รุ่งเช้า ธันวาไม่ได้อยู่กินมื้อเช้าเช่นเคย เหตุการณ์เป็นเหมือนเดิมกับเมื่อวานไม่มีผิด แว่นเป็นคนรับส่งเมษาแทน เขาไม่ค่อยอยู่ให้เห็นหน้า ที่ทำงานก็เจอกันแว้บ ๆ หญิงสาวพยายามไม่ใส่ใจ
จวบจนถึงวันเสาร์ซึ่งเป็นการทำงานวันสุดท้ายในสัปดาห์แรก แล้วหยุดวันอาทิตย์เพียงวันเดียว วินวี่ก็ได้รับโทรศัพท์จากทางอู่ว่ารถของเธอเรียบร้อยแล้ว
“ เดี๋ยววันนี้ฉันจะขอกลับเร็วกว่าปกติ เพื่อกลับไปเอารถนะเมษ์ แล้วเดี๋ยวจะรีบขับกลับมาเลย ”
“ เฮ้ย จะกลับมาเลยเหรอ มันจะไม่มืดค่ำเหรอแก ”
“ รถเสร็จแล้ว นั่งรถตู้ไปถึงก็เอารถแล้วกลับมาเลย ขับรถไม่เกินสี่ชั่วโมงหรอก ”
“ อยากให้ไปเป็นเพื่อนไหม ” วินวี่ส่ายศีรษะ
“ ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวเกิดปัญหาด้านระบบขึ้นมา อีเจ๊พิมพรรณโทรไปฟ้องสำนักงานใหญ่ ฉันกะแกได้ตายคู่ นี่ฉันก็จะแอบ ๆ ไป คงไม่มีใครแนไปฟ้องหรอก ”
