“ตอนตาขุนอายุเท่าคุณ ลูกก็ไม่เคยปีนเข้าบ้านสาวคนไหนนะ”
“คุณหญิง! ถ้าจะเอาตรงๆ นะ คุณเองเป็นคนส่งจดหมายให้ผม บอกว่า...คืนนี้พ่อกับแม่ไปงานเลี้ยงรุ่น” พีรพงษ์เท้าความหลัง
“ฉันก็แค่บอก ไม่คิดว่าคุณจะปีนเข้าหาแบบนั้นนี่ นึกว่าจะชวนไปเที่ยวดูหนัง แต่คุณก็ไม่ตอบจดหมาย อยู่ๆ ก็โผล่มาเคาะประตูหน้าต่างเฉยเลย” ชาร์ลอตต์เอ่ยพลางกลั้นหัวเราะอย่างรู้สึกขำๆ เกี่ยวกับเรื่องราวในอดีต
“หึๆ บ้าบอจริงๆ รู้งี้นะผมปล้ำคุณซะตั้งแต่ตอนนั้นก็ดี” พีรพงษ์เอ่ยหยอกพร้อมกับหัวเราะออกมาอย่างอดไม่ได้
“ชิ! ไม่คุยด้วยแล้ว” ชาร์ลอตต์ทำท่าจะเดินหนี แต่ก็ถูกสามีคว้าแขนเอาไว้ซะก่อน
“สรุปเรามาเที่ยวชมความงามของสถานที่สำคัญๆ หรือว่ามารำลึกความหลังในอดีตครับคุณหญิง” พีรพงษ์เอ่ยล้อภรรยาที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันหลายสิบปี
“ตั้งแต่คุณเกษียณ ฉันรู้สึกว่าคุณอารมณ์ดีขึ้นเยอะเลยนะ เหมือนได้สามีคนเก่าคืนมา” ชาร์ลอตต์ส่งยิ้มให้สามีบาง
