“โถ่…” ไม่ใช่แค่ลากเสียงยาว คนตัวเล็กยังยื่นสองแขนไปกอดเอวสอบอย่างออดอ้อน
“ใครจะสนใจชิงช้ามากกว่าพี่ภีมได้ลงคอ เกดรักพี่ภีมที่สุดในโลกเลยนะคะ”
จุ๊บ
บอกแล้วก็เขย่งเท้าขึ้นไปกดจูบบนแก้มสามีซะหนึ่งฟอด ถึงรู้ว่าเขางอนเล่นๆ มากกว่าจะคิดจริงจัง แต่เธอก็ยังอยากง้อเขามาก ง้อแบบโอเวอร์เอ็กติ่งแบบนี้อยู่ดี
“ไม่ต้องมาอ้อนเลย ยัยเด็กดื้อ”
“ดื้อแล้วรักมั้ยค่ะ” เจ้าของเสียงใสช้อนตาขึ้นถาม ตากลมแป๋วๆ นั่นยิ่งมองภีมภัทรก็ยิ่งมันเขี้ยว เลยต้องหยิกใสสีอมชมพูระเรื่อไปที ตามด้วยการกระชับวงแขนรวบร่างบอบบางมากอดไว้แน่น แล้วโยกหนักๆ จนคนตัวเล็กร้องลั่นว่าโดนกลั่นแกล้ง แต่เขากลับหัวเราะ
“รักสิคะ รักมากๆ ด้วย รุ่นนี้ลิมิตเต็ดอิดิชั่น ทั้งดื้อทั้งซนแต่ก็น่ารักทำกับข้าวอร่อย แบบนี้มีคนเดียวในโลก”
…ฟังแล้วถึงจะรู้สึกแปลกๆ ไปหน่อย แต่เธอจะถือว่าเป็นคำชมละกันนะ
นริศราหาข้อสรุปให้ตัวเอง ถึงจะกลัวว่าจะโดนแกล้
