บทที่ 21 ฉันจะเป็นพ่อที่ดีได้ไหม

1291 คำ

บทที่ 21 ฉันจะเป็นพ่อที่ดีได้ไหม ตึก! ตึก! ตึก! หัวใจดวงน้อยของแก้มใสเต้นรัวเร็ว นวลแก้มร้อนผ่าวแดงก่ำ เธอกอดกระชับบุตรชายเอาไว้แน่นพร้อมกับน้ำตาที่รื้นขอบตาก่อนจะอุ้มลูกเข้าไปด้านใน “น้องกานต์แม่ดีใจจังเลยครับ” เธอก้มหน้าลงไปจุ๊บเหม่งเด็กชายก่อนจะพึมพำแผ่วเบา หัวใจของเด็กสาวอายุสิบเก้าพองฟูด้วยความตื้นตัน ปรเมศพูดว่าเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาคิดว่าเธอเป็นแม่ พูดโดยไม่ได้แสดงสีหน้ารังเกียจหรือหงุดหงิดอย่างที่ควรจะเป็น อีกทั้งยังยื่นนิ้วมาสัมผัสแก้มเด็กชายตัวน้อย โดยที่เธอไม่ต้องยัดเยียด ช่างเป็นการเริ่มต้นที่ดี หัวใจของเธอเปี่ยมไปด้วยความหวังว่าในไม่ช้าปรเมศจะรักน้องกานต์อย่างเต็มหัวใจ เมื่อกลับเข้ามาในห้องนอน ชายหนุ่มมองนิ้วชี้ของตนเองแล้วหยักยิ้มที่มุมปาก คิดถึงใบหน้าแป้นแล้นที่ยิ้มกว้างจนริมฝีปากแทบฉีกถึงใบหู ดวงตาเล็กหยี แก้มเป็นพวงแดงดั่งลูกมะเขือเทศ “ไอ้เด็กนี่แก้มนิ่มเป็นบ้า”

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม