พี่ติณยังไม่ได้พูดอะไรพี่เมฆก็เดินกลับมาพอดี
“ไอ้ติณกูต้องกลับแล้วนะมีธุระด่วนว่ะ”
“อืม” พี่ติณพยักหน้าตอบ
“พี่กลับแล้วนะครับคนสวย ^_^” ก่อนจะเดินออกไปพี่เมฆหันมายิ้มหวานให้ฉัน
พอได้นั่งอยู่กับพี่ติณสองคนบรรยากาศมันก็ชวนให้อึดอัด
ก๊อกๆ เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นมาทำลายความเงียบ
“เข้ามา” สิ้นสุดคำสั่งของพี่ติณประตูห้องก็ถูกเปิดออก ลูกน้องของพี่ติณยื่นถุงบางอย่างมาให้เขา แล้วพูด “ของที่นายสั่งได้แล้วครับ”
“อืม จะไปไหนก็ไป”
“ครับ”
“ของเธอ” พี่ติณยื่นถุงในมือตัวเองมาให้ฉัน
“อะไรหรอคะ”
“ยาคุมฉุกเฉิน”
พอได้ยินแบบนั้นฉันก็รีบคว้ามือไปรับถุงจากพี่ติณมาทันที นึกว่าเขาจะไม่ใส่ใจแล้วซะอีก
“รีบๆ ไปกินซะ”
“…ค่ะ”
ฉันลุกขึ้นเดินมาหาขวดน้ำแล้วแกะยากินหนึ่งเม็ด เพราะอ่านที่ฉลากเขาบอกให้กินหนึ่งเม็ดก่อน
หลังจากที่กินยาคุมฉุกเฉินแล้วมันก็ทำให้ฉันสบายใจขึ้นมากๆ ส่วนพี่ติณก็นั่งด
