บทที่7 เอกรัตน์ กับ ขวัญมณี
3168 คำ
“ฉันตาย เธอจะเป็นหม้ายทำไม? เราไม่ได้มีอะไรกันสักหน่อย “
หญิงสาวจั๊กจี้ ทุกครั้งที่ถูกเปรียบเปรยว่าเธอคือคนรักของเพื่อนหนุ่มคนนี้ และสิ่งนั้นทำให้ลูกศรรู้สึกได้ว่า เธอคิดกับเขาเกินความเป็นเพื่อนไปแล้วในเวลานี้
“รู้งี้..ปล่อยให้ผีเข้า..จะได้เอาซะให้เข็ด..”
“ให้ผีเข้าเรา..แล้วจะข่มขื่นเราอีก..ใช่ไหม? นี่แน่ๆๆ “
มือเล็กทุบไปที่หลังของชายหนุ่มไม่หยุดเมื่อเขาพูดจบ
....................................................................................
“ขวัญไม่เข้าใจ เราก็พอมีฐานะ ก่อนพ่อตายที่ดินของพ่อก็ทิ้งไว้หลายแปลง..รวมกันก็มีตั้งหลายสิบไร่ แต่ทำไม? แม่กับอาเอกยังต้องใช้การหาเงินด้วยวิชาไสยศาสตร์ของพ่ออยู่อีก ค่ะ “
ขวัญมณีอยู่ในอารมณ์ที่ไม่เข้าใจ กล่าวถามผู้เป็นแม่ด้วยใบหน้าที่บูดบึ้ง
“มันเป็นวิชาที่ตกทอดกันมารุ่นต่อรุ่น..และรุ่นต่อไป ภีร์ก็ต้องรับมันต่อจากอาเอกอีกนะลูกขวัญ”
“ภีร์ นะเหรอคะที่จะรับสืบทอด ดูสิแฟนเก่าที่ทิ้งน้องไป ..น้องก็ยังโง่ให้เธอมาขโมยเอากระดูกผีตายโหงเจ็ดสิบสองป่าช้าที่บรรพบุรุษของเราอุตส่าห์ช่วยกันสะสมเอาไว้ นับตั้งแต่ปู่ของคุณปู่ ของเรา ที่ช่วยกันใช้เวลาสะสมมานานเกือบจะร้อยปี จนใกล้ของทุกอย่างใกล้จะครบแล้ว แต่กลับถูกสไปร์แฟนของภีร์ขโมยไป “
“ขวัญอย่าไปว่าน้องยังงั้นสิ น้องก็เสียใจกับเรื่องนี้จนต้องเก็บเนื้อเก็บตัว แถมภีร์ต้องหันไปกินเหล้าทุกวี่ทุกวันก็เพราะเรื่องนี้นะลูกขวัญ “
ขวัญมณีตาวาวรื้อกับคำที่เธอพลังปากออกไป ก่อนที่น้ำใสจะไหลอาบลงสองแก้มนวล
“.หนูขอโทษคะแม่..หนูโมโหไปหน่อย คะ “
“ลูกมีกันสองคน ให้รักกันไว้มากๆ นะลูกนะ “
“แม่คะ หนูขอโทษ.. “
หญิงสาวเข้าสวมกอดผู้เป็นแม่ที่น้ำตาคลอเบ้า ก่อนที่ขวัญมณีจะเห็นไฟหน้ารถวิ่งเข้ามาจอดที่ลานบ้าน
“สวัสดีค่ะอาเอก “
“จ๊ะขวัญ.."
เอกรัตน์รับไหว้ขวัญมณีผู้เป็นหลานก่อนจะหันหน้าไปทางพี่สะใภ้
"พี่ภาครับมีอะไรกินบ้างครับ.หิวจังเลยวันนี้..”
“อ้อ..วันนี้ขวัญมันเข้าครัว และมันก็รอใจจดใจจ่อ ให้คนมากินอยู่นี่..”
ขวัญมณียิ้มแบบอายๆ เมื่อแม่เธอบอกผู้ที่เธอรอคอยให้มาชิมฝีมือทำอาหารครั้งนี้ของเธอ
“มันกินได้แน่นะ พี่ขวัญอาหารที่พี่ทำนี่.”
“ปากปีจอ ."
ขวัญยิ้มขณะต่อว่าน้องชายที่มาพร้อมผู้เป็นอา
".เออ แล้ววันนี้เป็นวันอะไรวะภีร์ ที่แกไม่เมากลับบ้าน “
“อาว่า ภีร์มีคนมาดามใจแล้ว.. ถึงได้เปลี่ยนไปขนาดนี้ “
“โธ่..ยัยลูกศร นะหรอ? อา...โอ๊ยแค่คิดก็ปวดใจแล้ว ถ้าได้ยายแว่นนั่นมาเดินควง อาเอกก็คิดหาคนที่เวลาเราเอาลงเฟสว่าเป็นแฟนเรา แล้วให้คนมาอิจฉา มาให้ผมหน่อยไม่ได้หรอ..ครับ “
“ชื่อลูกศร เหรอหญิงโชคร้ายคนนั้น..”
“พูดมากไปแล้วนะ..พี่ขวัญ...ไปกินข้าวกันดีกว่าผมหิวแล้ว “
............................................................................................
“นี่ครับ พี่ภา “
หลังอาหารมื้อใหญ่ผ่านไปขวัญมณีกับน้องชาย ต่างก็แยกย้ายกันกลับห้องใครห้องมัน เอกรันต์จึงได้ยื่นซองเงินที่ได้จากการไปเสริมเสน่ห์ส่งให้พี่สะใภ้
“เอกเก็บไว้ใช้บ้างก็ได้นะ ครั้งนี้ก็ได้มามากโขอยู่ “
“ไม่เป็นไรครับ เรายังต้องใช้เงินอีกมาก และถึงวันนั้น ขวัญก็น่าจะปลอดภัยเสียที”
“ขอบใจเอกที่ทำเพื่อลูกขวัญมัน และ เอกก็คงต้องเหนื่อยอีกมากเลยละ “
ชายหนุ่มยิ้มแทนคำตอบ
“เออแล้ววันนี้เป็นไงได้เงินมามากขนาดนี้ เอกต้องใช้กายลงเสน่ห์ให้คุณนายชมพู่ใช่ไหม?”
ชายหนุ่มพยักหน้า
“แล้วเป็นไงพิธีแบบนี้ เอกต้องอดกลั้นเอาไว้อีกละสิ “
“ไม่เป็นไรหรอกครับผมทนได้ .."
เอกรัตน์ที่ต้องอดกลั้นความรู้สึกทางอารมณ์ในทุกครั้งที่รับจ้างทำพิธีเสริมเสน่ห์ให้แก่หญิงแก่แม่หม้ายเพื่อเงินที่จะได้เพิ่ม และผู้เป็นพี่สะใภ้รู้ดี
"ถ้าไม่มีอะไร งั้นผมขอไปพักผ่อนก่อนนะครับพี่ “
"จ๊ะเอก"
พี่สะใภ้มองเอกรัตน์เพราะเธอรู้ว่าอารมณ์ทางเพศ เมื่อไม่สำเร็จถึงจุดของมัน มันก็รั้งแต่จะปรารถนาถึง ดังเช่นที่เอกรันต์กำลังเป็นในขณะนี้..
.................................................................................
เอกรันต์ ปิดประตูห้องนอนของเขา ก่อนที่จะล็อกลูกบิดประตู แล้วจึงค่อยๆ ถอดเสื้อออก ก่อนที่จะนำวัตถุมงคลที่เขาพกประจำกายขึ้นไปวางไว้บนพานสูง แต่แล้วชายหนุ่มก็รู้สึกได้ถึงความผิดปกติที่เกิดขึ้นภายในห้อง
“ขวัญมณี “
ร่างเล็กของหลานสาวเดินตรงเข้ามาหาเอกรันต์ ก่อนแขนทั้งสองข้างของเธอจะโอบกอดร่างใหญ่เอาไว้
“ขวัญ? ขวัญจะทำอะไร? “
“อาเอก ขวัญรักอาเอกค่ะ..”
