พี่วินรีบวิ่งออกมาจากงานเพื่อช่วยฉัน แต่ยังไงพี่ติณก็ไม่ยอมปล่อยฉันอยู่ดี
“กูจะแจ้งตำรวจ”
“เชิญ” พี่ติณตอบแบบท้ายทาย
“มันเป็นใครน้ำมนต์รู้จักมันหรือเปล่า” พี่วินถามฉัน
“……” ฉันทำได้แค่เงียบเพราะไม่รู้ว่าจะบอกกับพี่วินยังไงดี
พี่ติณยื่นหน้ามากระซิบ “บอกมันไปสิว่าฉันเป็นผัวเธอ”
“พี่วินกลับไปก่อนนะคะ อย่าบอกใครเรื่องนี้หนูขอร้อง แล้วหนูจะบอกพี่วินทุกอย่าง”
“แต่พี่…”
“หนูขอนะคะ”
พี่วินถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะพยักหน้าตอบแบบจำใจแล้วเดินจากไป
พอพี่วินเดินหายไปแล้วพี่ติณก็ลากตัวฉันมาที่รถ เขาบังคับฉันให้เข้ามานั่งด้านในรถก่อนที่จะขับออกไปจากงานด้วยความเร็วราวกับอยู่ในสนามแข่ง
พี่ติณพาฉันกลับมาที่บ้านของตัวเอง พอลงจากรถได้เขาก็ลากฉันมาที่หน้ากระโปรงรถแล้วจับตัวของฉันกดให้นอนราบ
“ไม่คิดว่าแค่อาทิตย์เดียวที่ไม่เจอกัน ฉันจะได้ฟังข่าวดีว่าเธอกำลังจะหมั้น หึ! ช่างเป็นเรื่องที่น่าย
