บทที่​ 5​ วิญญาณตามติด

3152 คำ
.. เอาเราหน่อย” หลินเข้ามาคลอเคลียคัวมภีร์ในขณะที่นิสิตหนุ่มมองไปยังหน้าของศรสวรรค์เหมือนกับว่ารออะไรบางอย่างจากเธอก่อนที่เขาจะกล่าว “..ว่าไง ลูกศร “ “ก็..ก็ ตามสบาย..จะ มะ มา ถามเรา..ทำไม “ ศรสวรรค์พูดเสร็จก็ทำท่าจะลุก แต่ คัมภีร์จับมือของเธอเอาไว้ ในขณะที่หลินเข้ามากอดแล้วใช้ใบหน้าชุกไปยังบริเวณใบหูของชายหนุ่ม “พวกแกมาร่วมกับเราก็ได้นะ.. “ ขณะนั้นเสียงน้ำหวานดังมาจากเตียง ทำให้ศรสวรรค์รีบพูดกลบ “เรา จะ จะ..ไปรอข้างนอก..นะ” “หลิน.จะยอมให้ลูกศร ไปไหม? ..” ในขณะลูกศรพยายามจะลุก แต่มันติดมือคัมภีร์ที่จับแขนเธอเอาไว้ พร้อมถามเพื่อนของเธอ มันจึงทำให้หลินอ้อนวอนเพื่อนรัก “ลูกศรอยู่ด้วยกันนะ... “ “หลินเราไม่ทำแบบนี้.. “ ศรสวรรค์พูดในสิ่งที่เธอควรพูด และสิ่งที่เธอไม่ต้องการจะกระทำ มันจึงทำให้ชายหนุ่มสั่งเด็ดขาด “ไม่เอา ก็นั่งอยู่นี....โอเคร?” ศรสวรรค์พยักหน้ายอมรับข้อตกลงจากเสียงห้าว ทำให้หลินรีบเข้ามาประกบจูบปากคัมภีร์ “อ่า..อ่าส์..อูย์...” เสียงบนเตียงร้องถี่ขึ้น เพราะนักศึกษาชายกำลังใช้อวัยวะเพศของเขากระหน่ำแทงเข้าไปในเหลือบเนื้อของแฟนสาวจนทำให้เสียงของผู้ถูกกะทำร้องออกมาเป็นจังหวะแบบไม่ขาดสาย “ภาค.เบาๆ สิ น้ำหวาน จะไม่ไหวแล้วนะ...อูย์.....” ความใหญ่ของแท่งเนื้อ ทำให้คู่สวาทร้องออกมาเมื่อภาคกระแทกให้มันไหลเข้าออกรูตีบอย่างรุนแรง ในขณะที่หลินถอนจูบออกจากปากนิสิตหนุ่ม แล้วลุกขึ้นถอดเสื้อและกระโปรงนักศึกษาออกจนเหลือเพียงเสื้อยกทรงกับกางเกงในตัวจิ๋วที่ห่อหุ้มร่างบางไว้เท่านั้น “ลูกศรทากาวตรงนี้ หน่อย.. “ คัมภีร์ยังคงนั่งนิ่งทำงาน ส่งกระดาษที่ตัดได้ตามแบบ ส่งให้ลูกศรที่ทำหน้าเหมือนโดนผีหลอก แต่เธอก็รับกระดาษจากคัมภีร์มาทากาว แล้วส่งคืนให้ชายหนุ่ม "หยุดทำได้แล้ว...ภีร์.." หลินกล่าวเบาขณะเดินอ้อมไปทางด้านหลัง เพื่อแกะกระดุมเสื้อของคัมภีร์ออก ขณะที่ลูกศรมองคัมภีร์ ผู้ที่ตั้งใจประกอบโมเดลทั้งๆ ที่มีหลินกอดจากทางด้านหลังแล้วค่อยๆ ใช้มือแกะกระดุมเสื้อของเขาออก ก่อนมือเล็กจะเริ่มเลื่อนลงไปถอดเข็มขัดกางเกง “เร็ว เร็ว เร็วอีก..ภาค น้ำหวาน..จะ..จะ..โอ๊ย..อูย์ “ เสียงที่ทำให้ลูกศรต้องหันไปมอง ก่อนจะพบกับร่างเปลือยที่ถ่างขาให้ร่างใหญ่แทรกความเป็นชายเข้าไปในตัว จนร่างที่นอนอยู่ข้างล่างกระตุกเกร็ง... “เดียวสิ หวาน รอก่อน...ภาคยังไม่เสร็จเลย “ “ได้จ้ะ..อูย์ หวานเสียวอีกแล้ว.เอาอีกเร็วภาค “ ศรสวรรค์ละสายตากลับมา จึงพบมือของหลินจับอวัยวะเพศแข็งตัวเต็มที่ของคัมภีร์ ที่มันเคยเข้าไปอยู่ในปากเธอ ก่อนหลินจะจับมัน รูดขึ้นรูดลง จนทำให้ความรู้สึกหวงแหนเกิดขึ้นในจิตใจของลูกศร ที่เธอไม่สามารถที่จะปฏิเสธความรู้สึกนั้นได้ “ลูกศร รินเหล้า มาอีกหน่อยสิ “ คัมภีร์เช็ดส่วนที่เปื้อนกาวบนโมเดลจำลองของอาคารหรู ที่ประกอบไปได้เกือบแปดสิบเปอร์เซ็นต์ใน ขณะบอกให้เพื่อนสาวรินเหล้ามาให้ “กินนมดีกว่าภีร์..” หลินถอดเสื้อยกทรงคับบีออก ขณะกล่าวแล้วยื่นส่วนปลายของปทุมใหญ่เข้าหาปากของบุรุษหนุ่ม... แต่คัมภีร์ลุกขึ้น แล้วจับหลินอุ้มทำให้ร่างกึ่งเปลือยของนิสิตสาวลอยขึ้นจากพื้นก่อนที่คัมภีร์จะพาเธอเดินไปวางลงบนที่นอน ที่มีนักศึกษาคู่สวาทร่วมรักกันอยู่ แบบไม่แคร์สายตาของคนภายในห้อง “เอ๊ยภาค..กูฝากหลิน...หน่อยเพื่อน..” “ได้สิ..มา ๆ หลิน..เรารออยู่..” ภาคยิ้มออกมาด้วยความยินดี ที่มีร่างเปลือยของหลินนอน ลงข้างๆ เขาอีกคน “อ้าวภีร์..จะทิ้งเราแบบนี้เหรอ? “ “หลิน..ภีร์ไม่อยากก็..ปล่อยมันไป..” น้ำหวานขยับเข้ามาพูดกับหลิน ก่อนจะใช้ปากเล็กของเธอประกบไปที่ปลายนมที่แข็งเป็นไตของหลิน ในขณะที่มือของภาคก็ถูกใช้ลูบไล้ไปตามโนนเนื้อระหว่างขาที่มีขนดำปุกปุยขึ้นอยู่เต็มไปหมด ของนิสิตสาวผู้ที่ถูกอุ้มมาวางเมื่อครู่ จนทำให้น้ำเมือกของเธอเยิ้มเลอะติดทั้งขน ทั้งมือใหญ่ “อูย์ อย่าจับ..ตรงนั้น ภาคเราเสียว “ คัมภีร์เดินกลับมาพร้อมติดกระดุมเสื้อกลับ พร้อมกับจัดการกับกางเกงของเขาให้เข้าที่ ก่อนที่จะนั่งลงข้างร่างเล็กที่นั่งเขินอายหายใจถี่อยู่.. “นี่..ที่นายขอ “ นิสิตหนุ่มหยิบเอาแก้วเหล้าจากมือเพื่อนสาวที่ยื่นมาให้ แล้วยกขึ้นดื่มจนน้ำสีเหลืองในแก้วหายเข้าไปในลำคอจนหมด “อ้าวเช็ด โมเดลตรงที่มันเปื้อนออกสิลูกศร..มองดูพวกเขาอยู่ได้..” ลูกศรสะดุ้งก่อนจะหันหน้ากลับ จากการลืมตัวไปจ้องมองดูเพื่อนสามคนของเธอกำลังเริงสวาทกันอยู่บนเตียง “ก็ ๆ ..เรา “ “เมื่อคืนก็จัดให้ไปแล้ว..ยังจะอยากอีก..หรอ” “บ้าๆๆ สิ..จัดอะไร " "แล้วเมื่อคืนนะเราทำอะไรกัน? ละ" "ใช่สิ..แล้ว.เรื่องเมื่อคืน..นะ..นาย นาย..ข่มขื่นเรา...ใช่ไหม? “ หญิงสาวได้จังหวะในสิ่งที่เธอคาใจจึงรีบถาม “บ้า.. เราเห็นแต่ เธอนั่นแหละที่ข่มขื่นเรา “ “เธอสิบ้า..และข่มขื่นฉันด้วย แถมยังหนีกลับบ้านแบบไม่บอก..อีก” มือเล็กของหญิงสาวทุบไปที่อกใหญ่ ขณะที่เจ้าของอกเอานิ้วชี้ปิดที่ปาก เพื่อเป็นสัญญาลักษณ์ว่าให้เงียบ ก่อนที่เขาจะมองไปเตียง ที่ มีภาคนอนหงายให้หลินเอาอวัยวะเพศของเขาสวมเข้าไปในรูตีบเล็กของเธอ ก่อนที่หญิงสาวจะขยับเอวให้ท่อนเนื้อในตัวเธอเสียดสีเหลือบเนื้อในช่องคลอด เพื่อจะประสงค์ให้เธอบรรลุจุดสุดยอดในการร่วมเพศโดยเร็ว โดยมีน้ำหวานที่นั่งอยู่เหนือร่างของภาคอยู่อีกคน ที่ช่วยกระตุ้นอารมณ์สวาทช่วยหลิน ด้วยการใช้ปากดูดปลายหัวนมของเธอ ในขณะที่หน้าขาของน้ำหวาน ก็ค่อมอยู่ที่หน้าของนิสิตหนุ่มที่พยายามจะใช้ลิ้นล้วงเข้าไปในอวัยวะเพศของน้ำหวานให้ลึกที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้ “เห็นไหม? เขากำลังทำอะไรกัน อยู่เฉยๆ ..และอย่าพูดดัง..เดียวเราจะเล่าเรื่องเมื่อคืนให้ฟัง “ “ได้..รีบเล่ามา...” ศรสวรรค์พูดเสียงค่อย..แต่น้ำเสียงอยากรู้เต็มแก่ “เล่าเสร็จ..ให้เราทำแบบพวกนั้น..นะ “ “บ้า..สิ” กำปั้นลูกศรถูกยกขึ้นอีกครั้ง “เออ เออ..เล่าแล้วๆ ...แม่นักมวยใหญ่..” คัมภีร์ยิ้มแล้วเริ่มเล่าตั้งแต่เขาเห็นเงาดำตามลูกศรไป จนถึงตอนที่เขาเอาสร้อยพระอาจารย์เสือมาสวมให้แก่หญิงสาว “เออ..แล้วสร้อยพระยังอยู่ไหม ลูกศร “ “นี่ไง.เราสวมอยู่ตลอด..” หญิงสาวโชว์สร้อยบนคอที่คัมภีร์สวมให้เมื่อคืนวาน “ใส่ไว้นะ อาเอกรัตน์บอกว่า วิญญาณที่ตามเธอมันจะไม่สามารถทำอะไรเธอได้ถ้ายังสวมสร้อยอยู่ แต่วิญญาณนั่นมันอาจจะยังตามติดเธออยู่ อาจึงให้มีดหมอพ่อเติมมา เพื่อใช้ขับไล่พวกภูตผีเหล่านี้” คัมภีร์ไม่พูดเปล่าเขาล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าเป้ของเขาแล้วกำเอามีดรูปร่างประหลาดที่ศรสวรรค์เคยเห็นมาแล้วออกมา “ภีร์ นี่มันเกิดอะไรขึ้น.” ศรสวรรค์รีบขยับเข้าไปใกล้คัมภีร์เพราะ หลังจากที่คัมภีร์ล้วงเอามีดหมออันศักดิ์สิทธิ์ออกมา หลอดไฟในห้องที่เปิดอยู่ ก็เริ่มติดๆ ดับๆ ในขณะที่ควันมาจากไหนก็ไม่รู้พุงออกมาจนคุ้งกระจายไปทั่วทั้งบริเวณห้อง และที่ร้ายไปกว่านั้น เพื่อนๆ ที่อยู่บนเตียงทั้งสามคนหายไปไหนก็ไม่รู้? “ลูกศร อยู่นิ่งๆ นะ ภาพที่เห็นตอนนี้นะ มันเป็นภาพที่วิญญาณผีร้ายมันสร้างขึ้นมา “ “.อือ...เรากลัว นะ..ภีร์ “ "เพราะอนุภาพของมีดหมอพ่อเติม..พวกมันจึงปรากฏตัวขึ้นมาแน่ๆ เลยลูกศร" คัมภีร์อธิบายจบก็พนมมือแล้วยกมีดหมอขึ้น ก่อนจะร่ายมนตร์เพื่อเพิ่มอานุภาพให้อาวุธศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ในมือของนิสิตหนุ่ม “นะโมพุทธายะ...มีวัช ระ.วิสัง คะติ...” “ภีร์..นั่น หลินนี้..” ภาพที่ทำให้นิสิตสาวต้องตะลึง เมื่อเธอเห็นร่างเปลือยของหลินเดินมาหยุดอยู่ตรงกลางห้อง แล้วนั่งถ่างขาออก ก่อนที่หลินจะใช้มือขวาทั้งมือล้วงเข้าไปทางปากช่องคลอดของเธอ ทำให้มือเล็กค่อยๆ หายลึกเข้าไป..ลึกเข้าไปเรื่อยๆ แบบไม่น่าที่จะเป็นไปได้ จนในที่สุดมือของหลินก็หายเข้าไปในช่องคลอดของเธอไปจนถึงข้อศอก..สิ่งนั้นมันทำให้ลูกศรต้องตาเหลือกค้าง “มันเป็นภาพลวง อย่าหลงกลลวงปีศาจ ลูกศรถ้ากลัวก็แค่หลับตาเอาไว้ เดียวเราจัดการเอง “ ลูกศรไม่หลับตาตามคำเตือน แต่เธอกลับยิ่งมองดูหลินที่หน้าตาแสดงถึงความรันจวนใจยิ่งนัก ในขณะที่คัมภีร์ ยังคงสวดคาถากำกับอาวุธศักดิ์สิทธิ์ที่ถือไว้ในมืออยู่ไม่ขาด และไม่นานร่างเปลือยของน้ำหวานก็ปรากฏตัวขึ้นอีกคน แต่สิ่งที่ทำให้ศรสวรรค์ต้องตกตะลึงอีกครั้งก็เพราะตรงระหว่างขาของน้ำหวานที่น่าจะเป็นอวัยวะเพศของผู้หญิง แต่ที่ลูกศรมองเห็นมันกลับเป็นอวัยวะเพศของผู้ชาย ที่มีความใหญ่ ที่น่าจะเรียกว่ามหึมา เพราะขนาดของมันประมาณได้ว่า ถ้าใช้เทปวัดรอบรูปท่อนเนื้อ ก็น่าจะวัดได้ประมาณสิบนิ้ว และถ้าวัดตามความยาวของท่อนเนื้อ มันก็คงจะไม่น่าต่ำกว่าสิบห้านิ้วเป็นอย่างต่ำ และแท่งเนื้อของน้ำหวานนั้นได้ถูกนำไปยัดเข้าไปในปากของหลิน จนมันเลือนหายเข้าไปในปากเล็กที่เธอพยายามจะอ้าปากออกให้กว้างที่สุดเพื่อจะอมแท่งเนื้อขนาดใหญ่ “..........” ลูกศรดวงตาลุกโพลงจ้องดูท่อนเนื้อหายเข้าไปปากของหลินจนครบทั้งสิบห้านิ้ว จนภาพสยองนั้นทำให้หน้าสวยของลูกศรถึงกับเย้เก “อัก..อัก..อัก..” ขณะที่น้ำหวานดันท่อนเนื้อเข้าออกปากของหลินอยู่นั้น ร่างเปลือยภาคก็ปรากฏกายขึ้นมาอีกคน และเขาก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง เพราะพอเดินมาถึงนิสิตหนุ่มก็ใช้อวัยวะสืบพันธุ์ของเขาแทงเข้าไปยังกลางหลังของหลิน ที่นั่งใช้มือล้วงเข้าไปในอวัยวะเพศของตัวเอง ขณะที่ปากก็ถูกแท่งเอ็นขนาดมหึมายัดอักอยู่เต็มปาก “......” ลูกศรจะร้องก็ร้องไม่ออกขณะที่มองไปตรงที่แท่งเนื้อที่แทรกเข้าไปบริเวณกลางหลังของหลิน ก็พบว่าตรงนั้นมันมีรูปร่างเหมือนกับอวัยวะเพศของผู้หญิงแบบที่ไม่มีผิดเพี้ยน จนท่อนเนื้อของภาคเสพสมกับมัน เหมือนกับการร่วมเพศระหว่างชายกับหญิง และ ยิ่งไปกว่านั้น มือของน้ำหวานก็ยังเลื่อนไปที่ก้นของภาคก่อนที่เธอจะล้วงเขาไปในรูก้นที่เล็กนิดเดียว.. แต่มือใหญ่นั้นกลับหายเข้าในรูเล็กจนแขนทั้งแขนหายเข้าไปเกือบครึ่ง “อูย์..อ่า..อ่า...อูย์.....” หญิงสองหนึ่งชาย ร่วมกันเสพสังวาสอย่างพิศดาน จนเกิดเสียงคราญครางลั่นห้องอยู่นาน ก่อนที่คัมภีร์จะยืนขึ้นแล้วเดินเข้าไปใช้มีดหมอจี้ไปยังตัวของภาค แล้วตามด้วยน้ำหวาน และสุดท้ายก็คือหลิน “กรี๊ดดดดดด.. “ ร่างทุกร่างที่โดนมีดหมอจี้เริ่มจางหายไป ในขณะที่เสียงร้องโหยหวนดังขึ้นยาวต่อเนื่อง และไม่นานควันที่คุ้งอยู่ภายในห้อง ก็จางหายไปจนหมดสิ้น ก่อนที่ไฟในห้องจะส่งแสงสว่างขึ้นมาเป็นเหมือนปกติ “เอ้ยภีร์ มาร่วมกับสิ.. แกยืนทำหอกอะไร..อยู่วะ เพื่อน “ เสียงภาคเรียกคัมภีร์ในขณะที่กำลังยืนขยับเอวส่งท่อนสวาทเข้าออก อวัยวะเพศของน้ำหวาน ที่นอนคว่ำหน้ายกก้นโก้งโค้งให้ภาคส่งท่อนเนื้อเข้าออกได้ถนัด โดยปากของของน้ำหวานก็ประกบจูบอยู่กับปากของหลิน.แบบไม่รู้ว่าเมื่อครู่มันเกิดอะไรขึ้น "มาสิภีร์..หลินรออยู่.." สิ้นคำชวนของหลิน..คัมภีร์ก็ขยับตัวเดิน ก่อนจะมีมือเล็กยื่นมาจับแขนของนิสิตหนุ่มเอาไว้ “ภีร์...นายจะทำอะไร..” “คือ..เรา..” “บ้าสิ..สถานการณ์ แบบนี้ นายยังจะ ไปร่วมกับพวกนั้นอีกหรอ..?” “อะไรกันลูกศร? เรากำลังจะไปเอาโทรศัพท์ ..เราจะโทรหาอาเอก “ "เหรอ..." คัมภีร์ส่ายหัวแล้วรีบเดินไปเอาโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าเป้ของเขา ก่อนจะรีบกดโทร “ครับอา วิญญาณมันยังตามลูกศรอยู่อย่างที่อาว่า.จริงๆ . ..อือ..ครับ...ใช่ครับ....ครับ...” คัมภีร์คุยกับอาของเขาไม่นานก็ถึงบทสรุป “ครับ หมู่บ้านสายธารเจ็ด บ้านเลขที่เจ็ดสิบทับห้า ได้ครับ..ผมจะไปเดียวนี้ครับอาเอก “ คัมภีร์คุยโทรศัพท์เสร็จจึงกดตัดสาย ในขณะหญิงสาวทำหน้าฉงน “ที่นายพูดถึงเมื่อกี้ นั่นมันบ้านฉัน นะภีร์ “ “อ้าว หรอ? แต่..อาเอกให้เรารีบไปช่วยงานที่นั่น ถ้ายังงั้นเรารีบไปกันแล้ว..ลูกศร “ "เราต้องไปด้วยเหรอภีร์.." "ใช่เพราะฉันอยากให้อาเอกพบเธอ..หรือว่าไม่อยากไปเพราะอยากจะอยู่ร่วมทำกับพวกนั้น? เธอก็ไม่ต้องไป" "บ้าสิ.. " สิ้นคำของลูกศร เธอก็รีบเก็บของส่วนตัวเพื่อจะรีบออกไปจากที่นี่ทันที “เอ้ย..ภาค กูกับลูกศรกลับก่อนนะ..” “เออ.ปะ ไป เลย..อูย์ โอ้ย..” . ภาพสุดท้ายที่ลูกศรเห็น คือภาคดึงเอาแท่งเนื้อของเขาออกจากรูสืบพันธุ์ของน้ำหวาน จนมองเห็นปากโพลงอ้าเป็นรูขนาดเท่ากับท่อนเนื้อที่พึงออกมา ในขณะที่หลินรีบลุกขึ้นมาใช้มือจับอวัยวะเพศของภาคชักรูดเข้า ชักรูดออก จนมีน้ำเหนียวสีขาวขุ่นพุงออกมาตรงส่วนปลาย ก่อนที่หลินจะใช้ปากอมท่อเนื้อที่กำลังฉีดน้ำเชื้อของภาคออกมา เหมือนกับว่า..หญิงสาวเสียดายถ้าอสุจิที่พุงออกมาเหล่านั้น จะหล่นลงที่พื้น “ไปได้แล้วลูกศรมองอยู่ ได้ เร็ว “ "ก็..ก็..." "ไม่ต้องมาก็...ไป๊กัน..เร็ว" ................................................................... “อาเอกของนาย จะให้นายไปที่บ้านเราทำไม “ คัมภีร์หันไปมองใบหน้าสวยที่กำลังขับรถผ่าความมืดตอนสองทุมไปข้างหน้า ขณะที่เธอถามขึ้น “เห็นว่า อาเอกไปรับงานที่นั่น อาจึงเรียกฉันไปช่วย “ “แล้วเป็นงานอะไร? นายรู้ไหม “ “เดียวไปถึงก็รู้.. ว่าแต่เธอนะรู้ไหมว่า? เธอนะมีวิญญาณตามติดมานานแล้ว..” “บ้าสิ..ก็ผีพึ่งตามฉันมาเมื่อวาน จากป่าช้าที่นายพาฉันไปไม่ใช่ หรอ? “ “ที่แรกเราก็คิดอย่างนั้นแหละ ว่าเป็นวิญญาณพวกสัมภเวสีตามเธอมา แต่อาเอกว่ามันคือวิญญาณที่มีคนเลี้ยงเอาไว้ แล้วส่งมันมาตามติดเธอ “ “วิญญาณติดตามฉัน “ ลูกศรหน้าซีด ดวงตาลุกโพลง เมื่อได้รับทราบเรื่องที่คัมภีร์บอก “และที่มันเผยตัวเมื่อคืน เพราะฉันไปเห็นมันเข้า..และ รู้ไหมว่าเธอเป็นคนที่จิตเข้มแข็งมาก วิญญาณร้ายเหล่านั้นจึงยังทำอะไรเธอไม่ได้” “แล้วๆ ใครกัน..ที่ส่งวิญญาณมาติดตามฉัน แล้ว แล้ว..พวกเขาต้องการอะไรจากฉัน..ล่ะภีร์ “ “เรื่องใครเป็นคนทำนั้นเราไม่รู้ แต่ตอนนี้พวกวิญญาณที่ถูกส่งมา มันคงจะตามหลอกหลอนให้เธอกลัว จนเธอต้องสติแตกแน่ๆ” “แล้ว..แล้ว..เราจะทำอย่างไรดี ล่ะภีร์ “ “เธอไม่ต้องกลัวหรอกเรื่องนั้น เพราะจิตของเธอมันเข้มแข็งมากๆ ดูได้จากเหตุการณ์ร้ายที่เกิดขึ้นก่อนหน้า เธอไม่เห็นสติแตก.. นี่นะถ้าเป็นคนอื่น คงต้องนอนโรงพยาบาลบ้ากันไปแล้ว “ “แล้ว.. แล้ว..ต่อไป เราจะอยู่อย่างไร แค่ฉันรู้ว่ามีวิญญาณตาม..เรา.. เราก็ใจไม่ดีแล้ว “ “ไม่เป็นไรหรอก เพราะตอนนี้มีชายรูปงามอยู่ด้วย เธอปลอดภัยร้อยเปอร์เซ็นต์ “ “ใครกัน? ..ชายรูปงาม...” “อย่าโง่..ก็เรานี่ไง..ถ้าเถียงเราจะลงจากรถ..” “งั้น..ลงไปเลย “ “อ้าว..มาไล่สามีลงรถง่ายๆ ..ไม่ได้นะ “ “เมื่อวาน ฉันผีเข้า ไอ้บ้า “ “ผีเข้าก็นับ เพราะ มันเข้าไปลึกเหมือนกัน “ ก่อนที่ศรสวรรค์จะยกมือขึ้นฟาดไปที่ชายที่นั่งข้างๆ รถก็วิ่งมาถึงสี่แยกไฟแดง จึงทำให้ลูกศรค่อยๆ จอดรถเมื่อสัญญาณไฟแดงอยู่ฝั่งที่เธอขับรถมา “พวงมาลัยไหมคะ “ ขณะที่รถติดไฟแดงมีเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ถือพวงมาลัยมาเร่ขาย ศรสวรรค์จึงยิ้มพร้อมกับส่ายหน้าเป็นสัญญาณลักษณ์ว่าเธอไม่ซื้อ ก่อนที่เด็กหญิงขายพวงมาลัยคนดังกล่าว จะพยายามยื่นพวงมาลัยมาที่ข้างกระจก “ไม่เอาจ๊ะ.. “ สิ้นคำปฏิเสธพวงมาลัยในมือน้อยก็ยังคงเคลื่อนเข้ามาใกล้กระจกด้านข้างที่ลูกศรนั่ง และนิสิตสาวก็คิดว่ามันคงหยุดอยู่แค่นั้น แต่มันไม่ใช่ ? "เอ๊ย..อะไรกัน? นี่.." ศรสวรรค์ต้องร้องออกมาเพราะทั้งมือทั้งพวงมาลัย มันค่อยๆ ยื่นผ่านกระจกที่ปิดสนิดเข้ามาภายในรถจนพวงมาลัยมาอยู่ตรงหน้าของหญิงสาว “ว้าย..ตายแล้ว...ภีร์ “ “รีบออกรถ ลูกศร เร็ว..” มีดหมอในมือคัมภีร์จี้ไปที่มือของเด็กขายพวงมาลัยก่อนจะเกิดเสียงกรีดร้อง “กรี๊ดดดดดด...” “ลูกศรไปบ้านเธอ ให้เร็วที่สุด..ไป" ขณะนั้นไฟแดงได้เปลี่ยนเป็นสีเขียว ทำให้หญิงสาวรีบเร่งเครื่องให้รถพุ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว..ตามคำบอกของชายหนุ่ม ............ตามต่อนะครับ............ วิญญาณร้ายตามติดศรสวรรค์เพื่อประสงค์สิ่งใด? แล้ว คัมภีร์จะช่วยเพื่อนสาวได้อย่างไร? และสิ่งที่เกิดขึ้นกับศรสวรรค์มันจะไปผัวพันกับครอบครัวของคัมภีร์หรือไม่ ...กระซิบแผ่ว...
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม