กามสวาทโลกีย์

จะทำอะไรก็ได้ไหม นั้นมันเมียฉันเว้ย!

ร่างใหญ่ค่อยๆ สานสัมพันธ์รักกับเด็กสาวไร้เดียงสาอย่างใจเย็น ไม่อยากให้อีกฝ่ายต้องกลัวตัวเองไปมากกว่านี้ ขุนพลใส่ใจทุกรายละเอียดของชลินดา ชายหนุ่มจูบซุกไซ้ตามลำคอระหงมายังเนินอกสาวที่ขนาดพอดีมือทั้งสองข้างของตนที่กรอบกุมอุ้มทรวงงามไว้ ปากร้อนขบเม้นไปตามเนินอก ไล่ปลายลิ้นสัมผัสไปทั่วเต้างาม หยอกเย้ากับปลายยอดดอกบัวตูมแรกแย้มของคนตัวเล็ก

สาวน้อยเรียนรักเปล่งเสียงครวญครางออกมาราวกับคนละเมอ เธอบอกไม่ว่าตอนนี้ตัวเองเหมือนกำลังวิ่งเล่นอยู่ในสวนดอกไม้ ที่ประดับไปด้วยดอกไม้ที่เบ่งบานสวยงาม

“เราจะมีความสุขไปพร้อมกันนะคนดี อืม! ” เอ่ยด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ตอนนี้ร่างเล็กแอ่นเด้งเบียดแนบไปกับความแข็งแรงของเขาจนแทบจะหลอมรวมเป็นร่างเดียวกันแล้ว

“ปิ่นกลัว...อะ! อืม! ” พูดได้แค่นั้นก็ต้องสะดุ้งเฮือกเมื่อถูกลิ้นร้อนลากวนไปมาตามหน้าท้องแบนเรียบ เรียวขาเล็กโอบเกี่ยวเอวสอบไว้แน่น อ้อมแขนก็โอบกอดร่าใหญ่ไว้แน่นด้วยความเสียวซ่าน

บุรุษแข็งแรงมีหรือจะยอมให้ความปรารถนาในครั้งนี้จบลงง่ายดาย ด้วยความที่มากประสบการณ์ชายหนุ่มก็บำเรอร่างเล็กด้วยมือทั้งสิบของตน ร่างใหญ่เคลื่อนกายมาอยู่กลางลำตัวเก แยกเรียวขางามออกแล้วก็ก้มลงซุกไซ้กลางกายสาวอย่างชื่นชม

ลาวาหวานของชลินดาก็ไหลอาบเยิ้มไปทั่วเนินเนื้อสาว ตอนนี้สาวน้อยไม่หลงเหลือความเป็นตัวเองเสียแล้ว ไม่ว่าเสือหนุ่มจะพาไปเที่ยวสวรรค์แดนไหนเธอก็พร้อมที่จะไปกับเขา ร่างเล็กไหวเอนไปตามแรงรักที่เขาปรนเปรอให้อย่างมีความสุข

“ร้องออกมาเลยคนดี ฉันชอบเสียงของเธฮ อยากฟังทุกคืนเลย อืม! อูว์! ” ตอนนี้ขุนพลไม่ไหวแล้ว เขาบำเรอความสุขให้สาวน้อยจนตัวเขาพร้อมที่จะแหวกว่ายในกายเล็กเสียแล้ว

“อา! ปิ่น...อืม! ” สาวน้อยตาปรือมองเพดานห้องด้วยความพร่ามั่ว และต้องสะดุ้งอีกครั้งเมื่อถูกความแข็งแรงแทรกเข้ามาในกายลำตัวของตน

“โอ๊ะ! ซี๊ดดดด....”

“ชูว์! แน่นเหลือเกินเมียรักของฉัน เราจะมีความสุขไปด้วยกัน กอดฉันแน่นๆ แบบนั้นแหละ” ขุนพลไม่รอช้าที่จะเร่งพลังแรงม้าของตน เมื่อได้เข้ามาในความคลับแคบในกายสาวแล้ว

ชายหนุ่มกอดรัดร่างเล็กแนบแน่น เอวสอบก็ขับเคลื่อนไปตามจังหวะรักของตน ส่วนคนตัวเล็กก็ทำตามคำสั่งของเสือร้ายเป็นอย่างดี ไม่ว่าเขาจะกระหน่ำแรงรักใส่กี่ครั้งต่อกี่ครั้งเธอก็ส่งเสียงร้องครวญครางให้กำลังใจตลอด และกว่าบทเพลงรักในครั้งนี้จะจบลงได้ก็เล่นเอาคนตัวเล็กใต้ร่างแทบหมดสติไปเลย

“อ๊า! มาหาฉันทุกวันได้ไหมปิ่น” เมื่อสุขสมหวังพร้อมกับปล่อยพลังแสงใส่ร่างเล็กจนหมดเม็ดแล้วก็ถอดถอนแก่นกายมานอนประครองกอดคนตัวเล็กไว้อย่างอ่อนโยน เขาชอบเหลือเกินที่มีร่างน้อยๆ ของคนตัวเล็กในอ้อมกอด

ฝ่ายชลินดาเมื่อสงครามร้อนจบลงน้ำตาแห่งความเสียใจก็กลับมาอีกครั้ง ได้แต่เงียบสะอื้นไห้ในอ้อมกอดของคนที่ข่มเหงตนก่อนหน้านี้ จะด่าเขาเขาก็ไม่ได้เพราะตัวเองมาให้ขุนพลข่มเหงเอง

“ร้องไห้ทำไมหึ” ถามพรางจูบหน้าผากมนด้วยความเอ็นดู

“คุณข่มขืนฉันซ้ำแล้วซ้ำเล่า ปิ่นไม่น่ามาบ้านคุณเลยวันนี้ ฮือๆๆ” เอ่ยพร้อมกับยกกำปั้นน้อยๆ ทุบอกเปลือยเปล่าของคนตัวโต

“ไม่มาหาตอนนี้ยังไงคืนนี้ฉันก็แอบเข้าห้องไปเป็นความฝันเธออยู่ดี ไม่เอาไม่เสียใจนะ ต้องภูมิใจที่ได้ฉันเป็นสามี ไม่ร้องนะเด็กน้อยของฉัน” พูดพร้อมกับกระซับอ้อมกอดตัวเองให้แน่นขึ้นจนร่างเล็กขยับกายไม่ได้เลยตอนนี้

“สารเลว ถ้าปิ่นท้องคุณจะทำยังไง แล้วปิ่นจะได้เรียนต่อไหม ปิ่นอยากเป็นหมอ ฮือๆๆ” ตอนนี้เธอไม่สนใจอะไรแล้วได้แต่ตัดพ้อร้องไห้เล่าถึงความใฝ่ฝันของตัวเองให้คนใจร้ายฟัง

“ไม่ร้องไห้นะปิ่น เป็นเมียฉันสบายจะตาย ถ้าท้องก็เป็นแม่คนโชคสองชั้นเลยนะได้ผัวหล่อแบบฉันไม่พอไหนจะมีลูกกับฉันอีก ดูสิกำไรเห็นๆ” คนไม่ยอมรับผิดยังอ้างเหตุผลมั่วๆ ก็ทำไมเขาจะรักเด็กในอ้อมกอด อยากมีเธอข้างกาย อยากมีชลินดาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตและทุกลมหายใจเข้าออก

“ฉันเกลียดคุณ ฉันเกลียดคุณคุณขุนพล เข้าใจไหมฉันเกลียดคุณ! ” ชลินดาตะโกนใส่หน้าเขาให้ได้ยินชัดๆ ก่อนจะรวบรวมแรงทั้งหมดผลักร่างใหญ่จนตัวเองเป็นอิสระจากพันธนาการแข็งแรงของเขา

“อะไรวะ! พูดดีด้วยไม่ชอบใช่ไหม เป็นเทพบุตรให้ไม่ชอบใช่ไหม” ขุนพลลุกขึ้นจากเตียงนอนพร้อมกับกระชากร่างเล็กลุกตามขึ้นมาด้วย และเขย่าร่างเล็กแรงๆ ด้วยความโกรธ เกิดมาไม่เคยยอมให้ใครมาว่าต่อหน้าแบบนี้เลย สำหรับชลินดาแล้วเขาเป็นได้ทุกอย่าง แต่ขออย่างเดียวอย่า

‘

เกลียด

’

เขาก็พอ

“ฮือๆๆ อึก! คุณมันเลว ไอ้แก่บ้าตัณหา ไอ้เลว! อึก! ”

“ฉันเลวได้กว่านี้อีกถ้าเธอต้องการ” ว่าแล้วก็ผลักร่างเล็กลงบนเตียงอย่างไม่ใยดีก่อนจะเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ

ชลินดาได้แต่มองตามหลังคนตัวโตไปด้วยความคลับแค้นใจ ก่อนจะลุกขึ้นเดินขาสั่นเก็บเสื้อผ้าที่ถูกทิ้งไปคนละทิศละทางขึ้นมาใส่ เมื่อใส่เสื้อผ้าเสร็จก็รีบออกจากห้องไปทันที

“เอ้า! นึกว่ากลับไปแล้วเสียอีก แล้วนั้นคุณพลทำอะไรคุณหนูน้อยรึเปล่าทำไมร้องไห้ออกไปแบบนั้นสมิง” เพ็ญแม่บ้านวัยกลางคนเอ่ยถามคนสนิทของเจ้านายด้วยความสงสัย ตอนแรกเธอตั้งใจจะเอาของว่างมาให้ทั้งสองในห้องนั่งเล่น แต่พอไปถึงก็ไม่เห็นทั้งสองแล้ว เลยคิดว่าคุณหนูข้างบ้านกลับไปแล้ว แต่ทำไมเมื่อกี้เธอถึงวิ่งผ่านหน้านางไป

“ผลจะไปรู้เหรอครับป้า” สมิงรู้แต่ไม่รู้จะพูดยังไงกับแม่บ้าน

“เหรองั้นป้าไปจัดเตรียมอาหารเย็นให้คุณพลก่อนนะ” ว่าแล้วก็ขอตัวไปทำครัว

“เจ้านายเอาอีกแล้ว คุกเลยนะนั้นถ้าเด็กนั้นไปฟ้องพ่อกับแม่” สมิงพึมพำกับตัวเอง ก่อนจะเดินหนีจากตรงนี้เพื่อไปพบเจ้านายที่เป็นทั้งเพื่อนของตน

ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!

เมื่อมาถึงหน้าห้องของเจ้านายก็ไม่รอช้าที่จะเคาะให้คนข้างในมาเปิดห้องได้ แต่ก็ไม่ต้องรอนานเมื่อเจ้าของห้องตะโกนบอกว่าห้องไม่ได้ล็อค

“มีอะไรสมิง? ”

“เจ้านายทำอะไรคุณหนูน้อยคนนั้นอีกครับ ทำไมเธอร้องไห้ออกไปแบบนั้น” รู้อยู่แล้วว่าก่อนหน้านี้เกิดอะไรเพราะดูจากเจ้านายของเขาที่ออกมายืนเปลือยคุยกับเขาตอนนี้สิ แต่ก็อยากถามให้ชัดเจน

“จะทำอะไรก็ได้ไหม นั้นมันเมียฉันเว้ย! ” พูดพร้อมกับเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวมาพันรอบเอว เพราะก่อนหน้านี้เขาไม่มีอะไรปกปิดความกำยำเลย