หนูจะพูดเอง หรือจะให้พี่พูด

2350 คำ

หลังจากเดินออกมาจากห้องพักของแม่ลูกบ้านเหริน ซุนเยว่มองเวลาที่หอนาฬิกาก่อนจะรู้ว่าเธอมีเวลาอีก 1 ชั่วโมงกว่ารถสองแถวจะออก ซุนเยว่ไม่คิดจะเดินไปที่ไหนอีกเพราะวันนี้เธอไปหลายที่มากเกินไปแล้ว เธออดคิดไม่ได้ว่าเย็นนี้หากทุกคนรู้เรื่องที่เธอเดินไปนั่นไปนี่เป็นว่าเล่น เธอคงต้องโดนทุกคนดุแน่นอน โดยเฉพาะพี่ชายข้างบ้านของเธอ สองขาเรียวของสาวน้อยมุ่งหน้าไปที่หน้าที่ว่าการอำเภอเพื่อไปขึ้นรถคันเดิมที่เธอโดยสารมา ไม่นานนักก็ถึงจุดหมายปลายทาง ซุนเยว่ขึ้นไปนั่งรอบนรถเมื่อเห็นว่ามีสองยายหลานนั่งอยู่บนรถแล้ว "ยายจ๋า ขายเมล็ดผักไม่ได้เลย แล้วแบบนี้เราจะเอาอะไรกิน" ผู้เป็นหลานเอ่ยถามยายที่นั่งอยู่ข้างกัน วันนี้ทั้งคู่ตั้งใจนำเมล็ดผักที่เก็บไว้เข้ามาขาย แต่สุดท้ายก็ไม่เป็นดั่งหวังเพราะไม่มีใครสนใจซื้อเลย หากเป็นผักที่พร้อมกินก็ว่าไปอย่าง "อดทนหน่อยหลานยาย เดี๋ยวทุกอย่างก็ดีขึ้น" ซุนเยว่ได้ยินดังนั้นก็อ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม