ยังไงเสียคุณก็ได้เป็นลูกเขยแม่ แม่ช่วยเอง

1194 คำ

“ปิ่นลูกพ่อต้องแบบนี้สิ” อัคพลลดปืนลงดึงรั้งลูกสาวที่ยืนกอดแขนแม่ไว้เข้ามาโอบกอดเย้ยหน้าคนถูกปฏิเสธ “คุณอัคพาลูกเข้าบ้านก่อนค่ะ ส่วนทางนี้ฉันเคลียร์เอง” นางส่งสายตาพิฆาตให้สามี ก่อนจะหันมาหาชายหนุ่มที่กำลังยืนขึงโกรธอยู่ตอนนี้ นวลจันทร์สัมผัสได้จากเสียงกัดกรามของอีกฝ่าย ใครจะกล้าขัดคำสั่งได้ ก็เล่นส่งสายตามาแบบนี้จึงต้องจำใจพาลูกสาวเดินเข้าบ้านไปเงียบๆ ทั้งๆ ที่ในใจอยากจัดการกับชายหนุ่มที่กล้ามาพาลูกสาวตนไปค้างอ้างแรมที่อื่น “ปิ่น! ปิ่นกลับมาคุยเรื่องของเราให้รู้เรื่องก่อน พี่ไม่ยอมให้เป็นแบบนี้แน่ เรารักกันไม่ใช่เหรอ” ขุนพลตะโกนไล่หลังหญิงสาวอย่างไม่ยอมแพ้ “คุณขุนพลหยุดเถอะค่ะ ยังไงเสียคุณก็ได้เป็นลูกเขยแม่ แม่ช่วยเอง ตอนนี้กลับไปพาแม่คุณมาหาแม่ที่บ้านก่อนค่ะ เพื่อที่จะได้คุยเรื่องสู่ขอหนูปิ่นไงจ๊ะ” ยอมรับว่าตอนนี้ดีใจกว่าลูกสาวอีกที่จะได้สามีหล่อล่ำระดับพระเอกหนังมาเป็นคู่ครอง แถม

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม