สัมผัส(รัก) คนเถื่อน SM+++

สวีทแบบคนเถื่อน

ผับดัง

เถื่อนเดินกอดคอรีโมตเข้าไปด้านในผับ เขามองดูบรรยากาศในห้องที่คนกำลังสนุกสนานกัน เสียงดนตรีดังอึกทึกครึกโครม

" ชอบแบบนี้ไหม" เถื่อนก้มลงไปถามเธอที่ยืนมองบรรยากาศในห้องนิ่งๆ รีโมตหันหน้ามาสบตากับเขา

" น่าสนุกดี" เธอตอบเขาเสียงเรียบ พลางหันไปมองบรรยากาศในห้อง เถื่อนแสยะยิ้มร้าย พลางกอดคอของเธอแน่นๆและพาไปที่มุมนั่งสบายๆที่ไนเจอร์จองให้เขาแล้ว

ตุบ! เถื่อนนั่งลงตามด้วยรีโมตนั่งบนตักของเขา มือของเขากอดเอวของเธอแน่นๆ รีโมตหันกลับไปมองหน้าของเขาทันที

" เถื่อน! ฉันไม่ใช่เด็กนั่งดริ้งค์น่ะไอ้บ้านี้" รีโมตเค้นเสียงลอดไรฟันออกมาด้วยความหงุดหงิด เถื่อนเหยียดยิ้มที่มุมปาก

" หนูรีๆว่าอะไรนะ ไอ้สารเลวไม่ได้ยินเลย" เขาตอบกลับเธอออกมาอย่างกวนๆ ถึงแม้ว่าเขาจะได้ยินคำพูดของเธอก็ตาม รีโมตขบกรามแน่นๆ พลางยกมือขึ้นมาคล่องคอของเขา เถื่อนมองการกระทำของเธอนิ่งๆ รีโมตถอนหายใจแรงๆก่อนจะค่อยๆยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆเขา เถื่อนปลายตามองการกระทำของเธอตลอดเวลา

" ฉันไม่ใช่เด็กนั่งดริ้งค์" รีโมตเค้นเสียงลอดไรฟันออกมาเหี้ยมๆข้างหูของเขา เถื่อนอมยิ้มที่มุมปากก่อนจะหุบยิ้มเอาไว้ รีโมตเงยหน้าขึ้นมาช้าๆ ทั้งสองคนสบตากัน

" หนูรีก็ลองเป็นสักคืนสิ เผื่อไอ้เถื่อนคนนี้มันเอ็นดูหนูรีไง" เถื่อนแกล้งพูดแซวรีโมตอย่างขำๆ รีโมตชักสีหน้าใส่เขา พอดีกับพนักงานในผับเดินเข้ามาหาทั้งสองคน

" เตกีร่า " เถื่อนสั่งพนักงานในผับ พร้อมปลายตามองรีโมต

" หึหึ หนูรีลองดื่มซิวๆเอาใจไอ้สารเลวคนนี้หน่อยน่ะ" เถื่อนพูดกับเธอพลางยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆหวังจูบปากที่แดงธรรมชาติของเธอ แต่รีโมตหันหน้าหลบไปทางอื่น เธอมองบรรยากาศในผับอย่างเมินเฉย เถื่อนแสยะยิ้มร้าย

' หึ คงชอบแบบดิบๆสินะ' เถื่อนพูดกับคนบนตักของเขาด้วยความไม่พอใจ ทั้งสองคนรอไม่นานพนักงานก็เดินมาด้วยถาดที่มีขวดเหล้าที่แรงที่สุด มะนาวในถ้วยแช่น้ำแข็งให้เย็นๆ เกลือที่อยู่ในแก้วเล็ก สุดท้ายแก้วเล็กสองใบ พนักงานหยิบของลงวางบนโต๊ะด้านหน้าของเถื่อนและรีโมตๆหันมามองหน้าของเขา

" ฉันไม่ดื่มแน่นอน!" รีโมตพูดปฏิเสธทันควัน เพราะเธอรู้ว่าสภาพร่างกายของเธอไม่เหมาะกับเหล้าแรงๆแบบนี้แน่นอน เพราะเธอคงน็อคตั้งแต่แก้วแรกแล้ว เถื่อนไม่สนใจคำพูดของเธอ เขายื่นมือไปด้านหน้า พร้อมกับหยิบช้อนเล็กตักเกลือขึ้นมาเล็กน้อย

