“สีสวยจัง”
รอไม่นานแก้วสีหวานก็ถูกปีขาลรับมาและยื่นให้ ลองยกขึ้นจิบเบาๆ รสชาติใช้ได้เลย ไม่ขมเหมือนเหล้าที่ดื่มวันนั้น รู้สึกติดใจเลยดื่มเข้าอีก ยิ่งไม่มีคนห้ามยิ่งดื่มได้อย่างสบายใจ
“ที่ไม่ดุ เพราะอยากให้เรียนรู้ ถ้าดื่มเป็นแล้วต้องคิดเอง ว่าสถานการณ์แบบไหนควรดื่มไม่ควรดื่ม”
“บ่นเพื่อนพ่อเลย”
“ก็ท่านฝากให้ดูแล ก็ต้องดูแลอย่างดี”
ปีขาลพูดจบก็ยกเหล้าจินในแก้วของตัวเองขึ้นดื่มจนหมด เขาดื่มจนรู้ลิมิตตัวเองแล้ว ถ้าอยากจะเมา ต้องดื่มจินหมดสักขวดสองขวดนู้นแหละ นี่ดื่มแค่นิดหน่อย ดื่มเป็นเพื่อนเอื้อมดาว เดี๋ยวคุยกันไม่รู้เรื่อง
“ถ้าหมดนี่แล้วต้องดื่มอะไรต่อ?”
มองแก้วของตัวเองที่ปริมาณมันลดลงเกือบครึ่งแล้ว ไม่รู้เลยว่าต้องสั่งอะไรต่อ แทบจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอะไรเป็นอะไร แล้วเรียกให้อะไร ได้ยินแต่ไม่เคยได้สัมผัสด้วยตัวเอง รู้แต่ก็เหมือนไม่รู้
“แก้วนี่เรียกว่า Gin Sling มีส่วนผสมหลักเป็นเหล้
