การันต์เงยหน้าขึ้นมองเตยหอมที่ก้มหน้าลงมามองเขาเธอระบายยิ้มอย่างร้ายกาจแกมสะใจที่เห็นเขาลงไปคลานเป็นหมาวัดอยู่ที่พื้น เขารีบตีสีหน้าขึงขังแล้วหยัดกายลุกขึ้นจนเต็มความสูง การันต์พยักหน้าให้แล้วส่งยิ้มแห้งๆ ไปให้เตยหอมก่อนจะเดินไปนั่งฝั่งตรงข้ามกับ เธอ "เมื่อกี้ก้มลงไปหาอะไรเหรอคะ" "หา... เออ หา... หาบุหรี่น่ะ ใช่ๆ หาบุหรี่" การันต์แอบก่นด่าไทก้าในใจ หน็อย! ไอ้เพื่อนเลวกล้ามากที่หลอกให้เขามาที่นี่อย่างไม่เต็มใจ คอยดูเถอะได้ช่องทางเอาคืนเมื่อไหร่พ่อจะเหยียบให้จมเลย! แม้ภายในใจจะร้อนระอุราวกับภูเขาไฟใกล้จะปะทุเพราะโมโหที่ถูกไทก้าหลอกแต่ใบหน้าที่หล่อเหลาราวกับเทพบุตรก็ยังคงมีสีหน้านิ่งเรียบราวกับคนที่ไม่รู้สึกรู้สาอะไร "แล้วเธอมาที่นี่ทำไม" "ฉัน พาลูกมาตามพ่อค่ะ" การันต์กลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ก้อนเนื้อในอกข้างซ้ายเต้นระรัว ให้ตายเถอะเตยหอมยังไม่ล้มเลิกที่จะตามเขาอีกหรือเห็นเธอหายไปจากการติด