" หนูรียกมือขึ้นมาสิ" เขาสั่งเธอเสียบเรียบ รีโมตกัดริมฝีปากล่างแน่นๆ

" นี้คือคำสั่งอย่าขัดใจ ' ไม่ชอบ' " เถื่อนเค้นเสียงลอดไรฟันออกมาเยือกเย็นเพื่อสั่งเธอ รีโมตสบตากับเขาด้วยความหงุดหงิดแต่เธอก็ยอมยกมือขึ้นมา

" หนูรีคว่ำมือด้วย" เขาบอกเธอ รีโมตทำตามเขาว่าอย่างว่าง่ายๆ เถื่อนค่อยๆเอาเกลือที่ช้อนเล็กเทลงหลังมือของเธอเล็กน้อย เสร็จแล้วเขาหยิบไปหยิบแก้วเหล้าขึ้นมา เขาก้มหน้าลงไปหาเกลือที่อยู่หลังมือของเธอช้าๆ รีโมตมองการกระทำของเขานิ่งๆ ลิ้นร้อนๆแลบออกมาพร้อมกับเลียเกลือบนหลังมือของเธอ รีโมตเม้มปากแน่นๆ หัวใจเต้นแรง เถื่อนยกแก้วเหล้าเข้าปาก

อึก! เขากลืนเหล้าลงไปในลำคอครั้งเดียว

" อ๊าาาา " เสียงครางถูกปล่อยออกมาเพราะขนาดแอลกอฮอล์นั้นแรงมากๆ รีโมตมองหน้าของเขานิ่งๆ เถื่อนแสยะยิ้มที่มุมปาก

" ถึงทีของหนูรีแล้ว" เถื่อนบอกคนตรงหน้า รีโมตส่ายหน้า เถื่อนยื่นมือไปตักเกลือมาเล็กน้อยและเทบนหลังมือของเขา เสร็จแล้วเขายื่นไปหยิบแก้วเหล้ามารอ

" อย่าขัดใจไอ้เถื่อนนะหนูรี!" เถื่อนบอกคนตรงหน้าน้ำเสียงเรียบนิ่ง

" เลวจริงๆไอ้สารเลว" รีโมตด่าเขาพร้อมกับทค่อยๆก้มหน้าลงไปหาเกลือบนหลังมือของเขา ลิ้นของเธอแลบออกมาและเลียเกลือบนหลังมือของเขาๆ เถื่อนมองนิ่งๆ รีโมตเงยหน้าขึ้นมา เถื่อนจ่อเหล้าที่ปากของเธอพอดี รีโมตอ้าปากรับแก้วเหล้า เขากรอกเหล้าในแก้วเข้าไปในปากของเธอทันที รีโมตรีบกลืนเหล้าลงคอไป

อึก! เสียงกลืนเหล้าอย่างลำบาก คำรุนแรงของแอลกอฮอล์มันแสบที่ลำคอและลงไปเรื่องจนถึงหน้าท้องรีโมตรู้สึกร้อนวูบวาบตาาร่างกาย เถื่อนยื่นมือไปหยิบมะนาวขึ้นมา

" อ้าปาก!" เถื่อนสั่งคนบนตักแกร่ง รีโมตก้มหน้าลงมองหน้าของเขาพลางทำตามอย่างเชื่องช้า เพราะฤิทธิ์แอลกอฮอล์ออกฤิทธิ์อย่างรวดเร็ว เถื่อนยัดมะนาวเข้าปากของเธอทันที รีโมตค่อยๆลิ้นลองรสชาติของมะนาว ตาของเธอเริ่มปรือๆ เถื่อนมองแล้วอมยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย

" อื้มมมมม" รีโมตครางในลำคออู้อี้

" หึหึ ชอบล่ะสิ" เถื่อนถามคนตรงหน้า. รีโมตคายมะนาวออกมาจากปากพอดีกับมือของเขารับชิ้นมะนาวเอาไว้ได้อย่างรวดเร็ว

" เถื่อนนนนนนนน ไอ้บ้าาาาาาาาาาา" รีโมตเรียกชื่อของเขายาวและด่าเสียงยานมากๆ ตาแดง ปรือๆ ตัวอ่อน รีโมตมองบรรยากาศให้ผับเริ่มไม่ชัดเจน เพราะมันหมุนไปหมด เถื่อนยื่นมือไปหยิบแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มเพรียวๆ โดยเขาไม่ต้องการเกลือหรือมะนาวสักอย่างเลย

อึก! เขากลืนเหล้าลงไปอย่างไม่รู้สึกอะไรเลย

" อ๊าาาาาาา หึหึ" เถื่อนปล่อยเสียงครางออกมาอย่างชอบใจกับความแรงของแอลกอฮอล์รสเริส เขามองหน้าของรีโมตที่นั่งโยกเยกเหมือนตุ๊กตา มือของเธอคล่องคอของเขาหลวมๆ ตาปรือๆ

" อีกไหมหนูรี " เถื่อนถามเด็กนั่งดริ้งค์ของเขา รีโมตพยักหน้าช้าๆ เถื่อนแสยะยิ้มชอบใจ เขารีบทำเหมือนกับครั้งแรกทันที รีโมตก้มลงไปเลียเกลือเข้าไปในปาก เสร็จแล้วเธออ้าปากรอเหล้าที่เขาจ่อรอที่ปากของเธอ เถื่อนกรอกเหล้าเข้าไปในปากของเธออย่างรวดเร็ว

อึก! รีโมตกลืนเหล้าลงคอไปอย่างลำบาก เถื่อนยัดมะนาวเข้าไปในปากของเธออย่างรวดเร็ว รีโมตรีบดูดน้ำมะนาวลงไปในลำคอ

" อื้มมมมมมมมมมม" เสียงครางอู้อี้ในลำคอของเธอ ตาแดงก่ำปรือๆมากกว่าเดิม

" หึหึ !" เถื่อนหัวเราะในลำคออย่างชอบใจ เขายกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มช็อตต่อช็อตจนนับไม่ถ้วนอย่างซิวๆและไม่ได้รู้สึกอะไรเลย รีโมตซบหน้าลงบนอกแกร่งของเขา

" เถื่อน ฉันอยากไปเข้าห้องน้ำจัง" รีโมตพูดอู้อี้บอกคนที่นั่งดื่มสบายๆ เถื่อนก้มลงมองดูเธอพลางแสยะยิ้มร้าย เขามองหาป้ายที่ชี้บอกว่าห้องน้ำอยู่ไหน เขาอุ้มเธอขึ้นมาพลางเดินไปที่ห้องน้ำ รีโมตหรี่ตาปรือๆมองเขามือไม้อ่อนไร้เรี่ยวแรง เขาอุ้มเธอมาถึงหน้าห้องน้ำ พลางค่อยๆวางเธอให้ยืนเอง

" ฉันยืนไม่ไหว " รีโมตพูดออกมาอู้อี้ หน้าแดงก่ำ ตาปรือๆ มือยังคล่องคอของเขาเอาไว้เพื่อยึดเขาเป็นหลัก เถื่อนกอดเอวของเธอเอาไว้ พลางใช้ความคิดในหัว

" ฉันไม่มีแรงเดิน" รีโมตบอกคนที่มองหน้าเธออยู่ เถื่อนมองคนที่เดินเข้าเดินออกห้องน้ำ ก่อนเขาจะดึงเธอเข้ามากอด หน้าของรีโมตซบอกแกร่งของเขา มือของเขาสอดใต้ก้นงอนของเธอเพื่อยกร่างของเธอขึ้นมาเล็กน้อย เขาเดินไปยังห้องน้ำของผู้ชายๆที่ยืนฉี่อยู่ต่างตกใจ เพราะมีผู้หญิงอยู่ในห้องน้ำแต่เถื่อนไม่สนใจ เขาเดินไปยังห้องที่ว่าง

ปัง ! เขาใช้เท้าปิดประตูห้องน้ำเสียงดัง พร้อมกับใส่กลอน เขามือสอดเข้าไปที่ชายเสื้อและดึงกางเกงตัวจิ๋วของลงไปกองที่หัวเข่า เขาค่อยๆจับเธอนั่งลงบนชักโครก รีโมตกอดเอวของเขาหลวมๆ หน้าซบหน้าท้องแบนราบของเขา เธอค่อยๆปล่อยน้ำออกมาจากดอกกุหลาบช้าๆ เถื่อนยืนนิ่งๆ

" เสร็จแล้ว" รีโมตบอกกับเขา พร้อมหันหน้าหากระดาษทิชชู่มาเช็ดที่ดอกกุหลาบแต่มันหมด กระดาษทิชชู่เหลือแค่แก่นกระดาษสีน้ำตาล เถื่อนถอนหายใจแรงๆ พลางหยิบผ้าเช็ดหน้าของเขาออกมาและยื่นให้เธอ รีโมตเงยหน้าขึ้นมาสบตากับเขาตาปรือๆ ก่อจะรับผ้าเช็ดหน้ามาและเช็ดที่ดอกกุหลาบของตัวเอง เสร็จแล้วเถื่อนช่วยพยุงเธอขึ้นยืน เขาช่วยใส่กางเกงตัวจิ๋วกลับคืน รีโมตจะโยนผ้าเช็ดหน้าของเขาทิ้งที่ขยะ

หมับ ! มือของเถื่อนห้ามเอาไว้ก่อน

" มันไม่ใช่ขยะ!" เขาเค้นเสียงลอดไรฟันออกมาเยือกเย็น พร้อมกับดึงผ้าเช็ดหน้าออกจากมือของรีโมต เขายัดกับเข้าไปที่เดิม เสร็จแล้วเถื่อนดึงเธอมากอดและมือของเขาสอดเข้าที่ใต้ก้นงอน รีโมตซบหน้าลงบนอกแกร่งของเขา มือคล่องคอของเขาเอาไว้ เขายกร่างของเธอขึ้นมาเล็กน้อยและเดินออกมาจากห้องน้ำ เถื่อนเดินไปนั่งที่เดิม เขาดื่มแบบซิวๆสบายๆโดยมีร่างของรีโมตนั่งบนตักแกร่งตลอดเวลา จนเขาพอใจแล้วเขาค่อยเดินออกมาด้านนอก เพื่อมาหาไนเจอร์ที่ยืนรอที่รถอยู่แล้ว

" เฮ้ย! " เสียงของใครบางคนเรียกเถื่อนจากทางด้านหลัง เถื่อนมอวหน้าของไนเจอร์อย่างไม่สนใจเสียงเรียกเขา ไนเจอร์เปิดประตูรถรอเจ้านาย

" เฮ้ยมึงไอ้หัวแดง!" เสียงเรียกเถื่อนอีกครั้ง โดยน้ำเสียงเริ่มไม่พอใจและหงุดหงิดมากขึ้น เถื่อนแสยะยิ้มร้าย พลางก้มตัวลงไปเพื่อวางรีโมตไว้ในรถ

" มึงเฝ้าเธอไว้" เถื่อนสั่งไนเจอร์

" ครับนาย" ไนเจอร์ตอบรับคำสั่งเจ้านาย พร้อมกับเข้าไปนั่งในรถ เขาล็อครถทันที เถื่อนหันหน้ามามองด้านหลังของเขา เขามองวเห็นเงาดำๆของผู้ชายสี่คนที่มีอาวุธครบมือ

" พวกกูสนใจผู้หญิงคนนั้นว่ะ" ผู้ชายคนหนึ่งบอกเถื่อนๆเหยียดยิ้มเยาะเย้ย

" ใช่ๆ ส่งเธอมาให้พวกกูแล้วพวกกูจะไม่ทำร้ายมึง" ผู้ชายอีกคนาพูดขึ้น เถื่อนส่ายหน้า

" หึหึ " เขาหัวเราะในลำคอ พลางยกมือขึ้นตั้งกาด

" อยากได้เข้ามาสิ" เขาบอกผู้ชายสี่คน

" มึง! อ๊ากกกกก!!!!" ทั้งสี่คนพุ่งเข้ามาหาเถื่อนทันที

ตุบ!ๆๆๆๆๆๆๆๆ ผัวะ!ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เถื่อนทั้งเตะต่อยใส่ลำตัวของผู้ชายสี่คนสลับกับหมัดที่ต่อยเข้าใบหน้าของทั้งสี่คน

" อ๊ากกกกก !!!!! " ทั้งสี่คนร้องเสียงดังพร้อมกับพุ่งเข้ามาหาเถื่อนอย่างไม่กลัว เถื่อนแสยะยิ้มร้าย เขาเดินหลังไปในมุมมืดมากกว่าเดิม

ตุบ!ๆๆๆๆๆๆตับ! ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ผัวะ!ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เสียงต่อสู้กันดังในมุมมืด โดยผู้ชายสี่คนสะบักสะบอมนอกองอยู่บนพื้น เถื่อนมองทั้งสี่คนด้วยแววตาว่างเปล่า เขาเดินตรงมาหาผู้ชายคนหนึ่ง

หมับ ! มือของเขาบีบเข้าที่ลำคอและยกร่างของผู้ชายคนนั้นขึ้นสูงๆ ร่างกายของเถื่อนที่ขาวธรรมดาได้เปลี่ยนเป็นสีส้มเหมือนลาวา มือเริ่มร้อนและเปลี่ยนเป็นสีส้ม นัยต์ตาเปลี่ยนเป็นสีแดงเลือด ผมสีแดงไฟ

" อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก" เสียงร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด ทรมานที่ลำคอของเขา และเนื้อเริ่มไหม้เข้าไปในกระดูก มือของผู้ชายคนนั้นพยายามแกะมือของวเถื่อนออกออกจากลำคอของเขาเริ่มไหม้เหมือนกัน เพื่อนๆของฝผู้ชายคนนั้นเริ่มกลัว พวกเขาตาโตตกใจ เพราะผู้ชายธรรมดาตอนนี้เหมือนกับปีศาจร้าย ร่างของผู้ชายที่โดนเถื่อนบีบคอเริ่มไหม้จากลำคอลงสู้หน้าอกและใบหน้า เถื่อนปล่อยมือจากลำคอของผู้ชายคนนั้น

ตุบ ! ร่างของผู้ชายคนนั้นร่วงลงพื้น

" อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก" ผู้ชายคนนั้นร้องเสียงดังด้วยความเจ็บปวด ร้อน ทรมาน เขานอนกลิ้นไปกลิ้นมายนพื้นเพื่อหวังให้ไฟที่ไหม้เนื้อผิวหนังของเขาดับลง แต่มันสูญเปล่าเพราะเนื้อของเขายิ่งไหม้มากกว่าเดิม เสียงของผู้ชายเงียบใลงเพราะสิ้นใจ เพื่อนๆอีกสามคนอ้าปากค้าง มองร่างที่ไร้วิญญาณที่แดงไหม้ไปเรื่อยๆเหมือนลาวาที่กำลังหลอมละลายวัตถุที่ขวางหน้า เถื่อนหันมามองหน้าผู้ชายอีกสามคน

" ปล่อยพวกเราไปเถอะนะ!" ทั้งสามคนพูดออกมาพร้อมๆกัน เถื่อนแสยะยิ้มร้าย เขาเดินตรงมาหาผู้ชายอีกคน

" อ๊ากกกกก!! " เสียงร้องโหยหวนเสียงดังที่มุมมืด เถื่อนเดินออกมาจากมุมมืดอย่างอารมณ์ดี ร่างของเขาเป็นปกติไม่ได้เหมือนตอนที่ทำร้ายผู้ชายสี่คนเลย เถื่อนเดินมาที่รถเขาเปิดประตูเข้าไปนั่งข้างๆรีโมต เขาดึงเธอมากอดแน่นๆ

" กลับโรงแรม!" เถื่อนสั่งไนเจอร์เสียงเรียบ พลางหรี่ตามองรีโมตที่หลับไปแล้วเพราะฤิทธิ์แอลกอฮอล์ที่รุนแรง

" ครับนาย" ไนเจอร์ตอบพร้อมกับขับรถออกไปทันที

พี่เถื่อน ???????