“ให้พี่นอนด้วยได้ไหม” คนที่เผลองีบไปลืมตาขึ้นมอง แล้วเห็นนางฟ้าคนสวยมาขับรถให้ จึงเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงอ้อนๆ
“นอนที่นี่ไม่ได้ค่ะ เดี๋ยวหนูจะพาพี่ขุนกลับเพนต์เฮาส์เอง” เขมมิกาหันไปตอบ
“พี่อยากหอมแก้มหนูจัง” คนหื่น เอ๊ย! คนเมาเอ่ยเรียกร้องด้วยสายตาเป็นประกาย
“อย่าค่ะ หนูขับรถอยู่” เขมมิกาบอกเสียงแข็ง
“โอเคๆ ถ้าถึงห้องนอนแล้ว พี่ขอหอมแก้มหนูนะครับ” คนที่ยังไงก็ต้องหอมให้ได้ ขอคำมั่น
“เฮ้อ...ทำไมถึงดื่มมาเยอะขนาดนี้คะ” เขมมิกาถามกลับยังรู้สึกเพลียๆ ที่ต้องมารับมือกับพ่อเครางามในเว่อร์ชั่นนี้
“ก็เพราะพี่คิดถึงหนูไง ไม่รู้เหรอ” คนที่เมารัก เอ๊ย! เมาได้ที่ ตอบก่อนจะเอื้อมไปดึงเสื้อคลุมที่ยาวปะเข่าของสาวเจ้าออก แล้วลูบไล้ที่ต้นขาเบาๆ
“บ้า! อยู่ดีๆ ค่ะ” เขมมิกาตีมือของอีกฝ่ายอย่างเริ่มจะโมโหขึ้นมานิดๆ
“อยู่ดีๆ อยู่ยังไงครับ” คนเมาถามกลับก่อนจะหัวเราะขึ้นเบาๆ
“ก็นั่งดีๆ ไงคะ แล้วก็เก็บไม้เ
