“นี่ก็เสือกอีกตัว”
“ไปนะ วันนี้มึงพูดเข้าหูกูมากเลยไอ้บอล จุ๊บ!”
“เหี้ยนัม! ทุเรศ หอมกูทำไมวะ”
ผมตบหัวไอ้บอลหลังจากหอมแก้มมันแล้ว สองเท้าของผมก็ก้าวออกจากบ้านไอ้บอลขับรถบึ้งออกไปพร้อมรอยยิ้ม ผมรู้ว่าคอนโดไอ้เถื่อนอยู่ไหนโดยไม่ต้องโทรถามโฟม และซื้อก๋วยเตี๋ยวหน้าคอนโดไปให้เธอด้วยรู้ว่าชอบกิน สักพักรถของผมก็มาจอดบริเวณหน้าคอนโดระดับหรู ส่งข้อความหาโฟมพร้อมกับยืนสูบบุหรี่รอไปด้วย อันที่จริงผมน่ะรู้ห้องไอ้เถื่อนนะ แต่เพราะไม่อยากเห็นหน้ามันก็เลยเลือกที่จะรอโฟมอยู่ข้างล่างดีกว่า รอสักพักร่างบางก็วิ่งตรงมาหาผมด้วยใบหน้าหอบๆ
“วิ่งมาทำไมเนี่ย?”
“คิดว่ามารอแล้วก็เลยรีบ” โฟมหอบหายใจจนผมดึงเธอมากอดเงยหน้าสบตากับเธอ
“เป็นอะไร?”
“เปล่า แค่คิดถึง”
“หือ? ไม่จริง ปกติไม่เคยเป็นแบบนี้”
“แล้วปกติเป็นแบบไหน”
“เป็นแบบที่ไม่สนใจอะไรไง” ผมยกยิ้มยักไหล่อย่างไม่สนใจกับคำพูดของเธอ ยกมือเกี่ยวเส้นผมหอมมา
