"พวกเราจะไปที่ไหนกัน"
"ตงห่าวกับหนิงจินกำลังวางแผนจับตัวอาเยว่"
"นายว่าอะไรนะ!"
"อย่างที่นายได้ยินนั่นแหละ อาโหยว่เลยรีบมาบอก ฉันก็รีบเรียกนายมานี่แหละ"
ซุนอี้และจ้าวหลุนพูดคุยกันในระหว่างที่กำลังเดินไปตามหลังอาโหยว่ไปติด ๆ ส่วนพ่อคุณทูนหัวของสาวน้อยก็ไม่ยอมปล่อยมือเธอเลยสักครั้งกระทั่งถึงจุดหมายที่เป็นบ้านร้าง แม้จะมีผนังปิดกั้นการมองเห็นจากรอบด้าน ทว่าด้านบนกลับเปิดโล่งไม่มีหลังคา
"พี่ตงห่าว พี่ต้องจับนังซุนเยว่ไปจัดการให้ฉันนะ"
"แหม๋ เธอลงทุนขนาดนี้แล้วพี่ก็ต้องจัดการให้เธออยู่แล้วสิ ว่าแต่เธอเถอะ ถ้าวันนึงได้เป็นเมียไอ้จ้าวหลุนแล้ว หวังว่าเธอคงไม่ลืมบทสวาทอันเร่าร้อนของเรานะ"
ตงห่าวและหนิงจินอยู่ในกระท่อมร้างด้วยสภาพที่ไร้เสื้อผ้าปกปิดร่างกาย หญิงสาวยอมนอนกับตงห่าวเพื่อหวังให้อีกฝ่ายช่วยกำจัดซุนเยว่ไปให้พ้นทาง
"พี่เด็ดขนาดนี้ฉันจะลืมพี่ได้ยังไงกันจ๊ะ ขอแค่พี่จับตัวมันออกไปได้
