ไม่โปรดปราน:9

1621 คำ
“ผู้ชายน่ะญาติพี่เอง ชื่อต้นกล้า” อ้อ ที่แท้ก็เป็นญาติกันนี่เอง “แล้วนี่มาทำงานกันเหรอ” “ค่ะ แต่เสร็จแล้ว กำลังจะไปเปลี่ยนชุด” มินตราเป็นฝ่ายตอบ “แล้วพี่สายฟ้ามาทำอะไรคะ” ฉันถามบ้าง “พี่มีนัดทานข้าวที่นี่น่ะ” คงไม่ใช่กับเจ้าของงานฉันใช่ไหม “ที่ร้านxxxx หรือเปล่าคะ” มินตราถามก่อน “อย่าบอกนะว่าเราสองคนก็...” พวกเราพยักหน้าขึ้นลงเป็นอันรู้กัน “อีกตั้งชั่วโมง งั้นคนสวยทั้งสองมาเป็นนางแบบจำเป็นให้พี่ได้ไหมครับ” สายเลือดช่างภาพนี่แรงจริง ๆ “ว่าไงมิน?” ฉันแกล้งหันไปถาม มินตราโพสท่าสะบัดผมก่อนจะขยิบตาข้างหนึ่ง “ได้อยู่แล้วค่ะ แต่รอพวกเราเปลี่ยนชุดก่อนนะคะ” “ตามสบายเลยครับ พี่รออยู่แถวนี้นะ” นัดแนะกันเสร็จสรรพพวกฉันก็เดินกลับมาที่ห้องแต่งตัวเพื่อเปลี่ยนเป็นชุดของตัวเอง พี่สายฟ้าทำเอาพวกฉันเหนื่อยกับการโพสท่าไปเลย “พี่ส่งรูปให้แล้วนะครับ” ฉันรีบกดเข้าเมลรัว ๆ เลือกสองสามรูปแล้วกดอัปลงไอจีทันที ไม่ถึงสองนาทีมีคนกดหัวใจให้หลักพันเลย “รูปนี้สวยจัง” เห็นรูปหนึ่งที่ถ่ายคู่กับพี่สายฟ้า เป็นฟีลแบบพี่ชายน้องสาวที่อบอุ่นจนฉันอัปลงแล้วพิมพ์ข้อความกำกับว่า ‘พี่ชายที่แสนอบอุ่น’ เพียงไม่นานไดเรกต์ฉันก็เด้งขึ้นมาจากคนที่เงียบหายไปเป็นวัน Macas : ไปด้วยกัน? เฮียมาคัสส่งข้อความมาถามสั้น ๆ แต่ทำไมอ่านแล้วเหมือนกำลังเห็นใบหน้าดุ ๆ ซ้อนทับข้อความนั้นอยู่ Me : บังเอิญเจอกันค่ะ รออีกหลายนาทีอีกคนก็ไม่ตอบฉันเลยเก็บมือถือลงกระเป๋า “น่าจะได้เวลาแล้ว เราไปกันเถอะ ให้คนอื่นรอนานไม่ดี” ฉันพยักหน้าเห็นด้วย แต่ยัยมินยังไม่กลับจากห้องน้ำนี่สิ “น้ำไปตามยัยมินก่อนนะคะ” กำลังจะเดินแยกไปทางห้องน้ำหญิง แต่เพื่อนสุดสวยก็เดินกลับออกมาพร้อมคนอีกหนึ่งคน “พี่ซีซาร์” ตกใจที่เห็นนักแสดงและนายแบบมืออาชีพเดินควงคู่มากับเพื่อนฉัน “สวัสดีครับ” นอกจากจะหล่อ ฝีมือดี เก่งทุกด้าน ยังเป็นผู้ชายที่มีเสน่ห์และมารยาทดีอีก “ไปไงมาไงคะถึงได้มาพร้อมกันได้” แอบแซวเล็กน้อย ในสายตาฉันสองคนนี้เหมาะสมกันยิ่งกว่าคู่จิ้นในวงการเสียอีก “บังเอิญของบังเอิญน่ะแก ร้านที่เราจะไปทานกันพี่ซีก็คือหนึ่งในนั้น” หือ นี่มันวันรวมนัดคนรู้จักอย่างมิได้นัดหมายเลยนะเนี่ย “ไปกันเลยไหมครับ” พี่ซีซาร์ว่าแล้วเดินนำหน้าพวกเรา ตอนนี้ร้านอาหารญี่ปุ่นมีแต่คนกันเองนั่งร่วมเต็มโต๊ะเหมือนเจ้าภาพเหมาร้านเลี้ยงโดยเฉพาะ “คุณยากิตะเล่นเหมาร้านเลยเหรอครับ” พี่ซีซาร์ที่อายุเยอะที่สุดในกลุ่มพวกเราแอบแซว “ต้องขอโทษพวกคุณด้วยนะครับที่เป็นร้านธรรมดา