บทที่ 3 อาถรรพ์ตามติด
2555 คำ
“ก็ๆ ..เรากลัวทีไร. เราๆ ก็..จะปวดฉี่..ทุกที่.นะ สิภีร์ “
“แปลว่า จะฉี่ “
ใบหน้าสวยพยักลงเล็กน้อย ขณะ ชายหนุ่มส่ายหัวไปมาช้าๆแบบเซ็งๆ ..ก่อนจะชี้นิ้วแล้วพูด
“ไปทางนั้น..เดินเข้าไปในป่า นู๊น “
“เรา..ไม่กล้า..ไปเป็นเพื่อนเรา..หน่อยสิ..”
“อ้าว..ถ้าไปเป็นเพื่อนจะให้เราอยู่ห่าง เธอแค่ไหน? ..”
ลูกศรส่ายหัวไปมา แสดงว่าเธอไม่ยอมให้เพื่อนชายห่างตัวเธออย่างแน่นอนในเวลานี้
“งั้นอยู่ตรงนั้นกับอยู่ตรงนี้ก็ เหมือนกัน..งั้นฉี่มันตรงนี้ แหละ ศรสวรรค์ “
“คือ..อ..คือ..”
“คือๆ ..อะไรละ..เร็ว..รีบฉี่ “
นิสิตสาวด้านหนึ่งก็อาย แต่อีกด้านก็ปวดปัสสาวะจนมันจะราดออกมาเสียให้ได้ หญิงสาวจึงตัดสินใจใช้มือล้วงเข้าไปจับเอากางเกงชั้นในรูดลงมาตามขาเรียว ก่อนจะนั่งลงปลดปล่อยน้ำปัสสาวะที่เธออดกลั้นเอาไว้อย่างเต็มที่ ออกมา
....ฉี่......
หญิงสาวยังปล่อยไม่สุดดี คัมภีร์ก็ส่งผ้าเช็ดหน้าของเธอที่มันยังอยู่กับเขาไปให้
“ที่หลังค่อยๆ ปล่อยก็ได้ ..เอาเช็ดซะ..เดียวเหม็นตายห่า..”
ศรสวรรค์รีบจับเอาผ้าเช็ดหน้าผื่นเล็กของเธอ ไปเช็ดปัสสาวะในส่วนที่ควบคุมไม่ให้เลอะไม่ได้ ก่อนจะรีบลุกขึ้นยืน แล้วดึงกางเกงชั้นในตัวจิ๋วกลับเข้าที่
“อย่า..นายไม่ต้องพูด “
นักศึกษาสาวเห็นใบหน้าคม กำลังจะยิ้ม เธอจึงรีบกล่าวดักไว้
“เรายังไม่ได้ว่าอะไรสักคำ เอ้าเร็วรีบไปกัน เราเสียเวลาไปมากแล้ว” .
ประตูกระท่อมน้อยกลางป่าช้า ถูกเปิดแย้มออกจนมันทำให้แสงไฟจากหลอดยี่สิบแรงเทียนเล็ดลอดออกมาจากภายใน ก่อนที่ร่างของนักศึกษาสองคนชายและหญิงจะค่อยๆ ก้าวเข้าไป
“ตายๆๆ แล้ว.. พิ. ภีร์ นั่น..นั่น..มันศพคนมีท้อง...นี่ ..ตาย..ฉันต้องตาย.แน่ๆ .. “
“อือ.รู้แล้ว...ก็เงียบเอาไว้ “
คัมถีร์จับมือศรสวรรค์ที่ใบหน้าเหมือนคนร้องไห้แล้วค่อยๆ พาเธอเดินผ่านศพหญิงสาวที่ตายพร้อมกับลูกในท้องที่ตอนนี้้ธอนอนตัวเขียวซ้ำอยู่ตรงกลางพื้นกระท่อม ก่อนที่นิสิตหนุ่มจะรีบเดินเข้าไปหาของบางอย่างตรงมุมห้อง และไมนานเขาก็จับเอาสิ่งของที่มีคนเตรียมเอาไว้ ไปเรียงไว้บนพื้น
"..อะ...อะ..ไรภีร์.."
"เงียบ..."
ศรสวรรค์เงียบตามที่เพื่อนชายบอก ก่อนที่เขาเรียงสิ่งของ ที่ประกอบด้วย ข้าวปั้น ไข่ต้ม หัวปลา หางปลาและ บุหรี่ อย่างละสามอัน พร้อมกับเหล้าขาวอีกหนึ่งขวด...ก่อนชายหนุ่มจะจุดธูปหนึ่งดอกปักลงบนพื้น
“ลูกศรเธออยู่นิ่งๆ นะ เรากำลังทำพิธี “ยายกะลาตากะลี" เพื่อขออนุญาตนายป่าช้า อย่าทำเสียละ “
หญิงสาวตาเหลือกขณะพยักหน้ารับทราบ ก่อนที่เธอจะเห็นเพื่อนชายยิ้ม เมื่อเขาเห็นธูปที่ปักไว้ที่พื้นดับมอดลงทั้งๆ ที่เพิ่งไหม้ไปได้ไม่ถึงนิ้ว
"อือ..ท่านอนุญาติแล้ว"
และสิ่งนั้นทำให้คัมภีร์ยกโทรศัพท์ขึ้นกดแล้วโทรออก
“ครับอาเอก..ท่านอนุญาตแล้วครับ เข้ามาได้เลยครับ อา “
ชายหนุ่มตัดสายได้ไม่นาน ประตูกระท่อมก็ถูกเปิดออกอีกครั้ง และครั้งนี้มีร่างหนุ่มใหญ่เดินก้าวเข้ามา
“นี่ลูกศรครับอา ..เออนั่นอาเรา.ชื่อ.อาเอก..”
“สวัสดี ดี...คะ.ค่ะ.”
“สวัสดี..ครับ...”
ผู้รับไหว้แสดงใบหน้าบ่งบอกถึงความแปลกใจ ในขณะที่มองไปยังหลานชาย
“อาเอก คือว่า..ลูกศรมาส่งผมแล้วไม่กล้ากลับไปคนเดียวนะครับ ผมก็ไม่รู้จะทำยังไง? ก็เลยพาเธอมาด้วยครับอา "
“แต่ นี่เป็นเรื่องที่อันตราย และไม่ควรให้คนที่ไม่เกี่ยวข้องมารับรู้นะ หรือว่า.ภีร์มั่นใจว่าเพื่อน? ..”
คัมภีร์พยักหน้าขณะมองหน้าผู้เป็นอาด้วยสายตาที่เขาไม่สามารถแก้ไขเรื่องนี้ได้ ทำให้เอกรัตน์พยักหน้าตอบรับ
“เอ่อ..งั้นเอายังงี้นะหนูลูกศร คือว่า ตอนนี้เรากำลังจะทำพิธีทางไสยศาสตร์ กับหญิงที่ตายพร้อมลูกที่ตายคาอยู่ในท้องของเธอ..ถ้ายังไงก็หลับตาซะนะ..และก็ให้อยู่ใกล้ๆ ภีร์เอาไว้."
ลูกศรตาเหลือกเพราะรู้ว่าตอนนี้พวกเขากำลังจะทำอะไรกัน แต่หญิงสาวก็รีบพยักหน้าเพื่อบอกว่าเธอรับทราบ
" ถ้างั้น..เอาล่ะทุกคนนั่งลง”
หญิงสาวนั่งลงบนพื้นไม้ของกระท่อม ในขณะผู้เป็นหลานชายได้นำเอาหินสามก้อนไปเรียงรอบหัวศพผีตายทั้งกลม แล้วกลับมานั่งข้างหญิงสาว ก่อนที่เอกรัตน์จะนั่งลงแล้วร่ายอาคมเพื่อถอนมนต์สะกดไม่ให้วิญญาณผีตายทั้งกลมอาละวาด หลังจากสัปเหร่อประจำวัดแห่งนี้ได้กะทำการสะกดวิญญาณของเธอไว้แล้ว..
“บรู๊วววว “
เสียงสุนัขรอบบริเวณกระท่อมแข่งกันหอน เมื่อวิญญาณผีตายโหงพร้อมลูกในท้องถูกปดปล่อย และสิ่งนั้นทำให้ร่างเล็กของศรสวรรค์เคลื่อนเข้าไปแอบแนบติดเพื่อนนักศึกษาชายของเธอในทันที่
“วาโธโนอะ มะมะวา วาทุสะนะโสนะ........”
เสียงสวดคาถาสะกดวิญญาณตามตำราศาสตร์มืด ดังจากปากหมอผีผู้ขมังเวท์ ไม่ขาด ในขณะที่คัมภีร์ใช้มือปิดตาศรสวรรค์เอาไว้ แต่เธอไม่ต้องการเช่นนั้น เพราะมือเล็กของหญิงสาวใช้จับมือที่บังตาของเธอให้เลื่อนออก ก่อนดวงตาของนิสิตสาวจะลุกโพลง
"โอ้วว.."
เพราะภาพในขณะนั้นผีตายทั้งกลมกำลังแผลงฤทธิ์ เนื่องจากมนต์ที่สะกดถูกถอดถอนออก ทำให้ศพท้องโย้ลุกพรวดขึ้นมานั่ง...ก่อนที่ร่างนั้นจะเริ่มใหญ่ขึ้นและสูงขึ้น
“อุบ “
คัมภีร์เปลี่ยนจากใช้ปิดตามาปิดปากเล็กที่กำลังจะร้องออกมา มันจึงทำให้เหลือเพียงตากลมโตที่จ้องดู การทำพิธีกรรมขอน้ำมันพรายจากผีตายทั้งกลมแบบเขม็ง
และช่วงนี้ ถ้าหมอผีไม่เคยเคี่ยวกำกับวิญญาณร้ายมาอย่างโชกโชน มีหวังพิธีแตกเอาง่ายๆ แต่อาของคัมภีร์มีสมาธิแก่กล้า เขาจึง บริกรรมคาถาไปเรื่อยๆ
"วาทุสะนะโสนะ...วาทุสะนะโสนะ..."
และในที่สุดคาถาของเอกรัตน์ก็กำราบวิญญาณร้ายให้อ่อนกำลังลง มันจึงทำให้ร่างที่ยืดยาวในครั้งแรกเริ่มหดตัวลงต่ำ จนในที่สุด ผีตายทั้งกลม ก็ลงมานั่งประจันหน้ากับหมอผีแล้วในขณะนี้
“ภีร์ ตัดตราสัง ได้แล้ว “
นิสิตหนุ่มเร่งเข้าไปตัดด้ายตราสังที่มัดข้อมือของศพออก ขณะที่เปลือกตาศพเปิดขึ้นมาจ้องตาผู้ที่กำลังตัดตราสัง ก่อนที่คัมภีร์จะเร่งกลับไปนั่งที่เมื่อตัดตราสังสำเร็จ และครั้งนี้คัมภีร์รู้สึกว่าเขาถูกกอดจากคนที่นั่งอยู่ข้างหลัง
“ปัญจะโกฏิ นะโมพุทธา พุทธะ กัญจะ ธัมมัง กัญจะ.........”
เสียงบริกรรมคาถาอยู่ไม่นานก็เงียบลง ก่อนเอกรัตน์จะพูดกับผีตายโหงที่ใช้ดวงตาที่ลุกวาวจ้องมา
“เราจะมาขอเอาน้ำมันพราย จะให้เราหรือไม่ “
สิ้นคำขอดวงตาของศพ ก็ค่อยๆ หลับลง
“ภีร์ เธอให้แล้ว เตรียมของเร็ว “
เทียนขี้ผึ้งแท้ยาวหนึ่งศอก ที่มีไส้เทียนที่ใช้ด้ายแปดสิบเส้นมาฝั้นรวมกันได้ถูกนำขึ้นมาจุด แล้วคัมภีร์จึงส่งต่อให้ผู้เป็นอา ก่อนที่จอมขมังเวย์จะนำมันไปรนที่ใต้คางร่างที่ไร้วิญญาณ จนน้ำเหลืองจากใต้คางศพจะละลายหยดลงสู่ถ้วยกระเบื้อง ที่เอกรัตน์นำเข้าไปรองรับ จนคัมภีร์นับได้สิบหยด
“ครบแล้วครับอาเอก “
สิ้นคำเตือนเอกรัตน์หยุดรน แล้วนำน้ำเหลืองที่ได้จากศพไปเทรวมกับน้ำมันที่ผสมผสานกันระหว่างน้ำมันมะพร้าวที่ใช้ล้างหน้าศพเจ็ดศพ รวมกับขี้ผึ้งปิดปากผีอีกเจ็ดศพทันที..
...................................................................................
ชายสองหญิงหนึ่ง เดินมาถึงบริเวณที่รถเก๋งสองคันจอดสนิทอยู่ใต้เงาไม้ใหญ่ ข้างกำแพงวัดเก่า
“อาจะรีบนำน้ำมันพรายไปปลุกเสกก่อนของจะเสื่อม ภีร์ขับรถไปส่งลูกศรแล้วกลับแท็กซี่นะ..”
“ครับอาเอก “
ศรสวรรค์เดินไปขึ้นรถของเธอแบบเบลอๆ กับเหตุการณ์ที่ได้ประสบมาเมื่อครู่
“เออ..ภีร์ เหรียญหลวงปู่เสือ ของภีร์ยังอยู่นะ..”
“อยู่ครับอาเอก..”
“เอาสายสิญจน์ ผูกข้อมือให้เพื่อนนะ อาดูแล้วหน้าลูกศรคำๆ และก็อย่าปล่อยเพื่อนละสายตานะช่วงนี้”
“ครับอา..”
“และอีกเรื่อง เพื่อนภีร์คนนี้ ใช้ได้นะ..เรื่องแบบนี้ถ้าเป็นคนอื่น..สติแตกไปแล้ว อาว่า.คนนี้แหละใช่ “
คัมภีร์ยิ้มขณะเดินไปขึ้นรถก่อนจะขับออกไปพร้อมศรสวรรค์..
“..ศรนรก..เป็นไงบ้าง..นั่งนิ่งเชี่ยว..”
ลูกศรเหมือนไม่ได้ยินเพื่อนชายที่ขับรถอยู่ถาม เพราะเธอนั่งหน้านิ่งขณะที่สายตามองไปข้างหน้า
“สติ สตังค์ หายไปไหนแล้ว..ตื่นได้แล้วลูกศร “
หญิงสาวยังคงนั่งนิ่ง
"เป็นหนักจริงๆ ..หรือเปล่าวะ"
สิ้นเสียงกล่าวของคัมภีร์ ศรสวรรค์ก็รู้สึกว่ามีอะไรมากระทบที่แก้ม
“เอ้ยนาย..หอมแก้มฉัน....”
“...สมอยากแกล้ง เป็นบ้าดีนัก..ฮ่าๆ .”
“ไอ้บ้าๆๆๆๆๆๆๆ”
หญิงสาวทุบไม่ยังไปตรงไหล่ของชายหนุ่ม ในขณะผู้ที่ถูกทุบหัวเราะไม่หยุด..
“ฮ่าๆๆๆ”
.....................................................
รถเก๋งคันเล็ก วิ่งมาจอดบริเวณหน้าประตูรั้วอัลลอยด์ลายหรู ที่มันบ่งบอกว่าเจ้าของบ้านหลังนี้เป็นของผู้ดีมีเงิน
“ลงได้แล้ว..ฉันจะเข้าบ้านไปนอน..”
“อ้าว..นึกว่าจะให้เข้าไปนอนด้วย..”
“บ้าๆๆๆ ..ใครจะให้นายเข้าไป นอนด้วย..คนบ้า..”
คัมภีร์ยิ้มขณะที่เปิดประตูแล้วก้าวลงจากรถ ในขณะที่ลูกศรขยับมายังตำแหน่งของคนขับแล้วกดรีโมทประตูให้มันเลื่อนเปิด
“นายรีบกลับไปนอนซะ เที่ยงคืนแล้ว พรุ่งนี้เรามีเรียน นะ “
นักศึกษาหนุ่มมองตามรถเพื่อนสาวที่กล่าวด้วยความเป็นห่วงวิ่งเข้าไปในบ้าน ก่อนที่คิ้วของชายหนุ่มจะขมวด เพราะเขามองเห็นบริเวณข้างคนขับมีคนนั่งอยู่
“เอ้ย..เอาแล้ว.. นั่นไงเรา..สายสิญจน์ที่อาเอกให้มาก็ลืมผูกแขนให้ลูกศรจนได้ “
คัมภีร์รีบเดินไปมองลอดช่องประตูเข้าไปมองดูบ้านหลังใหญ่ ทำให้เขาเห็นศรสวรรค์ลงจากรถแล้วเดินเข้าบ้าน แต่สิ่งที่ทำให้นิสิตหนุ่มต้องตาเหลือกโพลง นั่นก็คือ ข้างหลังของหญิงสาวมีควันสีดำเคลื่อนตามเธอไปอย่างช้าๆ
"นั่นอะไรกันวะ? ..นี่"
คัมภีร์สังเกตดูภายในบ้านของลูกศรอยู่ไม่นาน เขาก็เห็นไฟบนชั้นสองห้องหนึ่งเปิดขึ้น ก่อนชายหนุ่มจะยกโทรศัพท์โทรออก แล้วเล่าทุกอย่างให้ปลายสายฟัง
“ใช่ครับอาเอก.มีเงาดำตามลูกศรเข้าไปในบ้านครับ.”
“คงเป็นตอนอยู่ในป่าช้า เออ..คิดดูดีๆ สิภีร์ว่าตอนที่เราสองคนเดินอยู่ในป่าช้า แล้วพากันไปเหยียบอะไรที่ไม่ควรเหยียบเข้าบ้างไหม ภีร์”
ชายหนุ่มคิดนิดหนึ่งก่อนตอบ
“เออ..ก็ไม่มีนะครับอา..แต่เออๆ .มีเรื่องหนึ่ง."
"อะไรภีร์"
"ลูกศรมันฉี่ตรงป่าช้า นะครับ “
“ว่าแล้ว.. ลูกศรคงจะฉี่ไปโดนหลุมศพเข้าแล้ว และ ถ้าเป็นยังงั้น ภีร์จะต้องเอาสายสิญจน์ผูกข้อมือเพื่อนให้ได้ แต่ ถ้าวิญญาณมันแรงก็ต้องเอาหลวงพ่อเสือคล้องคอเพื่อนเอาไว้นะ “
“ได้ครับอาเอก “
“ถ้าภีร์ไม่ไหวจริงๆ ก็ให้โทรบอกอา..เพราะตอนนี้อากำลังปลุกเสกน้ำมันพรายที่เราเอามาอยู่ ถ้าช้าเดียวมันจะเสื่อม อาเลยยังไปไหนไม่ได้ ภีร์ต้องทำตามที่อาบอกก่อนนะ”
“ครับอา “
..................................................................................
นิสิตหนุ่มแสดงใบหน้าหงุดหงิด เพราะเขาไม่มีเบอร์โทรของเพื่อนสาว แล้วเขาจะสื่อสารกับลูกศรได้อย่างไร และในเวลานี้มันก็ใกล้จะตีหนึ่งแล้ว และถ้าเขาจะกดกริ่งเรียกก็คงเป็นการไม่อันควรและคัมภีร์ก็ไม่รู้ว่าจะตอบคำถามผู้ใหญ่ของลูกศรเรื่องนี้อย่างไร ชายหนุ่มจึงตัดสินใจจะปีนรั้วเข้าไป และจุดหมายคือห้องที่เปิดไฟเมื่อครู่
“เอาวะ ปีนก็ปีน “
ร่างใหญ่ปีนข้ามรั้วเข้าไปภายในบ้านไม่ใช่เรื่องยากเย็น แต่สิ่งที่ยากคือไม่ให้ใครเห็น และคัมภีร์ไม่รู้ทาง มันจึงทำให้นิสิตหนุ่มค่อยๆ เดินตรงไปยังบริเวณ ที่ศรสวรรค์เดินเข้าไปเมื่อครู่ และเขาก็โชคดีเมื่อพบว่า เพื่อนสาวไม่ได้ล๊อกประตูบานนั้น มันจึงทำให้เขาเดินทะลุเข้าไปได้จนถึงชั้นที่สอง อันเป็นที่ตั้งของห้องเป้าหมายได้ในทันที
“ห้องนี้แน่ๆ “
จากแสงไฟที่ส่องลอดใต้ประตู มันคือสิ่งที่ยืนยันว่าห้องนี้คือห้องที่เปิดไฟอยู่ และเจ้าห้องคงจะยังไม่นอนเพราะเธอพึ่งมาถึง
“กริ๊ก “
เสียงประตูไม่ได้ล็อกอีกบาน นั่นแสดงว่า เพื่อนสาวของเขาคือคนที่ไม่รอบคอบที่สุดเท่าที่ชายหนุ่มรู้จักมา และจากสิ่งนั้นมันทำให้ผู้บุกรุกเดินเข้าไปในห้องของศรสวรรค์แล้วในขณะนี้
“ลูกศร ลูกศร...”
คัมภีร์พยายามเรียกให้เสียงเบาที่สุด ก่อนสายตาของนิสิตหนุ่มจะไปหยุดอยู่ที่ประตูห้องน้ำที่เปิดแย้มอยู่ และภายในนั้นมีการเคลื่อนไหว นั่นก็แสดงว่า นักศึกษาสาวเพื่อนของชายหนุ่มอยู่ในนั้น
ภาพหญิงสาวเจ้าของห้องผู้มีรูปร่างได้สัดส่วน กำลังปล่อยให้น้ำจากฝักบัวไหลผ่านเรือนร่าง ในขณะที่มือน้อยคอยลูบถูกไปทั่วร่างเปลือยเพื่อที่จะขัดล้างสิ่งสกปรกที่ติดกายของเธอมาตลอดทั้งวัน ให้หลุดออก
โดยสายตาผู้ซุ้มมองเห็นเป็นเช่นนั้นในครั้งแรก แต่พอชายหนุ่มแอบมองไปอีกสักครู่ เขาก็พบว่ามือที่ใช้ชำระล้างตรงบริเวณทรวงอกตูม มันไม่ขยับไปไหนแถมปลายนิ้วชี้ของหญิงสาวก็ยังถูกบังคับให้ถูไปมาที่ปลายปทุมแข็ง ในขณะที่ตาของเจ้าของเรือนร่างหลับพริ้มอย่างมีความสุข
“อือ....”
เสียงสูดปากของศรสวรรค์ทำให้คัมภีร์เริ่มหายใจติด และยิ่งชายหนุ่มสังเกตเห็นมือข้างหนึ่งของหญิงสาวเริ่มลูบไล้ไปตามหน้าท้องเนียนไปมาอย่างช้าๆอยู่นาน ก่อนที่มันจะค่อยๆๆเลื่อนผ่านสะดือแล้วลงไปหยุดอยู่ตรงเนินเนื้อระหว่างขาอันเต็มไปด้วยขนไหมสีดำที่เกิดมาคลุมอยู่เต็มพื้นที่ ที่ลูกศรใช้มือลูบมันขึ้นลงช้าๆ ตรงบริเวณนั้น แต่ไม่นานนักนิสิตหนุ่มก็มองไม่เห็นปลายนิ้วกลางบนมือเล็กของศรสวรรค์..
............ตามต่อนะครับ.................
ศรสวรรค์มีอะไรตามติดมาถึงบ้าน..แล้วคัมภีร์จะทำยังไงกับเหตุการณ์ที่เขากำลังเผชิญอยู่ ตอนหน้าอย่าพลาดนะครับ..
...กระซิบแผ่ว...
- ผู้เขียน
