เมื่อชั่วโมงก่อน จู่ ๆ พี่ซีซาร์ก็โทร. มาหาฉัน เขาบอกว่าพวกเจ๊สุ่มกับเจ๊บอลลูนนัดเขามาเลี้ยงฉลองที่เปิดกล้องเรื่องใหม่
มันน่าแปลกตรงที่พวกเธอไม่ติดต่อมาเองฉันเลยโทร. เรียกพี่สายฟ้าที่ไว้ใจและสนิทที่สุดมาเป็นเพื่อน
แต่เมื่อกี้พอจะโทร. ถามพวกเจ๊ ๆ ว่าอยู่ไหนแล้วเพราะพวกเรามาถึงได้หลายนาทีแต่หากันไม่เจอพี่ซีซาร์ก็ขวางฉันเสียก่อน
“น้ำว่าโทร. หาก่อนดีไหมคะเผื่อมาผิดที่”
พยายามยื้อแขนที่ถูกพี่ซีซาร์จับไว้เพราะไม่ให้ฉันโทรศัพท์จนหลุดสำเร็จ
“นี่ไงครับ เจ๊สุ่มส่งข้อความมาแล้ว”
เขายื่นโทรศัพท์เขามาให้ฉันดู
เป็นข้อความของเจ๊สุ่มจริง ๆ เธอบอกว่าอีกสิบนาทีถึง แบบนี้ฉันก็เบาใจ เมื่อกี้คงระแวงเกินไปมั้ง
“งั้นหาที่นั่งกัน”
พี่ซีซาร์เดินนำไปโซนที่มีโต๊ะว่างพอดี เป็นโต๊ะที่มีที่นั่งครบพวกเราห้าคนจะได้ไม่เบียดเสียดกัน
ฉันเลือกนั่งด้านนอกสุดไม่ติดกับใคร โดยมีพี่สายฟ้านั่งถัดจากฉันแต่เว้นช่องว่างสำหร
