#มหาวิทยาลัย
“น้ำมนต์ฉันคิดว่าวันนี้แกต้องขาดแล้วซะอีก” แอนนารีบท้วงขึ้นเมื่อเห็นฉันเดินมา
“นั่นสิ รู้ไหมว่าเมื่อคืนแกเมามาก” ใบข้าวพูด
“ใช่ เมาแล้วน่ากลัวฉิบ!” ไนท์พูดเสริมอีกแรง
คำทักทายของเพื่อนๆ ทำให้ฉันต้องหยุดคิดว่าเมื่อคืนนี้เผลอทำอะไรบ้าๆ ไปหรือเปล่า
“แกคงจำไม่ได้สินะ ดีแล้วๆ อย่าไปจำเลย” แอนนาจับมือฉันให้นั่งลงข้างๆ ตัวเอง
“เนอะ ถ้าจำได้ต้องอายมากแน่ๆ อุ๊ย!” ใบข้าวรีบยกมือขึ้นมาปิดปากตัวเองเมื่อเผลอพูดสิ่งที่ไม่ควรออกมาต่อหน้าฉัน
“ยัยข้าว เงียบปากไปเลยนะ” แอนนาหันไปดุใบข้าวทำให้เธอรีบเม้มปากแน่นทันที
“พวกแกปิดบังอะไรฉันอยู่ เมื่อคืนฉันทำอะไร ?” ฉันถามแต่เหมือนทุกคนไม่อยากจะพูด ฉันจึงจ้องหน้าไนท์แทนเพราะไนท์คงไม่กล้าโกหก “ว่าไงไนท์ เมื่อคืนฉันทำอะไรที่มันน่าอายลงไปงั้นหรอ”
“อ่า! ฉันเพิ่งนึกขึ้นมาได้ว่าต้องไปซื้อน้ำกิน เดี๋ยวไปก่อนนะเจอกันที่ห้องเรียน” ไนท์โบกมือลาจาก
