มันสัมผัสได้ถึงความรู้สึกบางอย่างที่เกิดขึ้นกับตัวเอง ฉันที่เคยพูดมาตลอดว่าไม่ชอบผู้ชายที่อายุน้อยกว่า แต่ตอนนี้ความรู้สึกเหล่านั้นมันกำลังเกิดขึ้นกับผู้ชายที่ชื่อ ‘อลัน’
ยอมรับว่าอลันคือคนที่ทำให้ฉันเลิกจมปักกับพี่เพิร์ท เขาคือคนที่ทำให้ฉันดีขึ้นโดยการเข้ามายุ่งวุ่นวายกับชีวิตของฉันและดึงฉันเข้ามาพัวพันกับความสัมพันธ์ที่ไม่มีสถานะบ้าๆ นั่น
ฉันควรหยุดมันซะ! ก่อนที่ตัวเองจะต้องเจ็บปวดอีกครั้ง
“พวกแกมาวัดกันหรอคะนั่งนิ่งกันเชียว” เสียงของมินนี่ท้วงขึ้นมาทำให้ฉันหลุดจากวังวนความคิดของตัวเอง
“รอแกเปิดไงคะ” ขวัญพูด
“โทษทีฉันคุยโทรศัพท์นานไปหน่อย”
“คุยกับผู้ชาย ?” ฉันถามเชิงแซว มินนี่จึงยิ้มกริ่มโดยไม่ได้ตอบอะไร
เพื่อนฉันคนนี้ร้ายกาจยิ่งกว่าผู้ชายซะอีก คงจะมีแค่ฉันกับขวัญที่ใสๆ เอะ! ไม่สิ ตอนนี้คงมีแค่ขวัญเพราะฉัน….!!
ฉันจะคิดถึงเรื่องนั้นในเวลานี้ทำไมกัน!!
“เอะ! นั่นน้องอลันนี่”