“ไม่นะ ขวัญ เรื่องนี้มันเป็นไม่ได้ นะขวัญ “
ผู้เป็นหลานถอยหลังออกมายืนมองหน้าชายที่เธอหลงรัก ก่อนจะค่อยๆ ถอดกระดุมเสื้อของเธอออกที่ละเม็ด
“อาเอกแม่บอกว่า อาไม่ใช่น้องแท้ๆ ของพ่อขวัญ ทำไมละคะ หรือว่าอารังเกียจขวัญ “
จิตใจสับสนระว่างความถูกต้อง กับความรู้สึกผิดชอบชั่วดี ในตัวเอกรันต์เริ่มรวน เมื่อได้ยินจากปากหลานสาวว่าเธอไม่ได้เป็นหลานสายเลือดเดียวกันกับเขา และมันเป็นสิ่งเดียวเท่านั้น ที่ชายหนุ่มต้องหักห้ามใจไม่ให้เขาหลงรักหลานสาวของตัวเอง มาตลอดระยะเวลาตั้งแต่ขวัญมณีเริ่มแตกเนื้อสาว
“พี่ภา บอกขวัญยังงั้นจริงๆ หรือ.”
“ค่ะอาเอก “
พูดจบปากบางของหญิงสาวก็เข้าไปประกบปากของผู้เป็นอาของเธอเอาไว้ ในขณะที่มือน้อยปล่อยเสื้อที่เธอถอดให้มันลงไปกองอยู่ที่พื้น..
“อา..อา..ทำ..ไม่ได้ ขวัญ.. “
ชายหนุ่มขยับปากออกจากการรุกราน ก่อนพูดถึงจิตใต้สำนึกที่ยังอยู่ในด้านดี แต่หญิงสาวไม่ยอมรับ
“อาเอก..อาก็รู้ว่าขวัญรักอาแค่ไหน? ขวัญต้องเห็นอาทำกับคนนั้น ทำยังงี้กับคนนี้..อารู้ไหมขวัญเจ็บขนาดไหน”
มือเล็กของหญิงสาวอ้อมไปข้างหลังขณะพูดก่อนที่เสื้อยกทรงจะหลุดออกจากปทุมอวบ จนทำให้เอกรันต์ที่พยายามยับยั้งชั่งใจ แทบจะคลั่ง เพราะปทุมถันเปลือยขนาดกระเตาะของหญิงสาวที่เขาต้องการจะครอบครองตลอด ตอนนี้มันกำลังโชว์เด่นอยู่เบื้องหน้าของเขาแล้ว
“จับมันสิคะ อา “
ขวัญมณีไม่พูดเปล่า เธอจับมืออาเอกของเธอ มาวางไว้บนปทุมถันที่ปลายสุดกำลังชูชันสู้มือใหญ่
“ถ้าอารักขวัญ อานอนกับขวัญนะคะวันนี้ “
ปากบางเข้าไปจูบปากที่งงงวยว่าจะทำยังไงดี? ..
"อือ..ขวัญ..ไม่นะ.."
ระว่างความถูกต้องและความต้องการยังขัดแย้งกันในจิตใจ แต่เมื่อร่างอุ่นของผู้เป็นหลานสาวถูกขยับเข้าไปถูเบียดผิวเนื้อร่างเปลือยของผู้เป็นอา ทำให้เขาตัดสินใจกดปากจูบตอบกลับปากที่อ้ารอในทันที
ร่างของหญิงสาวอ่อนระทดระทวย เมื่อถูกจูบกลับดังใจปรารถนา ก่อนขวัญมณีจะรู้สึกถึงลิ้นของอาหนุ่มได้แทรกเข้ามาในปาก มันจึง ทำให้หญิงสาวใช้ลิ้นพันกับสิ่งที่บุกรุกเข้ามาในปากเล็กทันที
“........”
เอกรันต์หมดความอดกลั้น เพราะถูกกระตุ้นจากอารมณ์แห่งกิเลส..ที่มันมีกันในมนุษย์ทุกผู้ทุกคน จนราคะที่เกิดขึ้นในตัวของบุรุษหนุ่มมันมากเกินกว่าจิตที่รู้สึกผิด รู้สึกชอบ..ชั่วดีในตัวเขาแล้วในตอนนี้
มือเล็กขยับลงไปปลดเข็มขัดยึดกางเกง ขณะที่ปากบางยังจูบเน้นปากใหญ่แบบไม่ยอมล่าถอย ก่อนหญิงสาวจะรู้สึกว่ากางเกงนอนบางที่มีเพียงหูรูดยึดไว้ กำลังเลื่อนลงก่อนที่มันจะไปกองอยู่ที่พื้น ด้วยน้ำมือของผู้เป็นอา
ปากหนาขยับไซร์ไปตามใบหู แล้วเลื่อนลงมาตามซอกคอเอกรันต์ ก่อนหมอผีหนุ่มจะรู้ว่ากางเกงของเขาได้ถูกถอดให้หลุดออกจากสะโพกด้วยน้ำมือของขวัญมณีเช่นกัน
“อืออา...ขวัญ..ขวัญ..”
“อูย์ อา...ขวัญ..อูย์..”
เสียงคางจากผู้เป็นหลาน เมื่อปลายประทุมถันของเธอถูกดูดเป็นครั้งแรก จนอารมณ์พิศวาสเตลิดจนยากจะกู่กลับมาได้
“อาเอก...ขวัญ..ขวัญ “
เสียงเพ้อจากอารมณ์โลกีย์ของหญิงสาว เหมือนกระตุ้นเร่งเร่าให้อาหนุ่มดูดเลียปลายหัวนมที่แข็งกระด้างเพื่อหวังให้ความสุขแก่เจ้าของร่างที่ชายหนุ่มเพิ่งสังเกตว่าขวัญมณีไม่ได้สวมกางเกงชั้นใน และนั้นแสดงว่าเมื่อเขาถอดกางเกงนอนของเธอออก ร่างหญิงสาวจะเปลือยเปล่าทันที่
ปากชายหนุ่มละออกจากยอดปทุมก่อนจะค่อยๆ จูบเลียลงมาตามร่องอกจนผ่านสะดือของผู้เป็นหลาน ที่ยืนขาแข็งและสะดุ้งในทุกๆ ครั้ง ที่ปลายลิ้นสากของอาลากผ่านผิวเนียน
“อา มันสกปก..อาอย่า..นะ อา “
ปากเล็กกล่าวขอร้องแต่ก็ไม่ขยับหนี เมื่อถูกปลายลิ้นแทรกเข้าไปในพงขนสีดำระหว่างขา แต่หญิงสาวกลับยกขาขึ้น เมื่อชายผู้ใช้ปากแนบอยู่กับร่องเนื้ออันชื้นเฉาะ ใช้มือของเขายกขาของเธอขึ้น
“โอ้ย..อา ขวัญๆ .....”
เรียวขาสวยยกขึ้นทำให้ร่องเนื้อที่ติดชิดห่างออกจากกัน และทำให้ง่าย เมื่อปลายลิ้นดันแทรกเข้าไป น้ำเมือกขาวที่หญิงสาวขับออกมาเอ่ออยู่เต็มรูอยู่ก่อนหน้า มันทะลักออกมานองเลอะไปตามปีกเนื้อที่แสนบอกบาง เต็มไปหมด
ไม่มีความรังเกียจใดๆ จากใบหน้าที่คลุกคล้าอยู่กลางขาของขวัญมณี เพราะว่าปลายลิ้นของเอกรันต์ ถูกเขาใช้เลียไปตามร่องเนื้อ ก่อนจะไปหยุดเน้นอยู่ตรงหน่อเนื้อเล็กสีชมพูอ่อน ที่ผู้เลียเน้นไม่รู้เลยว่า เจ้าของติ่งเนื้อจะกระตุกเกร็งได้เร็วขนาดนี้
“ขวัญไม่ไหว..แล้ว.. อูย์ “
ขวัญมณีถึงความสุดยอดทางเพศไปแล้ว ทำให้เอกรันต์ไม่รอช้า รีบอุ้มร่างเล็กขึ้น พร้อมสลัดกางเกงที่พันอยู่ที่ขาให้หลุดออก ก่อนที่จะนำร่างของหลานสาวไปวางไว้บนที่นอนนุ่ม
ขวัญมณีชำเรื่องตามอง สิ่งที่อยากรู้อยากเห็นมานาน ก่อนที่ใบหน้าสวยต้องซีดเผือด
“ขวัญ ขยับขาออกกว้างๆ นะ “
เสียงกระซิบแผ่วที่ข้างหู เมื่อร่างใหญ่นอนทับแทรกเข้าไประหว่างขาเรียวทั้งสองข้าง ก่อนร่างเปลือยจะค่อยๆ แยกขาออกจากกัน ก่อนจะรู้สึกถึงรูชื้นกำลังถูกรุกรานด้วยปลายนิ้วจากผู้เป็นอา
“อา ขวัญกลัวเจ็บ .. “
มือปลายนิ้วของเอกรัตน์แทรกเข้าไปในรูตีบของขวัญมณี เพราะไม่นานแก่นชายของเขาจะต้องสอดเข้าไป ทำจึงทำให้ชายหนุ่มรู้ได้ถึงขนาดที่ตีบตัน จนเขาหวั่นใจว่าท่อนกายของเขาจะทำความเสียหายให้แก่หญิงสาวจนยากที่จะเยียวยา
“ขวัญ อาว่า คือ..”
“ไม่ต้องกลัวขวัญเจ็บ..อาเอกเข้าไปในตัวขวัญ เลย..ขวัญทนได้ ค่ะ “
ธรรมชาติของอวัยวะเพศผู้หญิง ถูกสร้างให้มายืดหยุ่นเพื่อรองรับทุกขนาดขององคชาต ที่มันได้ถูกสร้างมาคู่กันดังนั้นท่อนเนื้อเส้นรอบรูปเจ็ดนิ้ว.ของเอกรันต์ที่ถูกเลื่อนมาติดชิดกับปากโพลงเล็ก ถึงแม้ว่าจะยังไม่ดันเข้าไป แต่หญิงสาวก็รู้สึกได้ว่าเธอสามารถรับขนาดของมันได้อย่างแน่นอน
“ขวัญหลับตาซะ “
ตากลมโตค่อยๆ หลับลง ขณะปากผู้นอนทับประกบเข้ากับปากบาง ทำให้การจูบตอบกันระหว่างคนทั้งสองเกิดขึ้นอยู่นาน ก่อนที่ตาของหญิงสาวจะต้องลุกโพลงขึ้นอีกครั้ง
“อา..อาเอก...”
ปากบางที่ละปากออกมาเรียกชื่อ ผู้ที่กำลังกดท่อนเนื้อแทรกเข้าไปในอวัยวะแสนหวงของเธอ ก่อนปากผู้เป็นอาจะตามไปจูบปากเล็กไว้อีกครั้ง ในขณะที่หูของขวัญมณีเริ่มอื้อ
“.......”
ปลายเนื้อยังถูกดันให้เคลื่อนไหลเข้าไปในโพลงเนื้อ ที่เคลือบด้วยเมือกเลื่อน แต่ขนาดของท่อนเนื้อมันใหญ่จนคับช่องที่จะแทรกเข้า มันจึงเข้าไปได้ครั้งละไม่ลึกมาก จนผู้ที่ดันเปลี่ยนเป็นถอยออก แล้วค่อยๆ ดันเข้าไปใหม่
“โอ้ย..ตาย ๆ ขวัญตายแน่ๆ “
. แขนทั้งสองข้างของขวัญมณีกอดรอบตัวอาหนุ่มไว้แน่น ขณะที่ขาทั้งสองข้างอ้าออกจนสุด เพื่อบรรเทาความรู้สึกเจ็บคับให้บรรเทาลง จากสิ่งที่คาอยู่ในตัวเธอ
ผู้กระทำก็ยังกระทำต่อเนื่องตามครรลองของธรรมชาติ ในการสืบสายพันธุ์มนุษย์ ด้วยการดันเข้าออก
และไม่นานดุ้นเนื้อที่ยาวเกินมาตรฐานของชายไทย ตรงส่วนปลายของมันก็กระทบเข้ากับปลายมดลูกของหญิงสาวในขณะที่ท่อนเนื้อเข้าไปไม่สุดลำ
“อา..ขวัญ...ขวัญ...”
ขวัญมณีเกร็งตัวแอ่นอกขึ้นเกร็ง เมื่อปลายเนื้อส่วนหัวดันไปกระทบบริเวณปากมดลูกอย่างต่อเนื่อง
“ขวัญ..อาก็ไม่ไหว..แล้ว...”
จังหวะที่ฝ่ายชายจะเสร็จกิจนี้ จะต้องเร่งและกระแทกกระทั่นเร็วและแรง เอกรันต์เองก็หนีกฎนั้นไม่ได้ เมื่อเขากระแทกท่อนเนื้อเข้าออกโพลงสวาทของหลานสาวรุนแรงและเร็ว
“อาเอก..ขวัญ..โอ๊ย..ตายแล้ว...”
ร่างเปลือยขวัญมณีเกร็งกระตุก ขณะผู้ทาบทับอยู่ด้านบนก็ไม่ต่างจากเธอมากนัก ขณะที่เขาฟุบตัวลงนอนแนบทับร่างบางด้านล่างที่นอนหายใจถี่แรง..
“.............”
เอกรันต์นอนทับร่างของขวัญมณีอยู่นาน ก่อนจะค่อยๆ ขยับตัวลุกขึ้น
“อา ค่ะ.."
"มีอะไร? ..
"ขวัญขออีกครั้ง นะ “
“พอได้แล้ว โหงพลาย “
หน้าของขวัญมณีที่ยิ้มแย้ม เปลี่ยนเป็นบึ้งตึง เมื่อเธอถูกเรียกเป็นอีกชื่อ
“โธ่ๆๆๆๆ ..เจ้านาย..รู้ตอนไหน? คะนี่..”
เสียงของขวัญมณีเปลี่ยนจากกล่าวช้าๆ เสียงเศร้าๆ กลายเป็น เสียงเล็กแหลมติดเจ้าเล่ห์
“ฉันรู้ตั้งแต่ เห็นหัวนมแกดำแล้วโหงพลาย ถ้าจะแปลงเป็นขวัญทั้งที่ ก็ให้เหมือนหน่อย สิ “
“โธ่ ๆๆๆ โดนจับได้อีกแล้ว "
หมอผีหนุ่มมองใบหน้าที่เขารู้ว่าจำแลงมา
"โธ่ๆๆๆๆ แต่อย่างน้อยโหงพลาย ก็หลอกเจ้านายได้แหละช่วงแรกๆ นะ “
เอกรันต์ใบหน้าที่แสดงถึงการใช้ความคิด ก่อนจะหันไปพูดกับปีศาจสาวที่เขาเลี้ยงเอาไว้
“เออ..ใช่สิ? ทำไมตอนแรกฉันไม่รู้....บอกมาสิโหงพลายว่าทำไม? "
ผีสาวที่ชื่อโหงพลายที่จำแลงร่างมาเป็นขวัญมณี ยืนแบะปาก กอดอก..เหมือนจะไม่ยอมบอก
"ถ้าไม่บอก ฉันจะเอาเธอไปถ่วงน้ำ..แบบไม่ให้ได้ผุด ได้เกิดเลย.. “
“โอ้ยๆๆๆ ก็นายแม่สั่งให้ โหงพลาย แปลงเป็นน้องขวัญ และ นายแม่ก็ยังเอาว่านจืดใส่แกงให้เจ้านายกินแล้ว คาถาของเจ้านายก็จะเสื่อมชั่วคราว..แต่สุดท้าย โธ่ๆๆๆ.. เจ้านายก็ยังรู้จนได้ว่าเป็นโหงพลายอยู่ดี..โหงพลาย นับถือๆๆๆๆ”
เอกรันต์มองหน้าวิญญาณสาวที่เขาเลี้ยงเอาไว้ ที่ถูกพี่สะใภ้ใช้ให้แปลงกายให้เป็นขวัญมณีมาหลอกเขา ก่อนที่หมอผีหนุ่มจะถามคำถาม ที่เขาต้องลุ้นว่ามันจริงแค่ไหน?
