NUMB PUT :: CHAPTER 4 [30%]

1219 คำ

นัมเบื่อเมีย #4 ผมจูงมือโฟมลงมาด้านล่าง หลังจากได้ฟังว่าใครมาหาโฟม เหอะ ใครกันล่ะถ้าไม่ใช่มัน ไอ้เถื่อน! เพื่อนแสนรัก แสนหวงของเมียผม แค่คิดว่ามันมาหาโฟมผมก็รู้สึกไม่ชอบใจแล้ว มาเหยียบจมูกผมถึงที่แบบนี้ก็ต้องโดนกันบ้างล่ะนะ “นัมความจริงไม่น่าลงมาเลยนะ ฉันแค่จะลงมาแปบเดียวเอง” “หยุดพูดไปเลย เดี๋ยวโดนดี” โฟมทำหน้านิ่งใส่ผม แค่คิดว่าเธอไม่อยากให้ผมเจอไอ้เถื่อนก็หงุดหงิดแย่แล้วนะเว้ย ทำไมจะต้องเข้าข้างมันด้วย ห่วงมันด้วย เพื่อนกับผัว? ควรแคร์ใครมากกว่ากันวะ แต่ลืมไปว่าเมียผมมันแคร์วี บีทีเอสคนเดียว สายตาของผมกวาดไปตรงโซนสำหรับต้อนรับแขกที่มาพักซึ่งเป็นมุมโล่งแจ้งมองเห็นคนได้ชัด และผมก็เห็นไงว่าร่างสูงซึ่งแต่งตัวดีกำลังนั่งเล่นมือถืออยู่พร้อมกับของเต็มโต๊ะ ไม่รอช้าที่จะจูงมือโฟมเดินไปหยุดตรงหน้ามัน “มาแล้วเหรอโฟม...!” “ไง” ผมทักทายมันด้วยรอยยิ้มแฝงไปด้วยความไม่พอใจ ซึ่งมันรู้ดีก็ทำได้เ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม