“คุณจะทำอะไรฉันอีก ที่ผ่านมายังไม่พออีกเหรอ” สาวเจ้าเอามือกอดตัวเองไว้ด้วยความกลัว สาวน้อยเนื้อตัวสั่น ยืนแทบจะไม่ไหวแล้วในตอนนี้ ไม่รู้ผู้ชายคนนี้จะมาไม้ไหนกันแน่ “ปิ่นเธอยังถามอีกเหรอ เป็นผัวเป็นเมียกันแล้วมีสิทธิ์พอด้วยเหรอ หึหึ” ขุนพลเอ่ยถามเดินวนรอบตัวคนตัวเล็กไปมาด้วยความสมเพช อยากจะรู้นักว่าถ้าสาวน้อยอุ้มท้องลูกของเขาแล้วยังจะทำกิริยาท่าทางรังเกียจตนเหมือนตอนนี้อยู่ไหม “เมื่อหนีไม่พ้นฉันก็จะขอสู้” สาวน้อยกลั้นใจตอบโต้กลับ รู้ทั้งรู้ว่าสู้ยังไงตัวเองก็แพ้แรงปรารถนาชายหนุ่มอยู่ดี ตลอดเวลาที่ไปนอนกับเพื่อนรักทุกค่ำคืนเธอมักจะโหยหาความซาบซ่านจากชายตรงหน้านี้ “ดี จำไว้ว่าได้ฉันแล้วอย่าคิดหนี” ขุนพลลืมไปรึเปล่าว่าเป็นตัวเขาเองนั้นแหละที่เป็นคนขืนใจสาวน้อยตรงหน้า “เอาให้สามสมใจคุณเลย แต่โปรดจำไว้ว่าต่อให้ตายฉันก็ไม่มีเปลี่ยนคำว่า ‘เกลียด’ เป็นคำว่า ‘รัก’ คุณได้หรอก” ชลินดาเชิญหน้าค