มิเกลนั้นสัมผัสได้อย่างชัดเจนว่าท่านเคาน์กำลังโกรธ ถึงเธอจะไม่รู้ว่าเขาโกรธอะไร แต่การไปขัดใจเขาในตอนนี้ถือเป็นเรื่องที่ไม่สมควรกระทำอย่างยิ่ง
เธอเลือกที่จะปั้นยิ้มที่แสนอ่อนโยนส่งให้เขา
"นี่ก็เย็นมาแล้ว การล่าสัตว์วันนี้เป็นอย่างไรบ้างคะ ท่านเคาน์ทานมื้อค่ำรึยัง?"
เขาจ้องมองมาที่เธอก่อนจะเดินมาประชิดตัวเธออย่างรวดเร็ว ทำให้ตอนนี้เธอถูกตรึงเอาไว้ติดกับผนังโดยที่มีเขาดันตัวเธออยู่
"ไปไหนมา?"
น้ำเสียงที่ดูไม่พอใจ รูม่านตาดำที่กำลังขยายราวกับว่าเขาโมโหเธอ พร้อมกับแรงมหาศาลที่กำลังบีบข้อมือของเธอเอาไว้แน่น
"...ไปที่โบสถ์มาค่ะ"
"มิเกล ข้าเกลียดการโกหก อย่าได้กล่าวคำโกหกออกมาเพราะหากข้าจับได้ เจ้าจะถูกลงโทษเป็นสองเท่า..."
เขาทำท่าทางราวกับกำลังสอบสวนเธอ น้ำเสียงและสายตาของเขามันกำลังกดดันเธอ มิเกลพยายามคิดว่าเธอทำอะไรให้เขาไม่พอใจกัน เธอช้อนสายตาเพื่อมองหน้าของท่านเคาน์
ซึ่งตอนนี้สายตา
