NUMB PUT :: CHAPTER 12 [70%]

1769 คำ

“กะแล้วว่าต้องเป็นนัมจริงๆ ด้วย” สายตาของผมเบิกกว้างเมื่อถูกดึงแขนไป กะจะหันไปซัดหน้าให้หายดีนะที่หยุดตัวเองได้ บูมยกยิ้มเธอแต่งตัวได้เซ็กซี่มาก สวมเป็นชุดเดรสสั้นกุดสีแดงเกาะอกดันเต้าทั้งสองจนผมลอบกลืนน้ำลาย “เธอมาได้ไง?” “คือบูมหลงมาน่ะค่ะ ขอขึ้นไปรอพี่บอลบนห้องได้ไหม” “ไอ้บอล?” “บูมโทรบอกพี่บอลให้มารับที่คอนโดของพี่นัมค่ะ พี่บอลบอกว่าให้บูมขึ้นไปรอบนห้องพี่ เพราะบูมแต่งตัวโป๊” เธอใช้สายตายั่วยวนมองผม แน่นอนว่าผมเองก็แทบจะลืมหายใจแต่ก็ต้องระงับตัวเองไว้ ยัยเด็กนี่จะยั่วยังไงก็ต้องท่องไว้ สัญญากับโฟมไว้ว่ายังไง อย่าให้ตัณหาครอบงำทุกอย่างจนทำให้เสียโฟมไป สายตาของโฟมที่มองมึงวันนั้นมันจริงจังมากนะไอ้นัม! เมื่อเถียงกับตัวเองสักพัก ผมก็สูดลมหายใจเข้าหันไปสบตากับเธอ “เอาสิ ไปรอไอ้บอลบนห้องพี่ก็แล้วกัน” ผมเดินนำร่างบางไป แต่ทว่าเธอก็วิ่งมากอดแขนผมใช้หน้าอกหน้าใจใหญ่โตถูกไปตามแขนผม รู้ส

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม