“…….” ฉันเม้มริมฝีปากแน่นเมื่อได้ฟังคำพูดของอลัน ก่อนจะใช้มือผลักเขาออกห่างจากตัวเอง
“ฉะ ฉันจะกลับแล้ว”
“ไปสิไม่ได้ล้ามโซ่ไว้” ดูเขาพูดสิ ใช้คำว่าล่ามโซ่เลยงั้นหรอ
ฉันหันหลังให้อลันแล้วก้มหน้าค้นหากุญแจรถต่อ เสียงของเขาก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง
“หวังว่าจะไม่ทำอะไรโง่ๆ แบบวันนี้อีก”
ฉันนิ่งไปครู่นหนึ่ง มือมันแตะโดนกุญแจในกระเป๋าพอดี ฉันกำกุญแจรถเอาไว้แน่น แล้วพูด “…หวังว่านายจะไม่ยุ่งกับฉันอีก”
เมื่อเข้ามานั่งในรถได้ฉันก็รีบขับรถออกไปจากตรงนี้ให้เร็วที่สุด เพราะอลันเอาแต่ยืนอยู่ที่เดิมมองรถของฉันไปจนสุดสายตา
ฉันแวะมาที่ร้านของตัวเองก่อนจะกลับคอนโดเพราะอยากมาตรวจงาน ตรวจบัญชีและเช็คของที่หมด แต่ทว่าสมองมันก็ไม่ค่อยจะมีสมาธิกับสิ่งที่ทำสักเท่าไหร่
“พี่แพรคะ พี่แพร”
“อื้อ ว่าไงจ้ะ” เสียงพนักงานสาวทำให้ฉันหลุดจากภวังค์
“มีคนมาขอสมัครงานค่ะ”
“แต่พี่ไม่ได้ติดป้ายรับสมัครนะ อีกอย่า
