เสื้อผ้าบนตัวของฉันถูกฉีกขาด กระโปรงถูกถกขึ้นมากองไว้บนหน้าท้อง กางเกงซับในและกางกางในตัวจิ๋วถูกพี่ติณกระชากจนขาดลุยไม่ต่างอะไรจากเสื้อนักศึกษาที่ถูกกระชากไปก่อนหน้านี้
เมื่อเขาจัดการกับตัวฉันเสร็จก็ลุกขึ้นยืนแล้วถอดเสื้อผ้าของตัวเอง โดยที่ฉันก็นอนอยู่นิ่งๆ
ร่างหนาถาโถมแทรกเข้ามากลางลำตัวฝ่ามือใหญ่จับหว่างขาของฉันทั้งสองข้างให้ชันขึ้นแล้วจับแก่นกายใหญ่ถูขึ้นลงแวกกลีบทั้งสองข้าง
“ทำไมไม่ใส่ถุงยาง อ๊ะ~” พอท้วงออกไปก็ถูกพี่ติณอัดกระแทกเอวสอบแรงๆ มันทำให้ฉันเกร็งไปทั้งตัวเพราะเจ็บ
“ไม่ใส่” เสียงเข้มเอ่ยตอบ จากนั้นก็เริ่มกระแทกเอวสอบอย่างป่าเถื่อน
ปัก ปัก ปัก! การกระทำของพี่ติณมันรุนแรงมากกว่าครั้งไหนๆ เขาอัดกระแทกเอวสอบถาโถมใส่ไม่ยั้งเหมือนกำลังลงโทษฉันที่ดื้อรั้น
“อึก พะ พอก่อน อ๊ะ หนูเจ็บ” ฉันที่ทนความเจ็บไม่ไหวจึงพยายามจะหนี ทั้งใช้เท้าถีบที่แผงอกแกร่งเพื่อผลักตัวออกจากแก่นกายใหญ
