ตอนที่ 34
“สำหรับคุณฉันขายให้แค่สองพันบาท เท่านั้น ให้ทั้งหมด” หล่อนยิ้มระรื่น เมื่อเห็นว่าเขากำลังจะช่วยหล่อนไม่ให้ขาดทุน
“รวมทั้งตัวเธอด้วยหรือเปล่า”เขายังมีกะจิตกะใจมายั่วหล่อน ทำเอานามินีนั้นมีใบหน้าบึ้งตึงใส่อีกครั้ง
“บ้า นี่ ฉันมาขายดอกไม้นะ ไม่ได้มาขายของอย่างว่านะคุณวินท์” ถลึงตาใส่เขา แล้วชายหนุ่มก็หัวเราะชอบใจ
“ก็ลองหัดเป็นอาชีพเสริมดูหน่อยสิ”
“บ้า ไม่ต้องมากวนฉันนะ ไม่ซื้อก็ไม่ต้องซื้อ ไปให้พ้นเลย” หล่อนเริ่มอารมณ์เสียอีกครั้ง
“จุ๊ๆ” นั่น เขาทำปากพร้อมกับยกนิ้วชี้ห้าม สอนหล่อน “ทำอย่างนี้ไม่ได้เลยนะ เป็นแม่ค้ามันต้องมีความอดทน”
“โธ่เอ๋ย พระเจ้าช่วยด้วยเถิด น่าสงสาร แต่ว่าเธอเป็นแม่ค้าที่เที่ยวไล่ลูกค้าแบบนี้เองใครเขาจะอยากซื้อพวงมาลัยเธอ เห็นมั๊ย เธอถึงขายของไม่ได้ เพราะ ปากของเธอมันไม่ดีเอง”
“มีสิทธิ์อะไรมาว่าฉัน”
หล่อนชักโกรธแหวเสียงใส่ ไม่ช่วยซื้อ ยังมาขุ่นกวนวา
