ตัวประกอบเช่นข้าจะรักท่านเอง(ฮาเร็ม)

8.ไม่เพียงพอ

ความเงียบปกคลุมเราเอาไว้ มีเพียงเสียงแมลงในยามค่ำคืนที่กำลังส่งเสียงเท่านั้น เขาลืมตาขึ้นมามองหน้าเธอนิ่งๆก่อนจะซุกหน้าลงไปที่เนินอกของเธออีกครั้ง

"นั่นสิ ข้าเองก็หาเหตุผลในความรักนั้นไม่ได้เลย เหตุใดถึงได้รักสตรีที่ดูถูกดูแคลนข้าขนาดนั้นกันนะ"

เพราะเขาคือตัวร้ายที่ถูกสั่งให้รักนางเอกนะสิ ฮาเดสหลงรักมารีนโดยไม่มีเหตุผลใดๆเขารู้เพียงแค่ว่าเขารักเธอ..

เขาต้องรักเธอเท่านั้น

มิเกลลูบผมของฮาเดสเบาๆ เธอกำลังสงสารเขาจับใจ ไม่รู้ว่านี่คืออะไรกันแน่แต่ฮาเดสนั้นไม่ใช่คนผิด ถึงเขาจะเป็นตัวร้ายแต่เขามิได้ทำอะไรที่เป็นสิ่งที่ผิดเลย...

"..วางใจเถอะ ตราบใดที่ข้าได้อยู่ในอ้อมกอดของเจ้าเช่นนี้ ข้าอาจจะตัดใจจากมารีนได้สักวันหนึ่ง"

วันนั้นมันจะมาถึงรึเปล่านะ...

มิเกลลืมตาขึ้นมาช้าๆ ตามความเคยชินคือเธอเป็นคนตื่นเช้ามากๆเพราะสาวใช้จะต้องเข้างานตั้งแต่หกโมงเช้า เธอมองใบหน้าที่หล่อเหลาของฮาเดส แพขนตายาวนั่นกำลังปิดสนิท บ่งบอกว่าเขายังไม่มีทีท่าว่าจะตื่นเลย เธอลุกขึ้นจากเตียงอย่างเบาที่สุดเพราะไม่ต้องการรบกวนเวลานอนของเขา

มิเกลเดินไปปิดม่านเพื่อไม่ให้แสงแดดสาดส่องเข้ามา เธอไม่ลืมที่จะดึงผ้าห่มมาคลุมตัวของท่านเคาน์เอาไว้เพราะเมื่อวานเขาอาบน้ำเย็น ถึงจะเป็นหน้าร้อนแต่ร่างกายของเขาอาจจะอ่อนแอได้

เธอหยิบผ้ากันเปื้อนขึ้นมาสวม พร้อมกับเดินเข้าไปในครัว รอยยิ้มปรากฏขึ้นมาบนใบหน้าของมิเกลเมื่อเธอกวาดสายตามองไปรอบๆ

การเป็นคนที่มีเวทมนตร์นี่ดีเหมือนกันนะ

เขาสามารถเปลี่ยนบ้านที่แสนทรุดโทรมให้กลายเป็นบ้านที่ราวกับพึ่งสร้างได้อย่างน่าตกใจจริงๆ เมนูเช้านี้ก็ง่ายๆ ซุปกับขนมปังที่เธออบใหม่ๆ บางทีสวนหน้าบ้านอาจจะต้องปลูกพวกสมุนไพรติดเอาไว้บ้างแล้ว

"กลิ่นของซุปเห็ดมันปลุกข้าขึ้นมาจากที่นอนนะมิเกล..."

เขาในตอนที่พึ่งตื่นนี่อันตรายต่อหัวใจชะมัดเลยแฮะ!! ผมที่ไม่ได้เซตกับเสื้อเชิ้ตสีขาวที่ปลดกระดุมถึงสามเม็ด ดวงตาที่จ้องมองมาที่เธอด้วยสายตาที่ยังคงงัวเงีย

"หากทานอาหารแล้วก็ขึ้นไปนอนต่อสิคะ เว้นเสียแต่ท่านเคาน์มีงานต่อ"

นี่มันราวกับสามีและภรรยาเลย เธอเตรียมอาหารเพื่อรอคอยให้เขาตื่น ปัญหาต่อจากนี้ก็คือเธออาจจะรอคอยและคาดหวังให้เขามาที่นี่...

ให้ตายเถอะ!! เธอเป็นบ้าอะไรกันมิเกล!

"เสียใจด้วยมิเกล วันนี้งานของข้าค่อนข้างยุ่ง ต้องขอบคุณซุปเห็ดของเจ้าต่างหากที่ปลุกข้า มิเช่นนั้นข้าอาจจะไปสาย.."

เธอวางถาดอาหารเอาไว้ด้านหน้าเขา

"หวังว่าท่านเคาน์คงจะไม่ลืม..เรื่องค่าจ้างใช่ไหมคะ?"

"สมเป็นเจ้าจริงๆด้วยสินะ น่าเศร้าที่ข้ามิได้พกเงินมาสักเหรียญ คืนนี้ไปเอาที่ไฮริชน์สิ"

เธอขมวดคิ้วมองหน้าเขา เหตุใดต้องเป็นตอนกลางคืนกันนะ

"ข้ายังต้องการเจ้า เพราะการนอนเพียงหนึ่งคืนมันไม่เพียงพอที่จะฟื้นฟูพละกำลังของข้า พรุ่งนี้ข้าต้องไปเข้าร่วมงานล่าสัตว์แล้ว และเจ้าควรจะไปกับข้าด้วยในฐานะสาวใช้ส่วนตัว"

"ข้ามิได้มีงานที่ไหน จะให้ไปกับท่านเคาน์ก็ได้ค่ะ เพียงแต่หากจะให้ข้าดูแลท่านนอกสถานที่ ท่านเคาน์อาจจะต้องจ่าย..ค่าจ้างเพิ่มสักอีกหน่อย"

เขาตักซุปขึ้นมาใส่ปากพร้อมกับหัวเราะเบาๆ

"มิเกล ดวงใจของเจ้าช่างแข็งแกร่งยิ่งนัก ถึงข้าจะไม่เคยมีคนรักแต่ว่าข้าก็มั่นใจในใบหน้าและเสน่ห์อันร้อนแรงของตัวเองมากทีเดียว แต่เสน่ห์ของข้ากลับทำให้เจ้าหวั่นไหวไม่ได้ นี่มันชักจะเกินไปแล้วนะ!!"

ใครบอกว่าเธอไม่หวั่นไหวกันล่ะ!! เพียงแต่เธอมองไม่เห็นความเป็นไปได้เลยระหว่างอดีตสาวใช้ที่ต่ำต้อยกับท่านเคาน์ผู้สูงส่ง หนทางความรักที่ไม่มีวันเป็นไปได้นี้ อย่าได้เผลอใจไปเลยจะดีกว่า

เธอจะอยู่เคียงข้างและคอยช่วยเหลือเขาในฐานะของแฟนคลับเท่านั้น!! จะไม่คิดเกินเลยขนาดที่จะรักเขาเด็ดขาด!

หลังจากทานอาหารเรียบร้อยหน้าที่ของเธอก็คือแต่งตัวให้เขา มิเกลคิดว่าเธอชินกับร่างกายของท่านเคาน์แล้วล่ะ เพราะวันนี้ในตอนเปลี่ยนเสื้อผ้านั้นเธอเริ่มไร้ความขวยเขินเมื่อเห็นเรือนร่างที่เปลือยเปล่าของเขาแล้ว

"อย่าไปช้า เพราะข้าไม่ชอบการรอคอย!"

อันที่จริงสาวใช้ที่คฤหาสน์ไฮริชน์นั้นมีมากจนนับไม่ถ้วน เหตุใดเขาไม่ลองนอนกับสาวใช้คนอื่นบ้างนะ!!

"รับทราบค่ะท่านเคาน์"

เธอก้มหน้าลงเพื่อบอกลาเขา ในคราแรกเธอสงสัยเล็กน้อยว่าเขาจะกลับคฤหาสน์ได้อย่างไร เพราะที่หน้าบ้านของเธอไม่มีรถม้าสักคัน แต่พอเห็นเขาดีดนิ้วแล้วหายไปต่อหน้าต่อตา มิเกลก็ได้แต่ถอนหายใจ

วันนี้เธอทำความสะอาดบ้านอีกครั้งและไม่ลืมมาปลูกดอกไม้ที่ด้านหน้าบ้านด้วย หลังจากทำทุกอย่างเสร็จแล้วเธอก็อาบน้ำแต่งตัวเพื่อจะไปหาพี่เวเน่

มิเกลชะงักเล็กน้อยเมื่อเธอจ้องมองไปยังอ่างอาบน้ำ...ที่ห้องน้ำนี่มันมีภาพของท่านเคาน์เต็มไปหมด..

ที่ชัดเจนที่สุดน่าจะเป็นกลิ่นน้ำหอมราคาแพงของเขา กลิ่นน้ำหอมนั้นติดไปตามผ้าเช็ดตัว หมอนและที่นอน.. จนทั่วทั้งห้องนอนของเธอมีแต่กลิ่นของเขา

เธอเลือกชุดเดรสเรียบๆสีชมพูขึ้นมาสวมก่อนจะรีบออกจากบ้านเพื่อไปร้านดอกไม้ หากอยู่ที่นี่อีกนิดเดียวเธออาจจะล้มตัวนอนลงบนเตียงเพื่อสูดกลิ่นกายที่ชัดเจนของเขาก็ได้!!

"บ่ายนี้บารอนอิสเนสมีปาร์ตี้น้ำชาล่ะ ไปกับพี่หน่อยได้ไหม พี่จะพาเจ้าไปเปิดตัวกับพวกบารอนและท่านลอร์ด บางทีอาจจะมีคนที่เข้าตาเจ้าบ้าง!"

มิเกลตัดก้านดอกกุหลาบสีชมพูก่อนจะปักใส่แจกัน

"ค่ะพี่เวเน่ แต่ว่าข้าอยู่ได้ไม่นานนะคะ พอดีมีงานต้องไปทำต่อ"