“ชิ” เขมมิกามองค้อนก่อนจะลงมือล้างองุ่น
“ครั้งหน้าอย่าหนีไปแบบเมื่อเช้าอีกนะ เกิดคนงานที่ขับรถไปส่ง เป็นหนุ่มกลัดมันเข้าล่ะก็ พี่คงจะเป็นบ้าแน่ๆ” ขุนพันบอกด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลงอย่างเป็นห่วง
“เหรอคะ” เขมมิกาถามกลับด้วยน้ำเสียงกวนๆ
“นี่พี่ซีเรียสนะโยโกะ” ขุนพันต่อว่า กับท่าทีไม่ทุกข์ไม่ร้อนของสาวเจ้า ซึ่งมันทำให้เขารู้สึกเครียดขึ้นมานิดๆ ที่ควบคุมเธอไม่ได้
“พี่ขุนเคยจับผู้หญิงเซ็นสัญญาห้ามเปิดเผยความสัมพันธ์มาแล้ว กี่คนคะ”
“ก็ไม่กี่คนหรอกครับ”
“กี่คนคะ?” เขมมิกาถามย้ำอย่างอยากรู้ตัวเลข
“ราวๆ 10 คน แต่ละคนไม่เคยเกินสองเดือนครับ หลังจากนั้นก็ไม่ได้หาใครมาเซ็นสัญญาอีก จนกระทั่งได้เจอหนู” ขุนพันกลั้นใจตอบ
“แสดงว่าให้คนตามสืบเรื่องของหนูก่อนที่จะขับรถเข้าไปยื่นข้อเสนอใช่ไหมคะ?”
“ครับ ทำนองนั้น”
“อย่างกับคริสเตียน เกรย์” เขมมิกาบอกก่อนจะเอาองุ่นที่ล้างเสร็จไปแช่ในตู้เย็น
“พี่ชอ