ๆ พอดีเป็นโปรเจกต์ด่วนจริง ๆ เตรียมร้านไม่ทัน” คุณยากิตะเป็นเจ้าของงานเปิดตัวรถคลาสสิกที่ฉันกับยัยมินตรามาเป็นพีอาร์ให้และเป็นลูกครึ่งไทยญี่ปุ่น ฉันได้ยินข่าวว่าเขาเป็นนักธุรกิจที่ไฟแรงมาก อายุแค่สี่สิบต้น ๆ ทว่ามีกิจการมากมายแถมยังบริหารเองอีก “เรื่องเล็กน้อยครับ ใช่ไหมสาว ๆ” พวกเราพยักหน้าพร้อมรอยยิ้มสำทับคำพูดของพี่ซีซาร์ “งั้นเราสั่งอาหารกันเลยเนอะ ทานไปคุยไปจะได้ไม่เสียเวลานักแสดงดาวรุ่งและนางแบบช่างกล้างมืออาชีพ” นี่ก็เล่นชมพวกเราเกินไป “ที่เชิญทุกคนมาร่วมรับประทานอาหารเป็นการส่วนตัววันนี้เพราะผมกำลังจะเปิดรีสอร์ตที่กระบี่สัปดาห์หน้า” หลังจากนั่งทานอาหารกันได้สักพัก เจ้ามือในมื้อนี้ก็เริ่มเกริ่นถึงสาเหตุที่เชิญพวกเรามาในครั้งนี้ “นี่เปิดธุรกิจใหม่อีกแล้วเหรอครับ ตั้งใจจะรวยคนเดียวไม่แบ่งพวกเราเลยใช่ไหมเนี่ย” พี่ซีซาร์ดูสนิทกับคุณยากิตะพอสมควร ดูจากการพูดเล่นพูดแซวของเขาสิ “ฮ่า ๆ ก็ไม่ขนาดนั้นหรอกครับ” แม้จะดูออกว่าชอบคำชมนี้ แต่อีกคนก็วางตัวดีมาก แบบนี้สินะเขาเรียกมืออาชีพน่ะ “แล้วจะให้พวกเราสี่คนช่วยอะไรเหรอครับ” ฉันนั่งรอฟังรายละเอียดเงียบ ๆ “ผมอยากให้คุณน้ำแข็งกับคุณมินตรามาเป็นนางแบบประกบคู่กับคุณซีซาร์ถ่ายโฆษณาโปรโมตรีสอร์ตให้หน่อย และงานครั้งนี้ผมไว้ใจใครไม่ได้นอกจากช่างกล้องฝีมือไร้ที่ติอย่างคุณสายฟ้า” อา...ชมเสียพวกฉันตัวลอยหมดแล้วเนี่ย “ขอบคุณนะครับที่ให้เกียรติ แต่ผมยังไม่กล้ารับฉายาไร้ที่ตินั้นเพราะคิดว่ายังมีจุดบกพร่องอีกเยอะ” พี่สายฟ้าน่ารัก อยู่เป็น รู้จักถ่อมตัวทั้ง ๆ ที่ฝีมือพี่เขาแทบจะเป็นหนึ่งในวงการถ่ายภาพทั้งนิ่งและเคลื่อนไหว “ทั้งหนุ่ม ทั้งฝีมือดี แถมยังถ่อมตน แบบนี้สิ ผมมองคนไม่ผิด” คุณยากิตะพูดออกมาเป็นประโยคภาษาญี่ปุ่น แต่ฉันก็พอแปลออกนิดหน่อย “แล้วรายละเอียดงานล่ะคะ” เพื่อนรักฉันถามขึ้นบ้าง “เป็นคอนเซ็ปต์คู่รักเพื่อนซี้ ที่จริง ผมมีนายแบบญี่ปุ่นเพิ่มด้วยหนึ่งคน แต่พอดีไฟลต์บินมีปัญหาเลยแลนดิงช้าหน่อยมาไม่ทันวันนี้” ดีจังเลย งานนี้จะได้ร่วมงานกับชาวต่างชาติเป็นครั้งแรกรู้สึกตื่นเต้นดีนะ “สัปดาห์หน้านี่พอจะแจ้งวันได้ไหมคะ” ฉันมีงานอยู่งานหนึ่งวันจันทร์เลยต้องถามกำหนดการทางนี้จะได้ไม่เป็นการรับงานซ้อน “คุณน้ำแข็งมีงานเหรอครับ” “ใช่ค่ะ วันจันทร์น้ำมีงานถ่ายแบบชุดไทย” “ว้าว นี่ผมจะได้เก็บคอลเลกชันใหม่ของคุณอีกแล้ว” ได้แต่ยิ้มเขิน ๆ เพราะไม่รู้จะตอบอะไรดี “แล้วคนอื่น ๆ ล่ะครับ ถ้าเป็นวันพุธได้ไหมเอ่ย” ฉันไม่มีปัญหาจึงมองหน้าคนอื่น ๆ เพื่อดูปฏิกิริยา “มินว่างค่ะ” “ผมก็ว่าง” “ผมยิ่งไม่มีปัญหาเลยครับ” “สรุปว่าทุกคนว่างวันพุธหน้า งั้นเดี๋ยวผมให้เลขาส่งโลเคชั่นที่พักพร้อมรายละเอียดสัญญาค่าจ้างทุกอย่างให้ทางอีเมลนะครับ” เราสี่คนพยักหน้าเป็นการตอบรับงานนี้ ครืด~ เหมือนรู้จังหวะ พอเราคุยกันเสร็จมือถือที่ปิดเสียงไว้ก็สั่นขึ้นมา หยิบออกมาดูเป็นคนที่เพิ่งคุยค้างไว้แล้วเขาไม่ตอบเมื่อชั่วโมงก่อน Macas : เสร็จงานกี่โมงครับ แอบอมยิ้มเล็กน้อยที่อย่างน้อยเขาก็ยอมตอบฉันแล้ว Me : ตอนนี้คุยงานอยู่ร้านxxxx ค่ะ อีกคนรีบตอบกลับแทบจะทันที Macas : ครับ ครับนี่คืออะไร? แถมเงียบไม่มีข้อความใด ๆ ส่งตอบกลับมาอีก ฉันเลยเก็บมือถือเข้าที่เดิมแล้วหันมาสนใจเพื่อนร่วมโต๊ะ “น้ำลองทานนี่ดูสิ” พี่สายฟ้าคีบข้าวปั้นมาวางบนจานให้ฉัน “ขอบคุณค่ะ” ฉันค่อย ๆ คีบอาหารชิ้นนั้นขึ้นมาทานต่อ “ถ้าคุณน้ำแข็งยังไม่มีแฟน ผมจะเชียร์คุณสองคนขาดใจเลย” คุณยากิตะทำฉันทำตัวไม่ถูกเลยนะ แอบมองพี่สายฟ้าว่าเขาจะมีอาการอะไรหรือเปล่าแต่ปรากฏว่าพี่เขาวางตัวปกติฉันก็โล่งใจ “เชียร์ยากค่ะ คนนี้รักแฟนมาก แถมแฟนเธอยังหวงยิ่งกว่าไข่ในหินอีกนะคะ” ฉันแอบหยิกขายัยมินเบา ๆ ที่แซวจนหน้าฉันแดงไปหมดแล้ว “ผมหวังว่าจะได้รับการ์ดมงคลเร็ว ๆ นี้นะครับ” นี่เล่นแซวฉันทั้งโต๊ะแบบนี้ก็เขินแย่สิ “ว้าย!” “น้องน้ำ!” คงเขินจนทำตัวไม่ถูกศอกเลยโดนแก้วน้ำจนทันหกเลอะชุดฉัน พี่สายฟ้ารีบดึงทิชชูมาซับน้ำออกให้ “ขอบคุณค่ะ” “ไปห้องน้ำไหมแก” ฉันขอบคุณพี่สายฟ้า ส่วนยัยมินคงเห็นว่าเสื้อผ้าฉันมีคราบน้ำส้มเหลือง ๆ อยู่เลยถามว่าอยากไปล้างทำความสะอาดไหม “ขอโทษที่เสียมารยาทนะคะ” ลุกขึ้นยืนค้อมหัวขอโทษรอบโต๊ะ “เรื่องเล็กน้อย ตามสบายเลยครับ” ฉันยิ้มอาย ๆให้คุณยากิตะ ก่อนจะปลีกตัวเดินมาเข้าห้องน้ำด้านนอก ครืด~ มือถือฉันสั่นอีกครั้ง เป็นยัยมินส่งมาบอกว่าพวกเธอกำลังจะแยกย้ายกันแล้วไม่จำเป็นต้องกลับเข้าไปในร้าน “ซุ่มซ่ามจังเลยนะเรา” บ่นให้ตัวเอง แต่พอมองกระจกเงาตรงหน้าแก้มกับแดงระเรื่อ นึกถึงสาเหตุที่ทำตัวซุ่มซ่ามเมื่อกี้แล้วจู่ ๆ หัวใจก็เต้นแรงจนต้องพรูลมเข้าออกทางปากให้อัตราการเต้นหัวใจค่อย ๆ ปกติ “จะมีโอกาสนั้นไหมนะ” ถามตัวเองเบา ๆ เฮียมาคัสเขาจะจริงจังกับฉันแค่ไหน? คบไปเรื่อย ๆ หรืออยู่ด้วยกันชั่วนิรันดร์ สงสัยเราคงต้องเริ่มคุยกันเรื่องนี้สักวันแล้วละ เอาเป็นวันเกิดฉันคืนพรุ่งนี้ดีไหมนะ เผื่อจะมีอะไรดี ๆ เกิดขึ้นในวันเกิดฉันด้วย
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม