ร่างของผมบิดตัวกลิ้งไปมาบนเตียงนอนอย่างปวดเมื่อย ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเพราะอะไรถ้าไม่ใช่เพราะคนตรงหน้าที่สูบเอาแรงผมไปหมดตลอดทั้งคืน ใบหน้าสวยกำลังหลับพริ้มอย่างสบายใจ ดวงตาปิดสนิท ริมฝีปากนูนน่าสัมผัส แก้มชมพูขึ้นเองตามธรรมชาติโดยไม่ต้องใช้เครื่องสำอางปัด แม้แต่ตอนหลับยังสวยนิ่งเลย เมียใครกันวะ!
ผมยื่นใบหน้าเข้าใกล้ บรรจงใช้จมูกถูไถไปบนจมูกของเธอเบาๆ จนร่างบางขยับตัวหนีแต่ผมก็ไม่ปล่อยให้รอดด้วยการคว้าเอวเธอให้แนบชิดกับผม กระทั่งดวงตากลมโตลืมขึ้น
“ปลุกทำไม ยังไม่อยากตื่น”
“ใครปลุก ฉันเปล่าสักหน่อย”
“แล้วที่แกล้งเนี่ย ไม่ปลุกเหรอไง” เธอยกมือยีดวงตามองไปยังปลายเตียงพบว่าตอนนี้เป็นเวลาสองโมงเช้านิดๆ ลมหายใจถูกพ่นออกมา
“ตายอดตายยากอะไรขนาดนั้นนัม”
“เพราะใครล่ะทำให้ตายอดตายยากแบบนี้?”
“แต่ก็ไปเคี้ยวผู้หญิงทุกวัน”
“แต่กับเมียไม่ได้บ่อยนี้ สองเดือนกว่าต้องจัดให้หนัก เอาให้อิ่ม” ผมยิ้มกว้างข
