31

1288 คำ

31 “ก็ได้ พี่จะทำตามที่ดรีมบอก แต่เงินต้องเป็นของพี่นะ” ศิรินทิพย์จำยอมด้วยความจำใจ “แค่ครั้งแรกเท่านั้น ครั้งต่อไปดรีมจะให้พี่ร้อยละสิบ เดี๋ยวจะหาว่าใจดำไม่ให้เงินใช้” “อืมก็ได้” แม้ว่าจะไม่เต็มใจเธอก็ไม่ทางปฏิเสธ “พี่ไปเตรียมตัวไว้ก็แล้วกัน เผื่อนุชหาลูกค้าได้พี่จะได้เริ่มทำงานขายตัวเป็นกิจจะลักษณะเสียที ชิมลางกับคนที่ประมูลตัวพี่เตยไปได้ตั้งสามคืนแล้วนี่ คงมีประสบการณ์ไม่น้อย น่าจะทำให้แขกติดใจเงินจะได้ไหลมาเทมา ไป กลับไปเตรียมตัวที่ห้องของพี่โน่น ดรีมจะนอนต่อ” ลักษณาวดีไล่ส่งพี่สาวบุญธรรม ที่เดินคอตกออกไปจากห้อง แล้วทันทีที่ศิรินทิพย์กลับมาถึงห้องของตน เธอก็พุ่งตัวนอนลงบนเตียง แนบหน้าลงกับหมอน ร้องไห้ปริ่มขาดใจกับความอัปยศอดสูกับอาชีพเสริมที่เธอจะต้องอยู่คู่ไปไม่รู้อีกกี่วัน กี่เดือนและกี่ปี ไม่รู้ว่าจะต้องทนรับสภาพนี้ต่อไปได้อีกนานแค่ไหน แต่ก็ต้องทน เพื่อกมลทิพย์มารดาคนที่ส

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม