“ยังเหลืองานอะไรอีกป้า?” ดอกรักถามเสียงอ่อน
“หมูคุณโยโกะก็หมักแล้ว น้ำจิ้มก็ปั่นแล้ว น่าจะเหลือแต่เอาของจัดวางกับล้างผักต่างๆ แหละมั้ง” เอ้ยหันไปตอบคนที่วันนี้ทำตัวดีอย่างคาดไม่ถึง
“ของที่วางอยู่ตรงนั้นทั้งหมดเลยเหรอป้า?” ดอกรักถามอย่างไม่มั่นใจ เพราะของที่วางอยู่ตรงมุมของห้องครัวคือเยอะมาก
“ใช่ ทำไมเหรอ?” เอ้ยพยักหน้ารับเบาๆ
“เปล่า! ก็แค่สงสัยเท่านั้นแหละจ้ะป้า” ดอกรักฉีกยิ้มให้อีกฝ่าย
“ก็เยอะนะสิ พ่อเลี้ยงสั่งจัดเต็มนี่นา” อรหันไปเอ่ยสมทบ
“แกว่าวันนี้ที่ฟาร์มของเราจะมีแขกโผล่มาเยือนหรือเปล่า” ส้มสะกิดถามคนที่นั่งอยู่ใกล้ๆ
“น่าจะมานะ” พรบอกสิ่งที่คิดเอาไว้ในใจ
“ใครเหรอ?” ดอกรักถามอย่างอยากรู้
“ลูกสาวกำนันดำรงน่ะ เมื่อวานไปซื้อของที่ตลาด แล้วพ่อเลี้ยงไปนั่งรอในร้านกาแฟ เพราะต้องคุยงานกับเลขาที่บริษัท พวกฉันซื้อของเสร็จแล้วบังเอิญเห็นคุณณดา จอดรถที่หน้าร้านกาแฟเสร็จก็รีบเดินเข้าไ
