สักวันเธอจะเดินกลับมาหาฉันเอง

1139 คำ

ปีขาลเดินทางมาที่ค่ายมวยตอนบ่ายแก่ๆ สมัครเรียนกับครูมวยเสร็จ ก็นั่งดูอยู่แบบนั้น เพื่อเรียนรู้วิธีการสู้กับคนที่เป็นมวย เขามั่นใจมากว่าไอ้คนนั้นต้องเป็นนักมวยแน่ๆ และเขาจะแพ้มันไม่ได้ หลังจากอยู่ดูเกือบสองชั่วโมงก็ตัดสินใจกลับห้อง เพราะไม่ได้ขับรถไปตั้งแต่แรก เลยต้องนั่งรถแท็กซี่กลับ อยากให้รถวนขึ้นไปส่งข้างบน แต่คันขับรถกลับส่งเขาไว้แค่หน้าคอนโด ปีขาลเห็นผู้ชายรูปร่างคุ้นตาด้อมๆมองๆอยู่หน้าห้องของเอื้อมดาว รีบปรี่เข้าไปกระชากมันออกมา ก่อนจะชี้หน้าด้วยแววตาโกรธเคือง “มึงยังกล้าเสนอหน้ามาที่นี่อีกเหรอ?” “มึงมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง!” “กูควรถามมึง แล้วนั่นอะไร นี่มึงจะงัดห้องดาวงั้นเหรอ” ปีขาลมองอุปกรณ์ในมือของอชิตะด้วยสายตาเกลียดชัง มันยังไม่หยุดระรานเธอ ซ้ำยังกล้ามาที่นี่เพื่องัดห้องของเธออีก “หึ! มึงมาก็ดีแล้ว กูกับมึงมีเรื่องต้องคุยกัน” ร่างสูงปรี่เข้าหา เงื้ออาวุธในมือขึ้นหวังใช

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม