“อ่ะ...อื้อ” เสียงครางดังลอดออกมาเมื่อปากหนาผละห่างเพื่อให้เธอได้หายใจได้เต็มปอด ก่อนจะกลับไปประกบปิดปากอวบอิ่มแสนหวานอีกครั้งและครั้งนี้มือทั้งสองที่กอบกุมหน้าอกของสาวน้อยก็เปลี่ยนมาตวัดยกอุ้มร่างเล็กเปราะบางที่กำลังบดจูบปากหวานเอาแต่ใจนั้นพาเดินไปยังเตียงนุ่มขนาดสามฟุตของเจ้าหล่อน “อ่ะ...อื้อ” ทันทีที่แผ่นหลังเนียนสัมผัสกับความนุ่มของเตียง เธอก็เริ่มมีสติกลับมาอีกครั้งหลังจากที่หลงมัวเมาไปกับรสจูบของคนตัวโต มือน้อยพยายามดันไหล่หนาพยายามบิดเบี่ยงหน้าหลบจูบร้อนของชนาธรณ์ แต่ยิ่งพยายามยิ่งเป็นการเปิดทางให้เขาได้ครอบครองปากของตนเอง “อ่า...อืม หวานมาก รู้อะไรไหม ปากเธอมันคอยกวนฉันมาตลอดอาทิตย์ที่ผ่านมาดา” น้ำเสียงแหบพร่าทุ้มห้าวทรงเสน่ห์เอ่ยรดใบหน้าสวยชื้นเหงื่อเมื่อผละออกมาจากปากแสนหวานของเจ้าหล่อน “อ่ะ...อื้อ ยะ...อย่าทำแบบนี้กับดา ได้โปรด...พะ...พอได้แล้ว ปล่อยดาไปนะ ออกไปจากห้องดา อ่ะ.