“เออ..แล้วเรื่องที่ว่า..ฉันไม่ใช่น้องแท้ๆ ของพี่เข้ม พ่อของขวัญนะ โหงพลายไปเอามาจากไหน? “
“โธ่ๆๆๆๆ ก็นายแม่บอกโหงพลายให้บอกเจ้านายแบบนี้.. เห็นบอกว่า ถ้าไม่ยอมบอกแบบนี้ เจ้านายก็จะไม่ทำแบบเมื่อกี๋กับโหงพลายนะสิ..เจ้านาย.. เจ้าขา “
“เออ..งั้นก็แค่นี้แหละ...เธอไปได้แล้วโหงพลาย “
“เจ้านายไม่จัด ให้โหงพลาย อีกสักดอกเหรอ จ๊ะ “
“ไป..ได้แล้ว เดียวก็... “
“โอ้ยๆๆๆๆ ..ไปก็ได้..แค่นี้ก็เจ็บไปทั้งตัวแล้ว กระแทกเอากระแทกเอา.และ.ถ้าตอนนั้น.. เป็นน้องขวัญจริงๆ ป่านนี้.น้องเขา.จะเป็นยังไงก็ไม่รู้..อุ้ยคิดแล้วสยอง.บรื้อออ..”
วิญญาณหญิงสาวในร่างแปลงเป็นขวัญมณี..หายแว๊บไปต่อหน้าเอกรันต์ที่กำลังใช้ความคิดกับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อครู่
.....................................................................
เอกรันต์ร้อนใจขณะที่เดินตรงเข้าไปหาพี่สะใภ้ที่ยืนล้างจานอยู่ในครัว
“พี่สั่งโหงพลายทำเอง..ละเอก “
แม่ของขวัญมณีพูดกับชายผู้เดินมาหาทั้งที่ยังไม่หันมามอง
“โหงพลายบอกผมแล้ว แต่ทำไมพี่ภาจึงให้โหงพลายแปลงเป็นขวัญ “
วิภาหันหน้ากลับมามองใบหน้าน้องสามีที่จากไป ขณะใบหน้าของเขากำลังครุ่นคิดถึงอะไรบางอย่าง ก่อนที่จะกล่าวตอบเสียงเบา
“พี่รู้ว่าเอก ชอบยายขวัญ และ พี่ก็รู้ว่าเอกควรปลดปล่อยบ้างเรื่องเก็บอดกลั้นอารมณ์เอาไว้จากการทำพิธีก่อนหน้า “
“มันไม่ใช่นะครับพี่ภา เพราะพี่ให้โหงพลายเป็นใครก็ได้? แต่ทำไมต้องเป็นขวัญ เราเป็นอาเป็นหลานกันนะครับ”
“เรื่องนั้นพี่บอกโหงพลายไปบอกเอกแล้วไม่ใช่เหรอ? ..”
เอกรัตน์หรี่ตาขณะแสดงใบหน้าสงสัยเพราะเขากำลังจะรู้เรื่องสำคัญที่เขาอยากรู้ก่ิอนกล่าวเสียงสั่น
“เรื่อง.. นั้น.. ไม่จริง..ผมเป็นน้องแท้ๆ ของพี่เข้ม..”
“ไม่เชื่อพี่ ก็ตามใจเอก.และ พี่นั้นคงไม่บ้าถึงขนาดให้ลูกสาวไปนอนกับอาแท้ๆ ของเธอหรอกนะ..”
วิภาพูดจบก็หันกลับไปล้างจานต่อ ในขณะที่แววตาของชายหนุ่มเหลือแต่ความสงสัย ก่อนเขาจะตัดสินใจเดินจากพี่สะใภ้ไป
...........ตามต่อนะครับ...........
ขวัญมณี รัก เอกรันต์ และเอกรันต์ก็รักขวัญมณี และในวันนี้เอกรันต์รู้แล้วว่าเขาไม่ใช่อาแท้ๆของเธอ แต่นั่นมันเพิ่งเริ่มต้น เพราะอุปสรรคความรักของคนทั้งคู่มันมากมายกว่าที่ทั้งคู่จะรักกันได้ ยังไงก็ตามเป็นกำลังใจด้วยนะครับ
.. กระซิบแผ่ว..
- ผู้เขียน
