ชั่วโมงต่อมา...
หลังจากที่ดูคลิปหน้ารถตั้งแต่ที่ขับรถออกจากไร่ของจอมพลมาเสร็จ ตนก็ขับตรงมาที่ไร่เดชา กระทั่งเขมมิกาเข้ามานั่งในรถ และทำหน้าที่คนขับ ขับผ่านเส้นทางอันแสนเปลี่ยวเข้ามาในเมือง จนถึง...เพนต์เฮาส์ คำพูดมากมายที่หลุดออกมาจากปากของตนนั้น ล้วนแต่น่าอับอาย ทั้งเรียกสาวเจ้าว่าเมีย แทนตัวเองว่าผัว และที่สำคัญเขาเกือบจะหลุดสารภาพรักเธอออกไปตั้งหลายครั้ง
“เชี่ย! ทำไงดีวะ?” ขุนพันสบถออกมาอย่างว้าวุ่นใจ รีบกดต่อสายไปหานางฟ้าคนสวยทันที
ตู๊ด…ตู๊ด…
[มีอะไรอีกคะ] คนที่เพิ่งจะกลับมาถึงห้องพักได้ไม่นาน เลยถามด้วยน้ำเสียงตึงๆ
[เมื่อคืนพี่พูดจา...] คนที่เพิ่งจะเคยเมาจนฟิวส์ขาด ภาพตัดเป็นครั้งแรก เอ่ยยังไม่ทันจบประโยค ก็ถูกปลายสายเอ่ยแทรกขึ้น
[เลอะเทอะ] เขมมิกาเติมคำที่ถูกต้องให้อีกฝ่าย
[ครับ] ขุนพันขานรับเสียงอ่อน
[ไม่ใช่แค่พูดจาเลอะเทอะนะคะ ยังหื่นได้โล่อีกด้วย] เธอบอกเรื่องที่สำคัญกว่า
