้แน่น
พยายามใช้เนินเนื้อนุ่มนิ่มเสียดสีกับส่วนกลางกายของเขา
ด้วยการตอบสนองของคนตัวเล็ก ทำให้ความยับยั้งชั่งใจของชายหนุ่มหมดลงทันที “คืนนี้อย่าหวังเลยว่าจะได้นอน!”