ฮะ ฉันเบิกตาแล้วจ้องหมอเพื่อความมั่นใจว่าคนตรงหน้าไม่ได้พูดผิด หูฉันไม่ได้ฝาดไปใช่มะ ในที่สุดคุณหมอก็เริ่มมีใจและให้ท่าฉันเหรอออออ โอ๊ย ปลาบปลื้มมาก ถ้าหมอให้ท่า ฉันก็จะเอาค่ะ คุณหมอเสนอ ฉันจะสนอง รับรองว่าหมอจะไม่นกกก
“แหมมมม คุณหมอล่ะก็ เห็นเตยเป็นคนยังไงคะ เตยไม่ง่ายนะ” ฉันหัวเราะคิกคักแล้วแกล้งเบี่ยงสายตาปิ๊งๆ ให้นาง เอามือขึ้นมาทัดหูข้างนึงด้วยท่าทีขวยเขิน
“ว้า แย่เลย นึกว่าเตยจะมา” หมอคว่ำปากทำหน้าเสียดาย
“แต่ถ้าเพื่อการรักษาล่ะก็ รบกวนคุณหมอปักหมุดจุดที่อยู่อาศัยมาเลยค่ะ” เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา ฉันตอบหมอทันทีที่เขาถอนหายใจทีนึง ฉันทนไม่ได้หรอกกับการที่เห็นหมอทำหน้าเศร้า ฉันอยากให้เขามีความสุข ไม่ได้ต้องการอะไรเล๊ยยยยยย
หมอหัวเราะกับสิ่งที่ฉันพูดก่อนจะยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาแล้วมองมันแป๊ปนึง ฉันก็รู้เลยว่าเวลาของเรากำลังจะหมด
“เดี๋ยวหมอต้องเข้าไปแล้วล่ะค่ะ หมอแค่แว้บออกมาสูดอาก
