B*TCH 7
1465 คำ
“จ จะทำบ้าอะไรของนายน่ะ หยุดนะ!!!” ร่างบางร้องเสียงหลงเมื่อถูกเขากระชากขาตัวเองให้ลงไปนอนใต้ร่างก่อนจะเอาใบหน้าหล่อๆซุกไปที่ตรงนั้นของเธอ
“กรี๊ดดด ...อึก อย่านะ ไม่เอา!!” ยิ่งเธอดึงผมเขาให้ถอยออกกระทิงก็ยิ่งฝังหน้าลึกเข้าไปอีก ลิ้นร้อนๆยังทำหน้าที่ของมันได้อย่างดีเยี่ยมจนร่าบางอ่อนระทวยไปกับที่นอน
“แฮ่กๆ มะ ไม่เอา อ๊า อย่า กรี๊ดดดด ..แฮ่กๆๆ” เหมืนกับเธอลอยอยู่บนอากาศก่อนที่จะตกลงมาที่พื้นอย่างแรง น้ำหวานสีใสไหลออกมาอย่างล้นหลาม กระทิงยืดตัวขึ้นสูงก่อนจะจับแท่งเนื้อดันเข้าไปจนสุดทางในครั้งเดียว
สวบ ปึก
“อ๊า!!! ฉันจุก อื้อ” เอวหนาขยับเข้าออกอย่างเชื่องช้าแต่หนักแน่น เขาดึงออกจนเกือบหมดและดันเข้ามาจนสุดจนร่างบางสั่นสะท้านไปทั้งตัว
“ด่าผัวอีกสิ ...ด่าเยอะๆเลย มันเร้าใจดี” ร่างเปลือยเปล่าที่นอนบิดตัวอยู่บนเตียงทำให้อารมณ์ของเขาพุ่งขึ้นสูงจนน่ากลัว กระทิงเริ่มขยับเข้าออกอย่างรุนแรงตามใจตัวเอง หน้าอกอวบเด้งไปมาจนต้องเอื้อมมือไปบีบเคล้นให้หายหมั่นเขี้ยว
ปักๆๆๆๆ
“โอ๊ย เบาๆ อื้อๆๆๆ ฉันแสบ โอ๊ยย” กระทิงไม่ได้ฟังเสียงอ้อนวอนของวิคเลยแม้แต่น้อย เขายิ่งขยับแรงขึ้นมากกว่าเดิมเพราะต้องการสั่งสอนเมียหมาดๆของตัวเองว่าอย่าลองดีมาต่อปากกับเขา
“แน่นโคตรเลยเมีย ซี๊ดด ขนาดเอาทั้งคืนยังแน่นอยู่เลย” ใบหน้าสวยแดงเห่อตอนที่เขาพูดมันออกมา
“ทุเรศ อ๊ะๆๆๆ แรงไปแล้ว อ๊าๆๆ อ๊า!!!!!!!!!” แรงตอดรัดอย่างรุนแรงทำให้กระทิงเบ้หน้าด้วยความทรมานก่อนจะขยับเอวให้หนักหน่วงยิ่งกว่าเดิม
ปับๆๆๆๆๆ
“จะแตกแล้ว ซี๊ดด เสียวชิบหาย!!!”
“อย่าปล่อยในนะ อย่านะ!!” มือหนาล็อคเอวบางไว้แล้วกระแทกเข้าไปถี่ๆ ยิ่งเห็นร่างบางดิ้นที่จะไม่ให้เขาปล่อยในก็ยิ่งล็อคไว้แน่นกว่าเดิม
“ซี๊ดด จะแตกแล้วว อ่าส์!!!!! ไม่!!!!! อื้อออ” ความรู้สึกอุ่นวาบด้านในตัวเองทำให้วิคน้ำตาไหลเป็นทาง เขาไม่ป้องกันแถมยังไม่เอามันมาปล่อยข้างนอกอีก
“ร้องไห้ทำไม ...เก็บไว้ร้องไห้ตอนเอาเสร็จดีกว่า” กระทิงลากแขนเรียวลงจากเตียงเข้าไปที่ห้องน้ำแต่วิคไม่ยอมที่จะตามเขาไปง่ายๆ
...หึ เดี๋ยวก็รู้ว่าใครมันจะแน่กว่ากัน
“เฮือก! นายจะทำบ้าอะไร!” เขากระชากผ้าห่มที่ห่อตัวเธอออกแล้วเอาเศษผ้ามัดแขนไพล่หลังเธอไว้ก่อนจะจับร่างบางพาดบ่าเดินดุ่มๆเข้าไปในห้องน้ำ
“เปลี่ยนที่เอาเมียไงไม่เห็นต้องถาม คุกเข่า!” เขาพยายามบังคับให้เธอนั่งลงตรงหน้าแต่แน่นอนเธอก็ยังคงพยายามที่จะหนีโดยไม่รู้ชะตากรรมตัวเองเลย
พรึ่บ
“ว๊าย!! ไอ้ลามก ไอ้วิตถาร!! อุก อื้ออ!!” กระทิงผลักให้วิคนั่งลงบนชักโครกก่อนที่จะจับแท่งเนื้อยัดเข้าไปในปากเธอ
“ถ้าเธอกัดมัน ฉันจะข่มขืนเธอให้ท้องเลยยัยตัวแสบ ซี๊ดดด อมลึกๆ” กระทิงขยับหัวของวิคตามใจตัวเอง ใบหน้าหล่อเงยหน้าสูดปากครางอย่างสุขสมผิดกับร่างบางที่นั่งอยู่ตรงหน้าเขา
“อึกๆๆ อื้มมม” น้ำตาเธอไหลออกมาเป็นทางไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงต้องมาเจอเรื่องเลวร้ายแบบนี้ด้วย
“ซี๊ดดด ปากนิ่มชิบหาย อ่าส์ จะแตกแล้ว อึก ...แตกแล้ว!!!!” เอวหนากระแทกครั้งสุดท้ายก่อนจะฉีดน้ำเชื้อเข้าไปด้านในจนหมด
“แค่กๆๆ ไอ้ทุเรศ แค่กๆ” วิคทิ้งตัวนั่งลงที่พื้นห้องน้ำ เธอไม่มีโอกาสที่จะคายมันออกเพราะเขาฉีดมันลงคอเธอไปหมด
“ปากเก่งอย่างนี้ให้อมอีกสักรอบดีมั้ยเนี่ย ...แต่เอาน้ำไปปล่อยที่อื่นน่าจะดีกว่า” กระทิงปลดเชือกที่ข้อมือของวิคออกก่อนจะอุ้มเธอไปวางบนอ่างล้างหน้าแล้วดันแท่งเนื้อเข้าไปทีเดียวจนสุด
“อ๊า!!! ฮึก ฉันเจ็บไปหมดแล้ว ...หยุดซะที” น้ำตาเธอรินไหลออกมาอย่างสุดจะกลั้น แต่มันก็ไม่ทำให้เขาหยุดขยับเลยแม้แต่นิดเดียวทุกสัมผัสกลับยิ่งรุนแรงขึ้น
“ซี๊ดด โคตรแน่นเลย จะแตกอีกแล้ว!! อ่าส์!!” กระทิงไม่เคยอารมณ์พลุ่งพล่านมากขนาดนี้มาก่อน เขารู้ตัวอีกทีร่างบางก็สลบไปเรียบร้อยแล้ว พอมองออกไปด้านนอกฟ้าก็เริ่มจะมืดอีกครั้ง
“ไอ้ห่า กูเป็นเหี้ยอะไรไปวะเนี่ย” อยากจะตบหัวตัวเองสักทีที่ทำตัวรุนแรงกับเธอไปขนาดนี้ เขาช้อนร่างของวิควางลงบนเตียงนอนอย่างแผ่วเบา ร่องรอยหลายอย่างบนตัวเธอทำให้เขารูสึกสลดใจไม่น้อยเลย
Rrrrrr
“ว่า” เขาจำต้องวางผ้าที่เช็ดตัวเธออยู่แล้วเดินไปรับโทรศัพท์ในห้องด้านนอก
(หายเข้าไปเป็นวันเลยนะครับ ยาเมื่อคืนดีมากเลยชั้ยล่ะ) Shit!!! เสียงไอ้ห่าบาร์ตันแม่งร่าเริงเชียว แล้วเมื่อกี้มันพูดถึงยา? ยาอะไรวะ
“มึงหมายถึงอะไร กูไม่เข้าใจ”
(เอ้า ก็ยาเมื่อคืนที่พวกคุณสนุกกันยังไงล่ะครับ)
“นี่มึง!!! แม่งเอ๊ย ทำห่าอะไรวะ!!!” กระทิงวางสายอย่างแรงด้วยความไม่พอใจ เขาคิดว่าเมื่อคืนเธอยอมเป็นของเขาเองและพอตอนเช้าอาจจะรู้สึกผิดเลยแกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง
...ที่ไหนได้ยัยนี่โดนยาแล้วเขาเองเสือกไม่รู้ด้วย
“แม่งเอ๊ย!!! ...ฉันไม่มีวันปล่อยเธอไปแน่” กระทิงสบถอย่างหัวเสียก่อนจะหันไปมองร่างบางที่นอนหน้าซีดอยู่บนเตียง มือหนาลูบไปที่ริมฝีปากบางที่มีรอยเลือดซึมออกมาเล็กน้อยเพราะแรงจูบเมื่อคืน
ไม่ว่ายังไงเขาก็จะให้เธอมาอยู่ข้างๆเขาตลอดไป ไม่มีทางที่ไอ้ตัวผู้ตัวไหนจะมาแย่งเธอไปจากเขาได้แน่นอน
Rrrrr (John)
“ใครอีกวะไอ้ห่าจอห์นเนี่ย ...หรือว่าแฟนที่ยัยนี่เคยบอก?” กระทิงเลือกที่จะไม่รับโทรศัพท์เพราะไม่อยากสร้างปัญหาให้เธอไปมากกว่านี้
...แค่นี้ก็แก้ไม่ถูกเรื่องแล้วเนี่ย เดี๋ยวถ้ายัยนี่ตื่นขึ้นมาต้องถลกหนังหัวเขาออกแน่ๆ
Line (5)
JV : ที่รัก ทำไมไม่รับสาย
JV : อยู่ที่ไหน เมื่อคืนผมอยู่ที่บ้านกับคุณพ่อเลยไม่ได้รับโทรศัพท์
JV : ตื่นแล้วโทรหาผมด้วยนะ ผมรักคุณนะครับ
JV : ....
JV :
“ห่าอะไรวะเนี่ย มึงเหงามากหรือถึงได้ไลน์หาเมียคนอื่นไม่หยุดเนี่ย” กระทิงพูดอย่างหัวเสียก่อนจะปิดโทรศัพท์ของวิคแล้วยัดลงกระเป๋ากางเกงของตัวเองไป
“เวลาหลับก็น่ารักดีนี่หว่า ทำไมตอนตื่นถึงได้แสบขนาดนี้นะ” เขาบีบจมูกรั้นเบาๆก่อนจะก้มลงจูบที่หัวแล้วเดินไปหาอะไรกินที่ด้านนอก
โชคดีที่ซื้อห้องนี้จากไอ้บาร์ตันมาแล้วไม่งั้นเมื่อคืนคงโดนยัยตัวแสบปล้ำตั้งแต่อยู่ที่ลานจอดรถแน่ๆ
“ทำไมมันแสบๆวะ” กระทิงเดินเปลือยท่อนบนเดินไปมาในห้องก็รู้สึกแสบๆที่หลัง พอไปส่องกระจกดูก็เห็นแต่รอยเล็บแดงเถือก ซึ่งมันก็มาจากคนที่นอนหลับอยู่บนเตียงของเขานั่นแหละ
“ทำรอยไว้ซะเยอะเชียวนะ แสบชิบ!” เขาสวมเสื้อลวกๆก่อนจะเดินออกไปหาบาร์ตันที่ห้องทำงาน พอไอ้เพื่อนจอมกวนประสาทเห็นเขาก็ยิ้มกว้างอย่างออกนอกหน้า
“ว้าวๆ มีแรงด้วยเหรอเนี่ย” กระทิงเขวี้ยงแท่นทับกระดาษใส่บาร์ตันแต่เขารับไว้ได้แล้วปากลับมาอย่างแรงด้วยใบหน้ายิ้มๆ
“ไอ้เหี้ยบาร์ตัน เล่นห่าอะไรของมึงเนี่ย!!”
“ไถ่โทษไงที่วันนั้นผมทำแผนของกระทิงพัง ?” ใบหน้ายิ้มแย้มบ่งบอกถึงเจตนาที่แสนจะบริสุทธิ์ของบาร์ตันทำให้กระทิงถึงกับส่ายหัวแรงๆหลายที
“เลิกยิ้มเหมือนเฮียกูเถอะ แค่นี้ก็ก็สยองจะแย่แล้ว” กระทิงหมายถึงสิงห์ที่ชอบยิ้มสยองๆให้เขาบ่อยๆจนเขาต้องหนีออกมาอยู่ข้างนอก
...ยิ้มเหมือนกับฆาตกรโรคจิตยังไงก็ไม่รู้
“ว่าแต่เมื่อกี้มีคนมาตามหาวิคตอเรียด้วยแหละครับ”
“แล้วมึงบอกพวกมันไปว่าไง!!!”
- ผู้เขียน
